Metody aktywizujące pracę uczniów. Kształtowanie umiejętności pracy z tekstem

Metody aktywizujące pracę uczniów

Stosowanie metod aktywizujących na lekcji pozwoliło mi, jako nauczycielowi obserwować ucznia w procesie uczenia się i na lepsze jego poznanie. To sprawiało, że z łatwością mogłam osiągnąć cele lekcji. Ja, jako nauczyciel zadawałam sobie pytania jak uczyć, aby uczniowie przyswoili sobie określone informacje i potrafili je odnieść do swoich doświadczeń. Zdawałam sobie sprawę, że o skuteczności stosowanych metod decyduje skuteczna komunikacja pomiędzy uczniem i nauczyciele. Metodami stosowanymi przeze mnie na lekcji były: debata „za i przeciw”, „burza mózgów”, drama, poza, wywiad z sobowtórem, metoda projektu, dyskusja i praca w grupach. Metody te dobierałam w zależności od potrzeb zajęć. Debata „za i przeciw” pozwoliła uczniom podjąć trudną decyzję i spojrzeć na problem z różnych punktów widzenia. Metoda ta uczyła także moich podopiecznych trudnej sztuki asertywności. Stosowanie tej metody jest także bardzo przydatne podczas dyskusji. Metodę tą stosowałam nie tylko podczas lekcji języka polskiego ale także podczas godziny wychowawczej. „Burza mózgów” pozwalała mi i moim uczniom na zgromadzenie wielu hipotez rozwiązania postawionego problemu. Uczniowie mogli być kreatywni, a także uczyli się uzasadniać swoje stanowisko. Drama jest metodą, dzięki której uczniowie mogli rozwijać sprawności umysłowe oraz osobiste zainteresowania poprzez doświadczenia i przeżywanie. Metoda ta pozwoliła mi kształcić w uczniach umiejętność empatii. Posłużyła mi w interpretacji tekstów literackich, sytuacji wychowawczych, programów profilaktycznych. Uczniowie uczyli się dystansu do pewnych sytuacji, mogli spojrzeć na pewne sprawy oczami osób trzecich. Poza jest również metodą, gdzie uczeń wciela się w daną postać i wyraża jej uczucia w określonej sytuacji. Rodzajem dramy jest także stosowany przeze mnie na lekcji wywiad z sobowtórem, kiedy to uczeń wciela się np. w bohatera literackiego i odpowiada na pytania dziennikarzy na konferencji prasowej. Metodę tą stosowałam na przykład podczas omawiania lektur szkolnych. Metoda projektu pozwoliła mi na kształtowanie w uczniach umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji. Ważne jest tutaj, że elementem oceny jest tutaj samoocena i ocena kolegów. Uczniowie uczyli się także występować przed publicznością i trudnej sztuki autoprezentacji.

Kształtowanie umiejętności pracy z tekstem

Niepowodzenia szkolne i związane z nimi następstwa stanowią poważny problem dydaktyczny i wychowawczy. Niepokojący jest wpływ niepowodzeń szkolnych na kształtowanie się osobowości. Ważne jest, aby jak najwcześniej zapobiegać niepowodzeniom szkolnym. Możliwe jest to poprzez poznanie dziecka i dynamizowanie jego rozwoju. Przyczyn niepowodzeń w czytaniu można upatrywać w niewłaściwych metodach nauczania i w późnym rozpoczęciu nauki czytania i pisania. Czytanie jest jednym z najważniejszych warunków powodzenia ucznia. To jeden z głównych sposobów wzbogacania słownictwa, poznawania świata i najlepszy sposób rozwijania myślenia. Zaciekawienie książką zawsze zaczynam od oglądania. Chcę, aby moi uczniowie, biorąc książkę do ręki, zwracali także uwagę na okładkę, stronę tytułową, zapoznały się z informacją o autorze. Staram się czytać z uczniami wstęp, aby mogły się dowiedzieć dlaczego autor napisał tę książkę, do kogo ją adresuje i co chce w niej przekazać. Warto jest też przeczytać spis treści, aby uczniowie mogli się dowiedzieć jaki jest układ treści. Podczas moich obserwacji stwierdzałam, że takie czynności wstępne zachęcały często zachęcały moich uczniów do przeczytania danej książki , a także uczyły myślenia. Z moich obserwacji wynika również, że dziecko, które czyta i nie rozumie treści tego, co czyta nudzi się i zniechęca do dalszego czytania. Dlatego też staram się uczyć swoich uczniów aktywnego czytania poprzez opowiadanie treści, budowanie obrazów w oparciu o przeczytany tekst. Staram się dawać uczniom możliwość przeżywania, działania i odkrywania niezbędnych informacji, nawiązanie czytanego tekstu do doświadczeń dzieci. Bardzo ważne jest dla mnie wdrażanie różnorodnych ćwiczeń słownikowych tj. wyjaśnianie słownikowe przed czytaniem, wyjaśnianie wyrazów podczas czytania, a także tłumaczenie wyrazów po czytaniu. Staram się analizować czytanie także pod kątem interpunkcji, akcentu, modulacji głosu. Dobre opanowanie sztuki mówienia i czytania jest niezbędne do dobrego opanowania sztuki pisania.