Scenariusz przedstawienia pt. "Elemelek i jego pusty rondelek" na podstawie opowiadania H. Łochockiej

Scenariusz przedstawienia
„Elemelek i jego pusty rondelek” na podstawie opowiadania H. Łochockiej.

Grupa 4,5 latki

Występują:
Wróbelki
Wróbelek Elemelek
Wiewiórki
Dzieci z przedszkola

Rekwizyty: czarne koszulki i legginsy dla wszystkich dzieci: z brązowymi elementami dla wróbelków, z pomarańczowymi dla wiewiórek, z kolorowymi dla dzieci, rondelek, łyżka, kubek, szalik, kontur okna.

Scena I
• Wprowadzenie: słychać świergot wróbelków
• Taniec wróbelków/ dzieci improwizują/ skoczna muzyka.
• Nadejście zimy/odgłos zamieci śnieżnej /, wróbelki kulą się stają blisko siebie, rozgrzewają się,
• Wyciszenie „odgłosu zamieci śnieznej”/wróbelki szybko wyfruwają ze sceny.
Wróbelek Elemelek wchodzi z rondelkiem w ręku i miesza, stuka w nim łyżką. Siada na krzesełku zamyślony i zmartwiony.
Elemelek:
Ale zimno, przykre chłody brrrrrrrrr... znikły muszki i jagody, o jedzenie coraz trudniej. Trzeba lecieć na południe...lecz we wróblim jest zwyczaju, by na zimę zostać w kraju....
Wróbelek miesza i stuka w pustym rondelku łyżką.
Elemelek:
Godzinami trzeba szukać, by okruszek znaleźć chleba. Dziś zdobyłem z wielkim trudem muchy dwie, lecz mówiąc szczerze, bardzo były już nieświeże. Nawet mnie rozbolał brzuszek po zjedzeniu tych dwóch muszek.../wróbelek masuje sobie brzuszek/
Wróbelek siedzi na krzesełku, zaczyna płakać.
Scena II
Elemelek siedzi na krzesełku i wyciera oczka, pojawiają się wiewiórki zgadane, spojrzały na wróbelka i podchodzą do niego.
Wiewiórka I:
Dzień doby Elemelku!
Wiewiórka II
Dzień dobry ! Dzień dobry!
Elemelek
Taaaaaaaaaaa dobry dobry
Wiewiórka I
Czy skończyłeś już śniadanie?
Wiewiórka II
Elemelku? Co ty płaczesz?
Wiewiórki kucają przy wróbelku zaciekawione co się stało
Elemelek
Ach wiewiórciu Ruda Kitko, wiem że płakać bardzo brzydko... ale cóż tu mówić wiele, spojrzyj : pusty mój rondelek/ pokazuje wiewiórkom rondelek/ wy przynajmniej macie na zimę dość orzeszków. Lecz gdzie tłuste muszki? Gdzie ziarenka? Gdzie okruszki?
Wróbelek Elemelek zmartwiony wyciera oczka chusteczką.
Wiewiórka I
Elemelku w górę dziobek! Pomyślimy nad sposobem, by wróbelki przez dzień cały głodem już nie przymierały.
Wiewiórka II
We wsi przedszkole stoi. Przecież dzieci się nie boisz?! Poleć tam i puknij w szybę! Jeden, drugi raz...dla przesłania dzieciom znaku!
Wróbelek i wiewiórki schodzą ze sceny.
Scena III
Muzyka/ piosenka „Sanna” sł.B.Kossuth, muz. A.Markiewicz.
Dzieci w parach „wjeżdżają” na scenę imitując jazdę na sankach. Koniec muzyki, zatrzymują się, podchodzą do sylwety okna / wybrane dzieci trzymają okno, pozostałe siadają za oknem ... nagle słyszą pukanie...stukanie.
Dziecko I
Słyszycie? Co to za hałasy?
Dziecko II
To pod oknem ktoś się kręci?
Wszystkie dzieci
A ktooo?
Dziecko III
Ojejej to wróbelek!
Wszystkie dzieci
Ktoś Ty ptaszku?
Elemelek
Elemelek!
Wszystkie dzieci
Czego chciałeś?
Elemelek
Eeeeeee niewiele. Mama okropnie pusty brzuszek...może macie z pięć okruszków? Może jakąś skórkę chleba? Mnie tam wiele nie potrzeba...
W tym czasie wchodzą pozostałe wróbelki i nasłuchują o czym rozmawia Elemelek.
Dziecko I
Elemelku. Chodź że do nas! Sprawa jest już załatwiona!
Dziecko II
Chlebek mieliśmy dzisiaj na śniadanie więc okruszki wnet dostaniesz!
Dziecko III
A któż to tam się jeszcze kręci?
Elemelek
To mój kuzyn Wiercipięcik. Nie dojada od niedzieli, więc się muszę z nim podzielić /Elemelek przytula i głaszcze po głowie Wiercipiętka/
Dziecko IV
A ten co tak skacze w górę?

Elemelek
To mój wujek Straszypiórek. / Elemelek podchodzi do wujka i przedstawia go dzieciom/ Bardzo miły daje słowo./ wujek kłania się dzieciom/ Zjadłby pewnie to i owo...
Dziecko V
A tam dalej?
Elemelek
To mój stryjek. Skrzydełkami z głodu bije, bo z jedzeniem u nich krucho. Żywił się zeschniętą muchą. / stryjek wróbelek kiwa potakująco głową/
Dziecko I
To nie żarty! Wróbel drugi, trzeci, czwarty – głodnych wróbli cała gromada!
Wszystkie dzieci
Nakarmimy wróbelki! Z głodu już nie zginą! Codziennie w przedszkolu będą czekać okruszki i ziarenka dla każdego zgłodniałego wróbelka!
Dzieci podchodzą do wróbelków, przytulają je i podają sobie ręce, tworzą duże koło.
Układ taneczny do piosenki
„Szary nasz przyjaciel” sł. H. Łochocka, muz. F. Leszczyńska
Koniec
Opracowała Anna Krajewska