SCENARIUSZ LEKCJI Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO W KLASIE III SZKOŁY PODSTAWOWEJ IM. JANA PAWŁA II W WĘGRZE.
TEMAT LEKCJI: POWTÓRZENIE I UTRWALENIE WIADOMOŚCI Z ROZDZIAŁU 3.
SPRAWDZENIE UMIEJĘTNOŚCI JĘZYKOWYCH.
Czas: 45 MINUT.
CELE LEKCJI:
Cele ogólne:
1.Powtórzenie i utrwalenie wiadomości z rozdziału 3 zawierającego zagadnienia:
-Nazwy liczebników od 1 do 100. Działania matematyczne na dodawanie i odejmowanie w zakresie 100;
-Pytanie o numer telefonu i udzielanie do niego odpowiedzi;
-Pytania o ilość ( dla rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych);
-Pytanie o ceny produktów i udzielanie odpowiedzi;
-Nauka piosenki : How many pets?”.
2.Kształtowanie motywacji do nauki języka angielskiego poprzez zabawową formę zajęć.
3.Cele szczegółowe:
A)ZAPAMIĘTYWANIE WIADOMOŚCI:
Uczeń klasy III:
-zna nazwy liczebników głównych 1-100;
-stosuje wyrażenia w działaniach matematycznych: plus, minus, is;
-zadając pytanie o czyjś numer telefonu stosuje konstrukcję: What’s your phone number?;
-umie zaśpiewać piosenkę „How many pets?”;
-wie, jak zadać pytanie o ilość używając konstrukcji: How much/ How many?;
-stosuje określenia – dużo, mało/ a lot of.../ a little;
-utrwala nazwy artykułów spożywczych;
-umie zadać pytanie o ceny produktów ( artykułów spożywczych).
B)ZROZUMIENIE WIADOMOŚCI:
UCZEŃ:
-reaguje odpowiednio na komendy nauczyciela,
-umie dodawać i odejmować( po angielsku) w zakresie 1-100,
-wie, jak zadać pytanie odnośnie numeru telefonu,
-potrafi odpowiedzieć na pytanie o numer telefonu,
-rozróżnia rzeczowniki policzalne i niepoliczalne,
-umie stosować zwroty: How many? i How much? pytając o ilość rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych;
-rozróżnia formy: a lot of (dużo, mnóstwo) i a little ( mało, trochę)
Metody pracy:
Aktywne- zabawowe: odgrywanie scenek dialogowych, gry dydaktyczne,
Metody oglądowe: pokaz, demonstracja, pomoce wizualne- plakaty, ilustracje.
•Formy pracy:
1.Praca indywidualna ucznia,
2. Praca zbiorowa:
- praca w grupach (drużynach),
- praca z całą klasą.
•Techniki pracy:
- śpiewanie piosenki edukacyjnej: One, two, buckle my shoe”;
- wykonywanie prostych działań matematycznych w zakresie 100 (dodawanie i odejmowanie)-ćwiczenia ustne i pisemne;
- dialogi w parach,
- przeprowadzenie mini-wywiadu ( podawanie numeru telefonu);
- słuchanie, powtarzanie i wpisywanie pod dyktando nagrania;
- uczestnictwo w grach i zabawach drużynowych: RICKEY, TICKETY, LOOK AT ME (WYLICZANKA), ECHO, MEKSYKAŃSKA FALA, GŁUCHY TELEFON (CHINESE WHISPERS), ZGADYWANKA- HIDE THE FLASHCARDS (UKRYTY OBRAZEK), ZAPAMIĘTYWANIE KOLEJNOŚCI KART, RYSUNKOWE KALAMBURY.
- nauka piosenki „ How many pets?”,
- porządkowanie ilustracji zgodnie z chronologicznym rozwojem wydarzeń przedstawionych w tekście piosenki „ How many pets?”,
•Środki dydaktyczne:
-karty obrazkowe ( flashcards) i wyrazowe;
-plakaty;
-magnetofon i płyta CD;
-duże liczydła szkolne,
-wycinki z kolorowych czasopism przedstawiające artykuły spożywcze
-karty pracy ( worksheets).
PRZEBIEG LEKCJI:
Powitanie: Nauczyciel: Good morning children. Nice to see you today!
Uczniowie: Good morning teacher.
Nauczyciel sprawdza listę obecności i zapisuje temat lekcji w dzienniku: Powtórzenie i utrwalenie wiadomości z rozdziału 3. Sprawdzenie umiejętności językowych. Nauka piosenki – how many pets?
• Nauczyciel: Na kilku ostatnich lekcjach uczyliśmy się nazw liczebników głównych od 1-100. Wykonywaliśmy proste działania matematyczne w zakresie 100. Dzisiejszą lekcję poświęcimy przypomnieniu i utrwaleniu zdobytych już przez was wiadomości i umiejętności.
Na początek rozgrzewka językowa. Przypomnimy nazwy liczebników 1-10 za pomocą wyliczanki
„ Rickey, tickety, look at me. How many fingers can you see?”.
Nauczyciel pokazuje dowolną ilość palców na dłoniach, a uczniowie zgadują: one, four, six, ten...
Nauczyciel: A teraz przypomnimy nazwy liczebników za pomocą piosenki: One, two, buckle my shoe”, którą znacie z klasy II. Nauczyciel śpiewa razem z uczniami :
One, two- buckle my shoe
Three, four- shut the door
Five, six- pick up sticks
Seven, eight-lay them straight.
Nine, ten- a big, fat hen!
Eleven, twelve- put up shelves
Thirteen, fourteen- teddy bear is snoring.
Fifteen, sixteen- teddy’s in the kitchen
Seventeen, eighteen-teddy bear’s waiting
Nineteen, twenty- that is plenty.
• ZABAWA W GŁUCHY TELEFON(CHINESE WHISPERS):
Uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel szepcze wybrane przez siebie słowo lub wyrażenie osobie siedzącej obok, np.: NUMBERS ( LICZBY). Ta osoba również przekazuje szeptem usłyszany wyraz dalej. Ostatnie dziecko wypowiada usłyszane słowo.
• Nauczyciel przypomina dzieciom, że liczby, które składają się z dziesiątki i jeszcze jednej cyfry mają końcówkę “ -teen”. Najpierw sam podaje przykład : 10+3=13- thirteen. Następnie dzieci same już podają inne przykłady liczb ze wspomnianą końcówką, np. : 14-fourteen, 15- fifteen, 16- sixteen, 17- seventeen, 18- eighteen, 19-nineteen. Nauczyciel podchodzi do dużych szkolnych liczydeł i pyta dzieci: How much is it? ( ile to jest?): Na liczydłach przesuwa kolejne piłeczki i dodaje lub odejmuje w zakresie 1-20: 2+4=6- two plus four is six. Zaprasza do siebie ucznia ochotnika. Prosi aby policzył na liczydłach po angielsku : How much is it four plus ten ? Uczeń dodaje liczby i podaje wynik. Prowadzący zajęcia ponownie pyta ucznia : How much is it thirteen minus nine? Do liczydeł teraz podchodzi para dzieci. Jedno zadaje pytanie drugiemu. Reszta klasy sprawdza poprawność wykonywania zadania.
• ZABAWA W ECHO- nauczyciel ustala, jaka liczba na karcie wyrazowej będzie poszukiwana w klasie przez dzieci. Jedno dziecko na chwilę opuszcza klasę a drugie bierze od nauczyciela kartę z napisaną liczbą. Nauczyciel woła: Kacper, come back into classroom! Uczeń musi odnaleźć w klasie ukrytą liczbę. Klasa pomaga w poszukiwaniach wymawiając jego nazwę w języku angielskim cicho-gdy uczeń znajduje się daleko, lub głośno- gdy jest blisko karty.
Nauczyciel pisze na tablicy koncówkę” –ty”. Przypomina, że taką końcówkę mają wszystkie liczby dziesiętne. Podaje przykłady, zapisując je na tablicy i głośno wymawiając: twenty, thirty, fourty (20, 30, 40). Zadaje pytanie dzieciom: Do you remember any different numbers with the ending –ty? (Czy pamiętacie jeszcze inne liczby z końcówką –ty?). Uczniowie podają liczby: fifty, sixty, seventy, eighty, ninety (50, 60, 70, 80, 90).
• Nauczyciel zawiesza plakat z liczbami 1-100 na tablicy i odczytuje liczby dziesiętne. Przypomina uczniom, że 100 ma końcówkę –ed-hundred. Nauczyciel pokazuje dzieciom karty obrazkowe z liczbami. Dzieci odgadują po angielsku każdą z pokazanych przez nauczyciela liczb. Nauczyciel: Look at the picture. What is the number on it? Uczniowie: Ten, twenty, thirty, fourty, fifty, sixty, seventy, eighty, ninety, a hundred.
• GRA: MEKSYKAŃSKA FALA:
Uczniowie podają nazwy liczebników głównych (1-100), tzn .kolejne osoby wstają i wymówiwszy jakąś liczbę siadają. Nauczyciel wstaje, rozpoczyna zabawę podając liczbę „ten”, następnie siada i inna osoba wstaje, podaje jakąś liczbę i siada , etc.
Nauczyciel pisze na tablicy działania matematyczne w zakresie 1-100:
34+20=-...fifty-four...................................
12+14+2+1=-...twenty-nine...........................
13+11+4+5=-...thirty-three...........................
Dzieci podchodzą po kolei do tablicy i uzupełniają wyniki wpisując je w kwadraciki. Następnie nazwę wyniku wpisują obok kwadracika.
• Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy- ankiety. Wyjaśnia, że będą nawzajem się przepytywać o numery telefonów. Tłumaczy, że w rubryce- NAME należy wpisać imiona osób, z którymi dzieci za chwilę będą przeprowadzać wywiad, zaś w rubryce PHONE NUMBER muszą wpisać słownie numer telefonu proszonej osoby. Nauczyciel prosi ochotnika, z którym prezentuje przykład w postaci miniscenki dialogowej: Nauczyciel: Hello Kacper. What’s your phone number?
Uczeń: Hello. My phone number is.......................
Nauczyciel: Thank you.
Dzieci pracują całą klasą i wypełniają ankiety.
• ZGADYWANKA- HIDE THE FLASHCARDS (UKRYTY OBRAZEK):
Spośród kilku kart wyrazowych (liczby) nauczyciel chowa jedną za plecy. Dzieci muszą odgadnąć liczbę, która jest na niej napisana.
• ZABAWA: ZAPAMIĘTYWANIE KOLEJNOŚCI KART:
Nauczyciel wybiera 4 karty obrazkowe z liczbami ( np. 4, 7, 67, 12 ) i przymocowuje je do tablicy. Prosi 2 ochotników, aby przyjrzeli się obrazkom i nazwali te karty: four, seven, sixty-five,twelve. Następnie prosi, aby zapamiętali kolejność zawieszonych liczb. Nauczyciel odwraca karty obrazkiem do tablicy i prosi uczniów o powiedzenie słówek w poprawnej kolejności. Wygrywa ten uczeń, który poprawnie wykona zadanie. Potem nauczyciel zwiększa stopień trudności zawieszając więcej liczb do zapamiętania.
• Nauczyciel zawiesza na tablicy ilustracje z nazwami produktów spożywczych : Oil, milk, meat, orange juice, cheese, butter, bread, sausages, potatoes, carrots, eggs...Rysuje na tablicy tabelę z dwiema kolumnami. W pierwszej kolumnie wpisuje hasło: RZECZOWNIKI POLICZALNE, a w drugiej- RZECZOWNIKI NIEPOLICZALNE. Prowadzący zajęcia wyjaśnia, że uczniowie mają za zadanie przeczytać nazwy produktów i dopasować je do odpowiednich kolumn. Nauczyciel: Look at the pictures hanging on the board. Read all the countable and uncountable nouns and write them in two different columns. Każde dziecko podchodzi do tablicy i zapisuje po 1 przykładzie.
• GRA DRUŻYNOWA- RYSUNKOWE KALAMBURY( produkty żywnościowe):
Nauczyciel dzieli klasę na dwie drużyny. Zaprasza przedstawiciela każdej drużyny na środek klasy. Pokazuje każdemu z nich tę samą kartę obrazkową .Uczniowie rysują na tablicy obrazki. Drużyna, która pierwsza odgadnie, co przedstawia obrazek, i poda odpowiednie słowo, zdobywa punkt.
• Nauczyciel pisze na tablicy określenia „ a lot of / a little”. Przypomina dzieciom, że – a lot of- oznacza – dużo, natomiast –a little- mało/ trochę. Prosi, aby dzieci otworzyły podręczniki New Bingo 3 na stronie 26 i spojrzały na ćwiczenie 2. Tłumaczy, że teraz będą słuchać, powtarzać i wpisywać pod dyktando nagrania wyżej wspomniane zwroty lub liczby oznaczające ilość produktów policzalnych: We’ve got......six....................sausages,
We’ve got......eleven...............eggs,
We’ve got......a lot of...............milk
We’ve got......little...................oil
• Nauczyciel rozdaje uczniom karty obrazkowe z wizerunkami różnych produktów spożywczych.
Przypomina dzieciom, że pytając o rzeczy policzalne stosujemy zwrot: How many...have you got? Natomiast pytając o rzeczy niepoliczalne stosujemy zwrot: How much...have you got?
Zwraca się do ucznia z pytaniem: Hubert, how much oil have you got?
Uczeń: I have got a little oil.
Nauczyciel: Patrycja, how many oranges have you got? Uczennica: I have got five oranges.
Nauczyciel: Karolina, how much milk have you got? Uczennica: I have got a lot of milk.
• Nauczyciel rozdaje dzieciom karty obrazkowe. Dzieci pracują w parach- zadają sobie nawzajem pytania o ilość produktów, które mają na swoich ilustracjach. Nauczyciel chodzi po klasie i przysłuchuje się prowadzonym przez dzieci dialogom.
• Nauczyciel zaprasza uczniów do nauki piosenki – HOW MANY PETS? Najpierw proponuje wspólne przeczytanie i przetłumaczenie tekstu z podręcznika New Bingo 3A – ćw. 5, str. 57, potem włącza płytę CD i zachęca do zaśpiewania piosenki: ”How many pets are there in your home? How many times do you play ball ? How many trees can you see? Let’s count together: one , two and three. How many flowers are there on a tree? How many bees can you see? How many girls? How many boys? Let’s count together: how many toys?”.
• Porządkowanie ilustracji do tekstu piosenki- HOW MANY PETS?
Dzieci kilkakrotnie odsłuchują nagrania piosenki i numerują w podręczniku obrazki zgodnie z chronologicznym rozwojem wydarzeń przedstawionych w tekście piosenki.
ZAKOŃCZENIE LEKCJI:
Nauczyciel chwali dzieci za pracę na lekcji i zadaje pracę domową- ZNAJDŹ W WĘŻU WYRAZOWYM NAZWY LICZEBNIKÓW GŁÓWNYCH.
Pożegnanie;
N-l: Goodbye children! Thank you for the lesson!