Praca pedagoga z uczniem zdemoralizowanym

Praca pedagoga z uczniem zdemoralizowanym.

Demoralizacja jest rozumiana jako odrzucanie, czy negowanie przyjętych wartości. Jest to również łamanie przyjętych norm.
Ofiarami demoralizacji bywają, także dzieci oraz młodzież. Przejawem wśród nieletnich jest przeważnie: uzależnienie od alkoholu, narkotyków, czy nikotyny.
Istotny wpływ na demoralizowanie nieletnich ma otoczenie. Pod namowami swoich rówieśników młodzież ulega wpływowi, a także przyjmuje ich negatywną postawę do społeczeństwa.
Nieletni dopuszczają się niejednokrotnie czynów karalnych, uciekają z domu rodzinnego, wagarują, zakłócają porządek publiczny.
W postępowaniu z młodzieżą należy wziąć pod uwagę wiek, stopień rozwoju psychicznego, fizycznego, stan zdrowia, cechy charakteru, zachowanie, warunki życia, środowisko oraz stopień demoralizacji.
Społeczny obowiązek nakazuje przeciwdziałaniu demoralizacji poprzez zawiadomienie rodziców, opiekunów, szkoły, policji, sądu rodzinnego.
Celem pracy jest pedagoga z dzieckiem zdemoralizowanym jest przygotowanie do samodzielnego życia. Przeważnie złe wzorce zachowania wynoszone są z domu lub najbliższego otoczenia. Głównym założeniem oddziaływań wychowawczych jest socjalizacja. Eliminowanie przejawów oraz przyczyn zaburzonych zachowań.
Należy odizolować uczniów zagrożonych demoralizacją od zdemoralizowanych.
Powinno ukazywać się im postawy prawidłowe, wskazywać im przyjęte wartości i normy. Przygotowywać do odpowiedzialnego życia, do efektywnego wykorzystywania wolnego czasu.
Integracja mogłaby przyczynić się do pogłębiania się demoralizacji, młodzież dalej brnęłaby w utarte schematy...
albo wręcz przeciwnie- może kontakt z wykolejeniem dałby wiele do myślenia? Tu bardzo istotna byłaby pomoc pedagoga, wskazującego przyczyny i skutki demoralizacji.
Mimo to, rozsądniejszym rozwiązaniem jest odcięcie młodych ludzi od negatywnych wzorców, ochrona przed agresją, przemocą, okrucieństwem oraz wskazanie im prawidłowych wzorców zachowania, nowych możliwości.