Wiek dzieci: 6 lat
Temat kompleksowy: „Wiosna na wiejskim podwórku”
Temat i rodzaj zajęcia: „ Na wiejskim podwórku” – słuchanie bajki terapeutycznej, zabawy na
opanowanie i przezwyciężenie złości i agresji.
Cele ogólne:
• rozwijanie umiejętności rozpoznawania różnych stanów emocjonalnych;
• dostrzeganie i wyrażanie agresywnych odczuć;
• rozpoznawanie elementów wyzwalających złość;
• opanowanie złości i jej przezwyciężenie;
• nabywanie umiejętności wyciszania organizmu;
• doskonalenie umiejętności uważnego słuchania.
Cele szczegółowe:
• dostrzega reakcję na własne zachowanie;
• nazywa swoje uczucia;
• wyraża emocje i uczucia w sposób akceptowany przez innych;
• przestrzega umów i zasad dotyczących zachowania w grupie;
• posługuje się umiarkowanym głosem;
• potrafi zapanować nad złością;
• wyraża pozytywne uczucia;
• szanuje siebie i innych.
Metody pracy:
• słowne – bajka terapeutyczna;
• zadań stawianych do wykonania;
• mapa mentalna
Formy pracy:
• z całą grupą;
• w zespołach;
• indywidualnie
Środki dydaktyczne:
• tekst bajki terapeutycznej „ Na wiejskim podwórku”, płyta CD z muzyką relaksacyjną, plansze w kolorze zielonym i czerwonym z narysowaną otwartą dłonią i pięścią, duże arkusze do rysowania, kolorowe kartki, emblematy buziek – uśmiechniętej i smutnej, karty z wyrazami, kredki.
Literatura:
• Gordon Thomas – Wychowanie bez porażek, 2000,
• Nortman Rosemarie – Gry i zabawy przeciwko agresji, 1999,
• Siemek Danuta – Problemy wychowawcze wieku przedszkolnego, 1982.
Przebieg:
1. „ Na wiejskim podwórku” – słuchanie bajki terapeutycznej.
Dzieci siedzą na dywanie i słuchają bajki czytanej przez nauczycielkę. Po wysłuchaniu bajki
nauczyciel zadaje dzieciom pytania, sprawdzając zrozumienie jej treści:
- jak zachowywały się zwierzęta na początku bajki?
- co zmieniło zachowanie zwierzątek?
- jakie było zachowanie zwierząt, gdy do wioski wkradła się złość ?
- które zachowanie zwierzątek podobało wam się lepiej i dlaczego?
- co pomogło zwierzątkom w ich zmianie?
2. Scenka dramowa na podstawie bajki .
Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy ( czerwoną i zieloną ). Grupa czerwona odgrywa scenkę z bajki – naśladuje złe zachowanie zwierzątek, grupa zielona naśladuje zwierzątka dobre i miłe.
Potem dzieci pokazują, jak one zachowują się, gdy są złe i gdy nie ma w nich złości ( są grzeczne).
3. Mapa mentalna.
Na tablicy wiszą dwie plansze – czerwony z narysowaną zaciśniętą pięścią ( symbol złości) i zielony z narysowaną otwartą dłonią ( symbol przyjaźni, otwartości). Zadaniem dzieci jest przeczytać napisy określające złe i dobre zachowanie i przypiąć odpowiednio na tablicę: określenia przedstawiające złe zachowanie pod planszą z zaciśniętą pięścią ( gniew, złość, hałas, agresja), przyjazne pod planszą z otwartą dłonią. ( zgoda, przyjaźń, spokój, cisza, pomoc, uśmiech ). Na koniec dzieci przyglądają się mapie, wyciągają wnioski i przypinają pod planszami emblematy buziek – smutnej i wesołej.
4. Malowanie złości.
Każde dziecko otrzymuje duży arkusz papieru. Zadaniem dziecka jest namalowanie swojej złości, tego, co czuje, gdy jest złe.
5. Zabawa relaksacyjna „ Czar przeciwko złości”.
Dzieci leżą na dywanie i słuchają spokojnej relaksacyjnej muzyki. Nauczyciel mówi:
„Zamknij oczy i wsłuchaj się w swoje wnętrze. Głęboko w twoim ciele siedzi gdzieś złość, najczęściej doskonale ukryta, ale czasem wydostaje się ona zupełnie niespodziewanie na zewnątrz, czy tego chcesz, czy też nie…Poczuj twoją złość, jak wędruje przez całe ciało… A teraz wyobraź sobie, że mógłbyś napełnić nią czarodziejskie pudełko…, że wydobywasz swoją złość z twojego wnętrza, ale bardzo ostrożnie, tak, aby się nie obudziła…Wkładasz ją do czarodziejskiego pudełka bardzo ostrożnie, uważając, aby jej nie upuścić…Pudełko zaczaruje twoją złość… Kiedy ją z niego wyjmiesz, będzie ona zupełnie zmieniona…może zmieni się w zwierzę, które szybko ucieka?..,w drzewo z powyginanymi, trzęsącymi się gałęziami?...,w dinozaura, który staje na tylnych łapach i wydaje groźne dźwięki?..., w skałę, dużą i ciężką mocno osadzoną w ziemi?... Albo może…
Wsłuchaj się w swoje wnętrze. Twoja złość znikła. Zaczarowałeś ją. Zapanowałeś nad nią. Jesteś teraz spokojny, całkowicie odprężony i zadowolony.”
6. Pudełko złości.
Dzieci gniotą, drą swoje kartki z namalowaną złością i wrzucają je do pudełka. Biorą kolorowe kartki i rysują coś, w co zmieniła się złość.
7. Prezentacja prac. Dzieci prezentują swoje prace i umieszczają je na tablicy.
BAJKA TERAPEUTYCZNA „ NA WIEJSKIM PODWÓRKU”
autor Tatiana Jankiewicz
Za górami, za lasami, wśród złotych pól i zielonych traw, na pięknej polanie otoczonej dębami znajdowała się wioska, a na jej skraju małe podwórko, na którym mieszkały zwierzęta. Wśród mieszkańców były czarno-białe krówki, różowe świnki, brodate kózki, żółte kaczuszki, kurki, indyki i milutkie króliki. Życie tam płynęło spokojnie, a zwierzątka żyły w wielkiej przyjaźni. Całe dnie spędzały na zabawach, figlach i psotach. Były dla siebie miłe, dobre i uczynne, często mówiły proszę, przepraszam, dziękuję. Wszystkie zwierzęta bardzo się lubiły i pomagały sobie w trudnych chwilach. Zwierzątka dbały o swój wiejski ogródek, w którym rosły piękne, kolorowe kwiaty. Codziennie troszczyły się o nie, podlewały je, a one odwdzięczały się kolorami, jak tęcza i cudownym zapachem. I tak mijał dzień za dniem, miesiąc za miesiącem…
Pewnego dnia stało się coś strasznego. Na wiejskie podwórko wkradła się ZŁOŚĆ. Niespostrzeżenie zapanowała nad każdym mieszkańcem podwórka. Szeptała zwierzątkom niemiłe słówka, namawiała do kłótni. Od tego czasu na podwórku zapanował bałagan i hałas. Zwierzęta kłóciły się ze sobą – świnki wyzywały kózki, kaczki wyzywały kurki, a koniki podstawiały kopytka owieczkom i rżały ze śmiechu, gdy te przewracały się. Nie myślały o tym, że komuś może stać się krzywda. Zapominały o magicznych słowach. Nie potrafiły już bawić się razem, krzyczały na siebie, hałasowały i przestały uśmiechać się do siebie. Były dla siebie niemiłe, co bardzo cieszyło ZŁOŚĆ. Zwierzątka zapomniały również o swoim ogrodzie, o kwiatkach, pięknych jak tęcza, które powoli stawały się coraz brzydsze i już tak nie pachniały.
Wieść o hałaśliwym i skłóconym podwórku rozniosła się po całym świecie i dotarła do dobrej, wiosennej wróżki, która postanowiła pomóc zwaśnionym zwierzętom. Zasmuciła się bardzo ujrzawszy ogródek pełen zwiędniętych kwiatów oraz wykrzywione od złości miny zwierzątek. Czarodziejka prosiła zwierzęta, by zmieniły swoje postępowanie, prosiła ZŁOŚĆ, by ta opuściła wiejskie podwórko i odeszła daleko ,daleko…ale ani zwierzątka, ani ZŁOŚĆ nie słuchały jej. Wtedy wróżka podarowała zwierzętom magiczne pudełko i poprosiła, by złapały w nie ZŁOŚĆ. Zwierzątka bardzo ucieszyły się z prezentu ,ponieważ były już bardzo zmęczone ciągłymi kłótniami. Gdy ZŁOŚĆ spała, złapały ją i włożyły do pudełka. W pudełku Złość zamieniła się w coś miłego i przyjemnego, w coś, co pozwoliło zwierzętom zrozumieć, że o wiele przyjemniejsze jest życie w zgodzie, gdzie nie ma hałasu, kłótni i gdzie panuje przyjaźń…
Na wiejskim podwórku znowu zapanował ład i porządek…