Konspekt lekcji wychowawczej dotyczącej przyjaźni

Konspekt godziny wychowawczej dla uczniów klas III i IV szkoły podstawowej
Temat: Chcę być przyjacielem

Cele:
- wzbudzenie refleksji nad wartością przyjaźni w życiu człowieka,
- kształtowanie postawy prawdziwego przyjaciela
Metody:
- „burza mózgów”, rozmowa, skojarzenia („słoneczko”)
Formy: indywidualna i grupowa
Środki dydaktyczne: samoprzylepne karteczki, mazaki, tekst opowiadania, wycięte z kartonu duże serce.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie uczniów –rundka wstępna (uczniowie siedzą w kręgu)-prowadzący przesyła uściski jednocześnie w prawą i lewą stronę

2. Wprowadzenie do tematu – opowiadanie
„Piotrek był miłym chłopcem, chodził do czwartej klasy. Uczył się dobrze. Miał dużo kolegów. Z kilkoma (Krzyśkiem, Marcinem, Danielem i Rafałem) chodził na zajęcia piłki nożnej do klubu sportowego. Był świetnym napastnikiem.
Na jednym ze spotkań trener poinformował chłopców, że w nagrodę za systematyczny i aktywny udział w treningach, w ostatni weekend miesiąca, zabierze ich na dwudniową wycieczkę do Zakopanego. Chłopcy bardzo się ucieszyli.
Piotrek po treningu, co sił w nogach pędził do domu, aby podzielić się tą ważną informacją z rodzicami. Był bardzo przejęty. Wpadł do domu i z wypiekami na twarzy powiedział o planowanym wyjeździe. Przez następne kilka dni, chłopcy rozmawiali tylko o planach dotyczących wycieczki. Ustalali, kto z kim będzie w pokoju, kto zabierze piłkę, co warto byłoby zobaczyć w stolicy polskich Tatr.
Zbliżał się dzień wycieczki. Piotrek od dwóch dni czuł się jakoś nieswojo. Odczuwał ból w kolanie. Był pewien, że to efekt kontuzji na treningu i że po zastosowaniu maści szybko minie. Niestety ból nasilał się z godziny na godzinę i stawał się trudny do wytrzymania. Rodzice zawieźli chłopca do szpitala. Tego, co działo się później Piotrek nie pamiętał, kiedy się obudził na szpitalnym łóżku, zobaczył siedzącą obok i uśmiechającą się do niego czule mamę. Mama powiedziała, że przeszedł skomplikowaną, ale udaną operację i przez najbliższe dni będzie musiał zostać w szpitalu.
Kilka dni później odwiedzili Piotrka jego najlepsi kumple: Marcin i Krzysiek. Piotrek ucieszył się na ich widok. Pomyślał, że wreszcie będzie mógł sobie z kimś pogadać o treningach, dowie się jak było na wycieczce. Koledzy w kilku zdaniach opowiedzieli o wyjeździe, zadali kilka zdawkowych pytań typu: „Co słychać?”, „Jak się czujesz?” . Wręczyli chłopcu przyniesione prezenty, Marcin - najnowszy album z piłkarzami, a Krzysiek dużą, mleczną czekoladę. Pokręcili się trochę po szpitalnej sali, sprawiali wrażenie znudzonych. Wreszcie oznajmili Piotrkowi, że będą się już zbierać, bo chcieliby jeszcze pograć w piłkę na szkolnym boisku. Pożegnali się i poszli.
Piotrek nie skosztował czekolady, nie zajrzał do albumu, było mu smutno...

3. Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania:
* Jak sądzicie, dlaczego chłopiec po wizycie kolegów był smutny?
* Czego oczekiwał od kolegów?
* Czy Marcin i Krzysiek byli przyjaciółmi Piotrka?
* Kogo można nazwać przyjacielem?
* Jak rozumiecie słowo „przyjaźń”?
* Czym różni się przyjaźń od koleżeństwa? itp.

4. Nauczyciel rozdaje uczniom samoprzylepne karteczki i prosi, aby napisali na nich cechy prawdziwego przyjaciela/przyjaźni (np. zaufanie, gotowość niesienia bezinteresownej pomocy, dyskrecja, szacunek, szczerość, otwartość, zrozumienie, akceptacja),
Uczniowie przyklejają kartki na duże papierowe serce.

5. Rundka końcowa – każdy uczeń kończy zdanie: „Na dzisiejszych zajęciach najważniejsze dla mnie było...”

6. Zakończenie zajęć- wszyscy stoją trzymając się za ręce. Uściskiem dłoni przesyłają sobie „iskierkę” przyjaźni.