"Chcemy być bezpieczni" - scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 6-latków

Tematyka tygodniowa: „Las szumi jesiennie”

Temat: „Chcemy być bezpieczni” – zabawy dydaktyczne z wykorzystaniem utworu „Przyjaciele zajączka” Cz. Janczarskiego

Cele:
 utrwalenie wiadomości związanych z prawidłowym i bezpiecznym zachowaniem na ulicy;
 podawanie informacji dotyczących własnego adresu zamieszkania;
 rozpoznawanie prezentowanych sytuacji jako zagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu;
 budowanie postawy ograniczonego zaufania do osób obcych;
 przypomnienie numerów alarmowych (pogotowie ratunkowe 999, straż pożarna 998, policja 997, numer ratunkowy 112);
 przestrzeganie zasad bezpiecznego zachowania w sali przedszkolnej oraz na podwórku;
 przewidywanie niebezpieczeństw, jakie mogą mieć miejsce w środowisku przyrodniczym, np. w lesie;
 dostrzeganie niebezpiecznych miejsc i urządzeń, z jakimi dziecko może spotkać się w środowisku domowym i przedszkolnym;
 zapoznanie dzieci z pozycją obronną przed atakującym psem;
 wdrażanie dzieci do uważnego słuchania oraz ukierunkowanego skupiania uwagi;
 zwracanie uwagi na poprawne budowanie wypowiedzi;
 zachęcanie dzieci mało aktywnych do zabierania głosu podczas zajęć z całą grupą;

Metody:
 czynne;
 słowne;
 oglądowe;

Formy:
 zbiorowa;
 indywidualna;

Środki dydaktyczne: sylwety do inscenizacji, pacynka zajączek stempelki, obrazki przedstawiające sytuacje niebezpieczne, ilustracje samochodów ratunkowych oraz numerów alarmowych, tamburyno, odznaki „Jestem bezpieczny”;


Przebieg:

1. „Na powitanie wszyscy razem” – powitanie z piosenką
Nauczycielka i dzieci witają się pląsem:

Na powitanie wszyscy razem
Witamy was, witamy was, witamy was.
Z całego serca pełnym gazem
Witamy was, witamy was, witamy was!



2. Teatrzyk kukiełkowy na podstawie inscenizacji „Przyjaciele zajączka” Cz. Janczarskiego

Nauczycielka prezentuje dzieciom pacynkę – zajączka, który pewnego dnia zgubił się w lesie i nie wiedział jak znaleźć drogę do domu.

Narrator
Zabłądził zajączek w borze,
Do domu trafić nie może.
Spotkał wiewiórkę znajomą.

Zajączek
Pokaż mi drogę do domu...

Wiewiórka
Idź zajączku naprzód śmiało,
Gdy zobaczysz brzozę białą,
Zapytaj o dalszą drogę.
Więcej pomóc ci nie mogę.

Narrator
Doszedł do brzozy zajączek,
A tam – ścieżynka się plącze:
Raz w prawo skręca, raz w lewo,
Spojrzał zajączek na drzewo,
Zobaczył pstrego dzięcioła
I tak do niego zawołał:

Zajączek:
Może ty zechcesz mi pomóc,
Odnaleźć dróżkę do domu?

Dzięcioł:
Idź zajączku dróżką w prawo,
Przez jałowce skacząc żwawo.
Gdy zobaczysz krzaki malin,
Wtedy spytaj, jak iść dalej.

Narrator:
Biegł zajączek pół godziny,
A wtem patrzy...

Zajączek:
Już maliny!
Zabłądziłem w ciemnym borze.
Kto mi drogę wskazać może?

Narrator:
Naraz słyszy – skrzeczy sroka.

Sroka:
Widzę cały las z wysoka.
Teraz skręć, zajączku, w lewo.
Tam zobaczysz duże drzewo.
Pod tym drzewem jest leszczyna.
Tuż – tuż przy niej twa dolina.

Narrator:
Biegł zajączek z górki stromej. Patrzy...

Zajączek:
O, to już mój domek!
Miałem w borze przygód wiele
I nie trafiłbym tu może.
Pomogli mi przyjaciele,
Już nie będę błądził w borze.

3. Rozmowa na temat utworu

Nauczycielka zadaje dzieciom pytania:
 Jakie zwierzęta wystąpiły w przedstawieniu?
 Co przydarzyło się zajączkowi?
 Kto pomógł mu odnaleźć drogę do domu?
 Jakie inne niebezpieczeństwa mogą czyhać na dzieci w lesie?
 Co powinno zrobić dziecko, kiedy zgubi się na przykład w sklepie?
 Kogo możemy poprosić o pomoc? (policjanta, strażnika miejskiego, ochroniarza, mamę z dzieckiem, panią kasjerkę)
 Czy gdybyście zgubili się np. w sklepie Auchan i spotkali tam mnie lub jakąś panią z naszego przedszkola, to moglibyście powiedzieć, gdzie mieszkacie? (Tak)

4. „Wiem, gdzie mieszkam” – podawanie swojego adresu zamieszkania

Dzieci kolejno przedstawiają się (Nazywam się...) i podają swój adres zamieszkania. W nagrodę otrzymują stempelki na rękach. Dzieci, które jeszcze mają kłopoty z zapamiętaniem adresu nauczycielka prosi, by razem z rodzicami poćwiczyli – wówczas otrzymają stempelki.

5. „Bezpiecznie przechodzimy przez jezdnię” – swobodne wypowiedzi dzieci

Nauczycielka mówi, że zajączek idąc do naszego przedszkola miał duży kłopot z przejściem przez jezdnię i prosi dzieci, aby wyjaśniły mu, jak bezpiecznie przechodzić przez ulicę.
Dzieci recytują wiersz „Światła sygnalizatora” D. Gellner, a następnie odpowiadają na pytania zajączka:
• Co to jest „zebra”?
• Jeśli w pobliżu nie ma przejścia z sygnalizacją świetlną, to jak można przejść przez jezdnię?
• A jeśli dziecko wracając ze sklepu lub szkoły spotka jakiegoś miłego pana, który proponuje mu lizaka lub że podwiezie je do domu samochodem, to czy można się na to zgodzić?

6. „Bezpieczne – niebezpieczne” – praca z serią obrazków

Nauczycielka pokazuje dzieciom obrazki przedstawiające sytuacje, z którymi można spotkać się na co dzień. Zadaniem dzieci jest określenie, czy są one bezpieczne czy nie i jak należy ich unikać.





7. „Telefony alarmowe”

Na tablicy znajdują trzy obrazki (pożar, złodziej, dziewczynka, która upadła). Zadaniem dzieci jest określenie, jaką pomoc należy wezwać w danej sytuacji (straż pożarna, policja, karetka pogotowia) i dopasowanie do nich właściwych numerów telefonów (998, 997, 999). Nauczycielka przypomina również o numerze ratunkowym 112.

8. „Bezpiecznie zachowujemy się w sali”

Nauczycielka prosi dzieci, aby odniosły krzesełka na swoje miejsca, pamiętając o ich bezpiecznym przenoszeniu (najpierw dziewczynki, potem chłopcy).

9. „Chronimy się przed atakiem psa”

Zajączek dziękuje dzieciom za wspaniałą wizytę w przedszkolu oraz za to, że tak wiele nauczył się od dzieci. Proponuje, że w podziękowaniu za zdobytą wiedzę pokaże dzieciom, jak należy chronić swoje ciało w razie ataku psa (pozycja „na żółwia). Dzieci wykonują praktyczne ćwiczenie, zgodnie z prezentowanymi etapami:
1. Spleść dłonie do wewnątrz
2. Schować kciuki do środka
3. Założyć ręce na kark
4. Osłonić nimi uszy
5. Uklęknąć
6. Przyciągnąć głowę do kolan

Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy ruchowej. Gdy prowadząca gra na tamburynie, dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem. Gry nauczycielka przestaje grać, na hasło „Pies atakuje” dzieci przybierają pozycję obronną „na żółwia”. Ponowne dźwięki tamburyna zapraszają do ponownej zabawy.
Przed rozpoczęciem nauczycielka przypomina o obowiązujących w grupie zasadach bezpieczeństwa podczas zabaw ruchowych w sali.

10. Zakończenie zajęć, podziękowanie za aktywną pracę, wręczenie odznak „Jestem bezpieczny”.