Zestaw zabaw, ćwiczeń i sytuacji zadaniowych
do pracy korekcyjno – kompensacyjnej
z zakresu aktywności matematycznej
1. „Mały i duży miś/chłopiec/dziewczynka”
Cel: utrwalenie schematu ciała, konstruowanie wizerunków ludzi i zwierząt, dopasowywanie części i składanie ich w sensowną całość.
Przebieg zabawy: Dorosły kładzie przed dzieckiem części sylwetki małego i dużego misia/ chłopca/dziewczynki i zachęca do ułożenia całości obrazka. Modyfikacją może być wersja,
w której dorosły specjalnie układa źle a dziecko ma poprawić tak, aby było dobrze.
2. „Dorysuj to, czego brakuje”
Cel: utrwalenie schematu ciała, doskonalenie umiejętności trzymania kredki i rysowania zgodnego z tematem
Przebieg zabawy: dorosły ustala z dzieckiem, kogo będą rysowali i zaczyna rysunek od jednego elementu, po czym dziecko uzupełnia rysunek według wskazówek; np. „Rysujemy tatę. To jest głowa. Czego jej brakuje? Dorysuj tacie oczy...”
3. „ Układamy pociągi”
Cel: doskonalenie umiejętności koncentracji na tym, co się powtarza i kontynuowanie rytmów.
Przebieg zabawy: Dorosły układa przed dzieckiem pociąg z określonej liczby elementów powtarzających się, dziecko kontynuuje rozpoczęty ciąg rytmiczny.
4. „Składamy puzzle”
Cel: doskonalenie procesu dokonywania syntezy i analizy.
Przebieg zabawy: Dorosły daje dziecku pocięty na kilka części obrazek, widokówkę, zdjęcie, zadaniem dziecka jest złożenie wszystkiego w całość.
5. „Co trzeba zrobić, aby było dobrze?”
Cel: wspomaganie myślenia przyczynowo- skutkowego
Przebieg zabawy: Dorosły pokazuje dziecku obrazki lub tylko zadaje pytanie, „Co trzeba zrobić, aby było dobrze?” „Dlaczego jest źle?”. Sytuacje dotyczą różnych dziedzin życia,
np. potargane włosy, brudna buzia, rozbita szklanka, przemoczone buty itd.
6. „Układamy proste historyjki obrazkowe”
Cel: wspomaganie myślenia przyczynowo- skutkowego.
7. „Co, do czego pasuje?
Cel: wspomaganie umiejętności klasyfikowania
Przebieg zabawy: Dorosły układa przed dzieckiem obrazki o różnej tematyce, dziecko odnajduje pasujące do siebie obrazki tworząc pary, ciągi lub kolekcje.
8. „Mały guzik – duży guzik”
Cel: dobieranie par przeciwstawnych.
Przebieg zabawy: Dorosły kładzie przed dzieckiem duży guzik i prosi o wyszukanie małego, kładąc płaski, prosi o wypukły itd. Dziecko samo dobiera guziki, starając się utworzyć jak najwięcej par przeciwstawnych. W zabawie może brać udział kilkoro dzieci. Na sygnał układają pary przeciwstawne. Wygrywa dziecko, które miało najwięcej par.
9. „Sokole oko”
Cel: łączenie w pary według podanego kodu.
Przebieg zabawy: Dorosły bierze kilka guzików i obrysowuje je (mogą to wykonać dzieci). Następnie prosi dziecko, by umieściło guziki na odpowiednim miejscu. Do zabawy można użyć różnych kształtów i wielkości posługując się np. klockami.
10. „Pomagamy krasnoludkom”
Cel: usprawnianie umiejętności porządkowania według podanego kodu
Przebieg zabawy: Do zabawy potrzeba 7 kartoników z wózkami o zróżnicowanej wielkości
i bez kół. Opowiadamy dzieciom: „Krasnoludki do przewożenia kamieni zrobiły sobie wózki. Większy – zrobił większy, mniejszy – mały. Proszę ułożyć kartoniki z wózkami od najmniejszego do największego i wyszukać dla każdego po dwa takie same guziki – koła.
11. „Połóż więcej (mniej), niż mam ja”
Cel: doskonalenie przeliczania i wykonywania prostych operacji matematycznych
Przebieg zabawy: Zabawa przebiega albo w wersji dorosły – dziecko, albo dzieci bawią się dwójkami. Pierwsze z nich kładzie na stole kartonik z dowolną liczbą, np. motyli. Partner,
w zależności od reguły zabawy, kładzie kartonik z większą albo mniejszą.
12. „Zgadnij, ile w drugiej ręce?”
Cel: doskonalenie przeliczania i wykonywania prostych operacji matematycznych
Przebieg zabawy: Zabawa przebiega albo w wersji dorosły – dziecko, albo dzieci bawią się parami np. guzikami. Wybierają 6 guzików. Jedno z dzieci w dowolny sposób zamyka je
w dłoniach (każdą dłoń osobno). Partner prosi o otworzenie dłoni prawej lub lewej. Widząc guziki z jednej ręki, musi odgadnąć, ile jest guzików w drugiej ręce. Sprawdzają poprawność rozwiązania zagadki. Doliczają guziki z drugiej ręki do guzików wcześniej pokazanych.
13. Liczby na wieszaku na ubranie
Cel: Zrozumienie wzajemnej odpowiedniości, utrwalenie nazw liczb i wizerunków cyfr.
Materiały potrzebne do nauki: 10 wieszaków na ubranie, papier lub karton, mazak, taśma, klamerki do bielizny
Przebieg zabawy: Dorosły przyczepia do każdego wieszaka liczbę od 1 do 10 napisaną
na papierze lub kartonie, i zachęca dziecko, aby przypięło do wieszaka tyle klamerek, ile pokazuje liczba na etykiecie.
14. Fasola w słoiku
Cel: Szacowanie, zgadywanie i przeliczanie.
Przebieg zabawy: Jest to bardzo pouczająca gra, zwłaszcza, gdy jest ona połączona
z nagrodami. Bierzemy pusty, przezroczysty słoik o dowolnej pojemności i kształcie. Wkładamy do niego dowolną liczbę nasion fasoli (od 1 do 9). Poprosimy dziecko, by spojrzało na nasiona fasoli i spróbowało odgadnąć, ile jest ich w słoiku. Następnie wysypujemy fasolę ze słoika i pomagamy mu policzyć ziarenka. Jeśli zgadło, otrzymuje symboliczną nagrodę. Liczbę ziaren fasoli można stopniowo zwiększać.
15. „Gra z opakowaniem do jajek”
Cel: Rozpoznawanie cyfr
Przebieg zabawy: Dorosły numeruje w opakowaniu na jajka 2 rzędy miseczek. W jednym rzędzie od 1 do 5. W drugim od 6 do 10, zostawiając po jednym wolnym miejscu w obu rzędach. Niech dziecko włoży kamień do opakowania, zamknie je i potrząśnie nim,
a następnie niech otworzy opakowanie i rozpozna numer miseczki, do której wpadł kamyk. Jeśli wyląduje on na nienumerowanym miejscu, dziecko powtarza kolejkę.
16. „Gramy w kręgle”
Cel: doskonalenie przeliczania i wykonywania prostych operacji matematycznych
Opracowała Katarzyna Misztal