Grzechotanki - zabawa fundamentalna rozwijająca kreatywność i twórczość

Temat: Grzechotanki- zabawa fundamentalna rozwijająca kreatywność i twórczość.


Czas trwania: ok. 20 min
Miejsce: sala przedszkolna

Cele ogólne:
• Uwrażliwienie na słuchanie i wysłuchiwanie różnic pomiędzy dźwiękami w zakresie ich kolorystyki i natężenia.
• Rozwijanie słownika czynnego dziecka.
• Pobudzanie indywidualnych zainteresowań dziecka poprzez kreatywną i twórczą muzykę.

Metody pracy:
• Metoda samodzielnych doświadczeń opartych na inicjatywie własnej dziecka.
• Metoda zadań stawianych dziecku.
• Metoda słowna.

Formy pracy:
• grupowa
• zespołowa
• indywidualna

Pomoce dydaktyczne:
Produkty spożywcze typu: ryż, płatki owsiane, fasola, makaron, kasza manna; pojemniki- plastikowe, metalowe, szklane, kartonowe; skrzynka drewniana; cztery duże szablony koła- niebieski, zielony, żółty, czerwony; małe szablony kół odpowiadające kolorom kół dużych; miski; łyżki; podkładki, emblematy- żółte gwiazdki z uśmiechniętą buźką i niebieskie chmurki ze smutną buźką.

Przebieg zajęć

1. Powitanie – „Czyj to głos?”
Jedno dziecko zamyka oczy i odwraca się tyłem do środka koła. Następnie inne dziecko wskazane przez n-la mówi głośno Dzień dobry. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie imienia kolegi, który się odezwał.

2. „Grzechotanki”- zabawa fundamentalna rozwijająca kreatywność i twórczość.

Nauczycielka prezentuje przygotowane przez siebie kilka pojemników- drewniany, plastikowy, metalowy, szklany, kartonowy, w których wsypane są różne produkty spożywcze- ryż, płatki owsiane, makaron, fasola, kasza manna.
Wspólnie z podopiecznymi zastanawia się, jakie dźwięki zostaną wydobyte przez stworzone instrumenty. W trakcie zabawy dzieci eksperymentują z przygotowanymi przedmiotami- potrząsają, oglądają, co znajduje się w środku.
Następnie określają dany dźwięk instrumentu ( cichy, głośny, drażniący, szeleszczący, szumiący, dudniący itp.). Ważnym elementem zabawy jest pochwała dziecka, gdy trafnie przewidzi efekt muzyczny.
Po określeniu dźwięków wykonanych instrumentów, nauczycielka z dziećmi podejmuje próbę uszeregowania od najcichszego do najgłośniejszego. Można również poprosić dzieci, aby wybrały instrument wydający ich zdaniem najpiękniejsza, najciekawszy czy najmilszy dźwięk.

3. „Niesamowita grzechotka” – stworzenie przez dzieci grzechotek podobnych do prezentowanych.
Nauczycielka przygotowała miejsce tworzenia instrumentów dla 4 zespołów. Każdy stolik oznakowany jest innym kolorem dużego koła. Dziecko z tacki wybiera małe koło i siada przy stoliku oznaczonym tym samym kolorem koła.
Na każdym stoliku znajdują się: miska z produktem spożywczym, który będzie służył jako wypełnienie grzechotki, pojemniki, łyżki. Każde dziecko z zespołu robi swój własny instrument z przygotowanych na stoliku materiałów. Na zakończenie przedszkolaki sprawdzają, czy z ich grzechotki wydobywa się dźwięk.

4. „Karnawałowa orkiestra”- instrumentacja z wykonanych przez dzieci grzechotek.

Dzieci ustawiają się zespołami, w których wykonywały swoje grzechotki. Nauczycielka przybiera rolę dyrygenta, który poprzez wskazanie batutą informuje, który zespół prezentuje dźwięki swoich grzechotek.
Następnie prowadząca wybiera dyrygenta spośród dzieci. Na zakończenie wszyscy razem prezentują dźwięki wydobywane z przygotowanych „grzechotanek”.

5. Omówienie zajęć- dzieci określają swoje zadowolenie z zajęć poprzez wybór żółtej gwiazdki z wesołą minką lub niebieskiej chmurki ze smutną minką


Zabawa fundamentalna opracowana na podstawie książki:
Rose C., Lotkowska K, Zabawy fundamentalne dla przedszkoli, Warszawa, wyd. Transfer Learning Solutions, s. 17.