Znaczenie zmysłu powonienia i smaku na rozwój mowy

Znaczenie terapii zmysłu powonienia i smaku w rozwoju mowy

Świadome rozpoznawanie i preferencje zapachowe kształtują się około 5-6 roku życia.
Przyjemne zapachy takie jak: różany, cyprysowy, grejpfrutowy, mandarynkowy, lawendowy, miętowy działają na dziecko uspakajająco. Inne zapachu są pobudzające, np. cytrynowy, bazyliowy, kolendrowy, rozmarynowy, eukaliptusowy.
Nieprzyjemne zapachy mogą powodować pobudzenie psychoruchowe. Przykładowe zapachy oceniane najczęściej przez dzieci jako nieprzyjemne to zapachy octu winnego, czosnku, pieprzu mielonego, musztardy, geranium i dziurawca.
Zapach limetkowy zmniejsza napięcia psychoruchowe. Łagodnie, nasennie działa aromat majerankowy i melisy.
Działanie antyseptyczne i udrażniające drogi oddechowe mają olejki: sosnowy, szałwiowy i tymiankowy.
Miłe zapachy zwiększają sprawność psychofizyczną i normalizują pracę układu nerwowego. Poprawiają też koncentrację uwagi. Terapia zawsze powinna się kończyć przyjemnym zapachem. Sekwencje należy podawać do wąchania bezpośrednio pod nos przez okres od trzech do sześciu sekund. Używamy wyłącznie zapachów naturalnych.
W terapii zapachowej należy stosować podczas jednej sesji od dwóch do czterech zapachów- na przemian przyjemny – nieprzyjemny. Wskazane jest, aby samo dziecko wśród zaproponowanych zapachów, ustaliło swoje preferencje.
Przy nadwrażliwości węchowej nie należy podawać zapachu bezpośrednio pod nos. Powinno się stosować zapachy łagodne, delikatne, wyłącznie naturalne. Dzieci z nadwrażliwością zapachowa dobrze tolerują zapach cynamonu, wanilii i owoców cytrusowych. Zapach świeżej kawy neutralizuje inne zapachy.
Stosowanie terapii zapachowej powoduje także oddziaływanie na zmysł smaku.
Wykorzystanie zmysłu smaku stanowi ważny czynnik stymulujący w przypadku dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym w obrębie sfery oralnej. Uaktywnienie, poprzez smak funkcji ssania, gryzienia i żucia, stanowi naturalny trening mięśni odpowiadających za artykulację. Smak pobudza między innymi pracę mięśni języka np. podanie na boki języka kropli soku z cytryny powoduje nagłe wydzielanie śliny i odruchowe jej przełykanie