Cel główny: ukazanie dzieciom potrzeby przyjaźni, budowania zaufania
Cele operacyjne :
Uczeń:
• Potrafi podać cechy prawdziwego przyjaciela
• Wie jak zachowuje się przyjaciel
• Uważnie słucha czytanego przez nauczyciela tekstu
• Odpowiada na polecenia dotyczące tekstu
• Potrafi wczuć się w odpowiednie role
• Zgodnie pracuje w grupie
Metody : pogadanka , praca z tekstem ,drama, działań praktycznych
Środki dydaktyczne: tekst wiersz Adama Mickiewicza pt. ,,Przyjaciele”, kartki z napisami TAK i NIE dla każdego ucznia, karty pracy z niedokończonymi zdaniami
Formy :indywidualna , zbiorowa
Przebieg zajęć:
1. Zabawa w zaufanie.
Uczniowie dobierają się w pary. Jeden zamyka oczy, a drugi prowadzi go po klasie trzymając swoją rękę na jego ramieniu. (Jedna osoba musi zaufać drugiej.)
Wniosek: W życiu musimy sobie pomagać i komuś zaufać. Jak nazywa się osoba , która tak postępuje? (Przyjaciel)
2. Praca z tekstem: A. Mickiewicz pt.,, Przyjaciele”
a) Odczytanie tekstu przez nauczyciela
Przyjaciele
Adam Mickiewicz
Nie masz teraz prawdziwej przyjaźni na świecie;
Ostatni znam jej przykład w oszmiańskim powiecie.
Tam żył Mieszek, kum Leszka, i kum Mieszka Leszek.
Z tych, co to: gdzie ty, tam ja, co moje, to twoje.
Mówiono o nich. że gdy znaleźli orzeszek,
Ziarnko dzielili na dwoje;
Słowem, tacy przyjaciele,
Jakich i wtenczas liczono niewiele.
Rzekłbyś; dwójduch w jednym ciele.
O tej swojej przyjaźni raz w cieniu dąbrowy
Kiedy gadali, łącząc swoje czułe mowy
Do kukań zozul i krakań gawronich,
Alić ryknęło raptem coś koło nich.
Leszek na dąb; nuż po pniu skakać jak dzięciołek.
Mieszek tej sztuki nie umie,
Tylko wyciąga z dołu ręce: „Kumie!”Kum już wylazł na wierzchołek.
Ledwie Mieszkowi był czas zmrużyć oczy,
Zbladnąć, paść na twarz: a już niedźwiedź kroczy.
Trafia na ciało, maca: jak trup leży;
Wącha: a z tego zapachu,
Który mógł być skutkiem strachu,
Wnosi, że to nieboszczyk i że już nieświeży.
Więc mruknąwszy ze wzgardą odwraca się w knieję,
Bo niedźwiedź Litwin miąs nieświeżych nie je.
Dopieroż Mieszek odżył... „Było z tobą krucho! -
Woła kum - szczęście, Mieszku, że cię nie zadrapał!
Ale co on tak długo tam nad tobą sapał,
Jak gdyby coś miał powiadać na ucho?”
„Powiedział mi - rzekł Mieszek - przysłowie niedźwiedzie:
Że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”.
b) Pogadanka na temat wiersza:
- O kim jest wiersz?
- Na jaką próbę była wystawiona ich przyjaźń?
- Czy to była prawdziwa przyjaźń?
- Co to znaczy, że ,,prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”?
3. Zapisywanie na dużym arkuszu papieru cech dobrego przyjaciela.
Jaki powinien być prawdziwy przyjaciel?
(prawdomówny, pomocny, szczery, troskliwy, opiekuńczy, miły, itp.)
4. Odgrywanie scenek dramowych:
- Twój przyjaciel jest smutny, bo boli go ząb. Jak się zachowasz?
- Twojemu przyjacielowi zginął kot. Co zrobisz?
- Twój przyjaciel zapomniał piórnika. Jak mu pomożesz?
5. Zabawa: TAK, NIE. (Każdy uczeń ma dwie kartki. Jedną z napisem TAK, drugą z napisem NIE. Nauczyciel zadaje pytania, a uczniowie podnoszą odpowiednią kartkę do góry.)
• Czy masz przyjaciela?
• Czy mówisz mu wszystko?
• Czy przyjaciel może cię krytykować?
• Czy twój przyjaciel może być też przyjacielem kogoś innego?
• Czy przyjacielowi trzeba ufać?
• Czy zdradzisz przyjaciela , jeśli zrobi coś złego?
6. Zabawne polecenia.
Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel podaje polecenia:
• Zamień się miejscami z przyjacielem
• Powiedz swojemu przyjacielowi coś miłego na ucho
• Pogłaszcz go po głowie
7. Kończenie zdań: ( każde dziecko otrzymuje kartę , którą samodzielnie uzupełnia)
Przyjaciel jest........
Mój najlepszy przyjaciel to......
Lubię go za........................
8. Rysowanie serca dla swojego przyjaciela . Następnie napisanie coś miłego dla niego wewnątrz serca.
9. Zadanie domowe: Napisz kto jest twoim najlepszym przyjacielem i za co go lubisz.
10. Podsumowanie i zakończenie.