SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNEJ
w grupie dzieci 4 letnich w dniu 07.03.2013r.
Temat tygodnia: „W marcu jak w garncu”
Temat dnia: „Marcowa pogoda”.
Cel ogólny:
• zainteresowanie dzieci różnymi zjawiskami atmosferycznymi występującymi
w przyrodzie na wiosnę.
Cele operacyjne (dziecko):
• potrafi inscenizować ruchem treść opowiadania
• potrafi wyjaśnić znaczenie przysłowia ,,W marcu jak w garncu”;
• rozwiązuje zagadki słowne
• naśladuje odgłosy padającego deszczu i wiatru
• wyraża muzykę ruchem;
• zaśpiewa piosenkę „Kasza marcowa”
Metody pracy:
• Słowna: rozmowa, objaśnienie
• Oglądowa: pokaz
• Aktywizujące
• Czynna
Formy pracy: indywidualna i grupowa.
Środki dydaktyczne: Opowiadanie ,,Marcowy spacer”, wiersz B. Forma „Marcowe kaprysy”, 2 sylwety garnków, obrazki zjawisk atmosferycznych i warzyw, piosenka „Kasza marcowa” na płycie CD.
Przebieg zajęć:
1. Opowieść ruchowa „Marcowy spacer”.
Pewnego dnia Ola wyjrzała przez okno. Pomyślała, jaka piękna pogoda, chyba wybiorę się na spacer”. Na dworze świeciło słońce, a niektóre dzieci zaczęły jeździć na rowerkach. Ubrała czapkę, kurtkę i postanowiła pójść do parku. Spacerując oglądała pąki na drzewach, zieleniącą się trawkę. Rozpięła kurtkę, zdjęła czapkę, bo było jej ciepło. Nagle, w oddali zauważyła ciemną chmurę na niebie. Och, chyba będzie padało. Lepiej wrócę do domu. Poczuła jak zaczyna wiać coraz silniejszy wiatr. Chciała nałożyć czapkę, ale wiatr zerwał ją
z głowy dziewczynki. Poczuła też mokre krople na twarzy. Postanowiła wracać, gdyż chmury były coraz ciemniejsze a wiatr coraz silniejszy. Po powrocie do domu, usiadła przy oknie
i obserwowała. To padał deszcz, to śnieg, wiatr przeganiał chmury zza których zaglądało słoneczko. Tak na zmianę, raz to raz tamto. Tyle wydarzyło się w ciągu dzisiejszego dnia.
No cóż, w marcu jak w garncu, pomyślała Ola.
2. Rozwiązywanie zagadek.
Gdy go długo nie ma, wszyscy narzekają.
A gdy przyjdzie pod parasol się chowają. (deszcz)
To mała gwiazdka, biała, niewielka.
Chuchniesz, zostanie wody kropelka. (śnieg)
Szumi, świszcze, zagarnia liście.
Czasem deszczem nas opryśnie. (wiatr)
3. Naśladowanie odgłosów:
• padającego deszczu (poruszanie palcami u rąk przenoszonych z góry na dół),
• wiejącego wiatru (wymawianie w sposób ciągły głoski sz). (głośno i cicho)
4. Recytowanie wiersza B. Forma „Marcowe kaprysy”.
„Wymieszał miesiąc marzec pogodę w garze.
Ja wam tu zaraz wszystkim pokażę.
Włożę troszkę deszczu, słoneczka promieni,
Domieszam powiew wiatru ciepłego,
Smutno by w marcu było bez niego.
Śniegu i burzy jeszcze troszeczkę dodam,
Będzie prawdziwa marcowa pogoda”.
Pytania do wiersza:
• O jakim miesiącu była mowa w wierszu?
• Co miesiąc marzec włożył do garnka?
5. Wyjaśnienie przysłowia „W marcu jak w garncu”.
Dwie sylwety garnków:
1) Garnek i obrazki z różnymi zjawiskami atmosferycznymi występującymi w wierszu
2) Garnek i obrazki warzyw: marchewka, pietruszka, ziemniaki, kalafior i groszek.
Rozmowa z dziećmi: Co można zrobić mając garnek i warzywa? (zupę jarzynową). Zwrócenie uwagi na to, że powinniśmy jeść dużo warzyw, bo są zdrowe i mają dużo witamin.
Nauczycielka wyjaśnia znaczenie przysłowia „W marcu jak w garncu”. Tak jak w garnku
z zupą są wymieszane różne warzywa, tak wczesną wiosną pogoda bywa kapryśna i zmienna. Raz na łyżkę nabierzemy kalafior a raz groszek lub marchewkę.
6. Zabawa dydaktyczna „Prawda/ Fałsz”
Pogoda w marcu bywa kapryśna.
W marcu czasem z chmur pada deszcz a czasem śnieg.
Niedźwiedzie przygotowują się do snu.
Coraz cieplej będziemy się ubierać.
Wicher to bardzo mocny wiatr.
Ptaki odlatują do ciepłych krajów.
7. Śpiewanie piosenki „Kasza marcowa” – ekspresja ruchowa.
1. Ola gotuje kaszę dla lalek.
Wkłada do garnka cztery korale,
dokłada guzik, wsypuje mak,
miesza patykiem i śpiewa tak:
ref: W marcu jak w garncu mówił mój brat.
To pada deszczyk, to, śnieg, to grad.
I w moim garncu jest to i owo,
bo ja gotuję kaszę marcową.
2. Lalki ją jedzą i nie grymaszą,
kiedy je karmię marcową kaszą.
Ale czy kasza ma dobry smak?
Lalki ją jedzą, więc chyba tak.
8. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Świeci słońce – pada deszcz”.
Dzieci na hasło: „Świeci słońce” - spacerują po sali, a gdy usłyszą hasło: „Pada deszcz” – przykucają na dywanie.