Szkoła: Medyczna Szkoła Policealna
Kierunek: Technik Farmaceutyczny
Przedmiot: Analiza leków
Semestr: II
Liczba godzin: 4
I. Temat zajęć: Wyznaczanie wykresu kalibracyjnego i
oznaczanie stężenia żelaza w badanej próbce.
II. Cel ogólny: Oznaczanie stężenia żelaza z
wykorzystaniem wykresu kalibracyjnego.
III. Cele szczegółowe:
Słuchacz potrafii:
- omówić trzy prawa absorpcji,
- umiejętnie wyznaczyć stężenie związku barwnego z
wykorzystaniem metod graficznych i algebraicznych,
- umiejętnie posługiwać się szkłem miarowym,
- obsługiwać spektrofotometr.
IV. Metody nauczania:
ćwiczeniowo- laboratoryjna
V. Forma nauczania:
Samodzielne wykonanie ćwiczenia przez każdego słuchacza.
VI. Środki dydaktyczne.
- instrukcja do przebiegu ćwiczenia (przewodni tekst),
- przykładowy wykres kalibracyjny,
- aparatura laboratoryjna,
- szkło i odczynniki chemiczne.
Przebieg lekcji:
1. Sprawdzenie obecności.
2. Podanie tematu i celu lekcji.
Temat lekcji: Wyznaczanie wykresu kalibracyjnego i
oznaczanie stężenia żelaza w badanej
próbce.
Celem lekcji jest: Wyznaczenie nieznanego stężenia
Cx żelaza w badanej próbce z
wykorzystaniem wykresu
kalibracyjnego.
3. Wykonanie ćwiczenia:
- każdy słuchacz otrzymuje instrukcję według, której
przeprowadza ćwiczenie,
- omówienie przez prowadzącego przebiegu ćwiczenia,
- każdy słuchacz sporzadza wykres kalibracyjny A= f(c)wykorzystując dane doswiadczalne.
Instrukcja do ćwiczenia
Wykonanie oznaczenia:
a)sporządzić roztwor wzorcowy żelaza (250ml),
zawierający 0.1mg żelaza w 1ml
b)do 4 kolb miarowych pojemności 100ml, oznaczonych
numerami: 1, 2, 3, 4, odmierza się pipetą kolejno
2, 4, 6, 8 ml roztworu worcowego żelaza
- piatą kolbę oznaczona X słuchacz otrzymuje z
nieznaną ilością soli żelaza(III) od prowadzącego
ćwiczenia
- następnie do każdej z kolb dodaje sie 1ml stężonego roztworu kwasu azotowego(V) i 5ml
roztworu tiocyjanianu potasu.
- po wywiazaniu się barwy w kolbach uzupełnia się
wodą do kreski i dokładnie miesza.
c)następnie należy wyznaczyć widma dla sporządzonych
soli żelaza i odcztać długość fali przy której
absorbancja przyjmuje wartość maksymalną.
d)następnie wykonać pomiary absorbancji wszystkich
przygotowanych roztworów
- w tym celu napełnia się badanym roztworem kuwetę i
mierzy jego absorbancję przy długości fali przy
której absorbancja na wykresie przyjmuje wartość
maksymalną, (pomiar wykonać wobec wody jako
odnosnika)
Wyniki zestawić w tabelce:
stężenie żelaza(III) w mg/ml
Absorbancja (A)
e)na podstawie uzyskanych wyników (1-4) sporządzić
krzywą wzorcową A= f(c), po czym należy odczytać z
niej stężenie roztworu badanego(Cx)