Ruch, taniec i zabawa dla przedszkolka ważna sprawa - program własny

Ruch, taniec i zabawa
dla przedszkolaka ważna sprawa.

Opracowała
mgr Agnieszka Banasik


Szczecin 2010

Spis treści

I. Wstęp.
II. Charakterystyka programu.
III. Cele i treści programu.
IV. Metody i formy realizacji programu.
V. Warunki realizacji programu.
VI. Bloki tematyczne oraz tematy zajęć.
VII. Ewaluacja programu.
VIII. Przykładowe scenariusze.
IX. Bibliografia.


Ruch jest przejawem życia, zaś aktywność fizyczna kształtuje organizm i jego funkcje.
Rozwija i wzmacnia wszystkie układy organizmu, wywierając wpływ na ich budowę i sprawność. Aktywność ruchowa stanowi ważny element:
· Rozwijania funkcji i wydolności organizmu.
· Tworzenia poprawnej postawy i budowy ciała
· Przystosowania do życia w otaczającym środowisku przyrodniczym i społecznym
· Zapobiegania chorobom
· Rozwoju psychicznego i społecznego
Człowiek potrzebuje aktywności fizycznej, tak jak pożywienia i powietrza. Jest to szczególnie ważne u dzieci w wieku przedszkolnym znajdujących się w fazie rośnięcia. Ruch jest podstawowym bodźcem rozwojowym, jest jednym ze wskaźników rozwoju i zdrowia dziecka. Zaspakajanie potrzeby ruchu u dzieci stało się jednym z ważniejszych priorytetów pracy przedszkoli. Duża troska o prawidłowy rozwój fizyczny dziecka zapewnianie mu odpowiedniej ilości wszechstronnego ruchu jest działaniem na rzecz szeroko pojętego zdrowia dziecka- zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego.


Charakterystyka programu.

Zdrowe, o pięknej sylwetce dziecko to marzenie wszystkich rodziców i dążenie nauczycieli także i moje. Mając na uwadze dobro moich podopiecznych, ich wszechstronny rozwój oraz ogromny głód ruchu charakteryzujący dzieci w wieku przedszkolnym postanowiłam skupić swoje działania na szeroko pojętej aktywności fizycznej. Tak też powstał pomysł na program rozwijający dziecko pod względem jego aktywności ruchowej. Program zawiera cztery głównie bloki tematyczne:

Wesoła gimnastyka dla smyka – w sali przedszkolnej i na świeżym powietrzu.
Przedszkolak prosty jak struna.
Bardzo zdrowe gry i zabawy ruchowe.
Z tańcem i muzyką za pan brat
Wychowanie i edukacja dzieci to proces ciągły i długotrwały, dlatego też cele, założenia, treści i zadania zawarte w programie dotyczą dzieci od 3 roku życia do 5 roku życia. Rozwój sprawności ruchowej dziecka przedszkolnego przebiega w dwóch kierunkach: z jednej strony jest to doskonalenie ruchów postawno-lokomocyjnych, z drugiej manipulacyjnych. Okres przedszkolny jest wiekiem, kiedy następuje automatyzacja ruchów cyklicznych, opanowanie pozycji ruchów równoważnych, rozwija się zdolność koordynacji ruchów i podwyższa poziom ogólnej sprawności. Realizacje poszczególnych bloków uzależniam od możliwości psychoruchowych dziecka. Pierwsze dwa bloki przeznaczone są do realizacji w grupie młodszej, realizacja treści tam zawartych stanie się fundamentem a zarazem bazą do realizacji dwóch kolejnych bloków w szczególności zabaw, które wymagają współpracy w parze i małej grupie oraz nauce tanecznych układów.


Cele i treści programu

1. Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji w schemacie ciała.
2. Rozwój dziecięcej wyobraźni, umiejętności społecznych.
3. Zrytmizowanie organizmu.
4. Kształtowanie poprawnej postawy ciała.
5. Wzmocnienie odporności organizmu na szkodliwy wpływ czynników środowiskowych.
6. Rozwijanie u dzieci postawy: zaufania, samodzielności i inicjatywy.
7. Kształtowanie orientacji przestrzennej, oraz świadomości ciała i jego możliwości.
8. Rozwijanie umiejętności tanecznych, wyczucia muzyki i ekspresji ruchowej.
9. Nauka prostych układów tanecznych polskich tańców ludowych krakowiaka i kujawiaka.
10. Nauka prostych tańców integracyjnych proponowanych przez Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA do charakterystycznej muzyki z Francji, Anglii, USA.


Metody i formy

Podczas pracy z dziećmi zastosowane zostaną metody wspierające i stymulujące rozwój dziecka.

1. Metoda ćwiczeń polegającą na powtarzaniu przez dziecko odpowiednich czynności.
2. Zadań stawianych dziecku przez nauczyciela, które dziecko rozwiązuje samodzielnie według własnego pomysłu.
3. Drama – improwizacja angażująca ruch i gest, mowę, myśli i emocje.
4. Odtwórcze metody gimnastyki.
· Metoda zabawowo-naśladowcza - W zajęciach ruchowych prowadzonych tą metodą dziecko uczy się ilustrowania ruchem jakiejś treści. Uwaga dziecka skupia się najczęściej na zjawiskach i przedmiotach będących w ruchu. Ruchy wykonywane przez dziecko nie muszą być dokładnym odtworzeniem zaobserwowanych czynności i zjawisk Trzeba dać dzieciom dużo swobody, nie hamować ich inicjatywy i fantazji.

· Metoda bezpośredniej celowości ruchu ( zadaniowa) Metoda ta polega na zestawieniu odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej z przemyślanym przebiegiem ruchu wykonanym z przyborem lub bez niego. Repertuar zadań obejmuje ruch proste, łatwe zrozumiałe, niewymagające długich wyjaśnień. Są to ruchy przemyślane i wymuszają na wykonawcy projektowy przebieg ruchu i efekt zadania.

· Metoda ścisła- Metoda ta polega na ruchu odwzorowanym z pokazu lub wykonanym na podstawie słownego ujęcia ruchu. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie przez wszystkich ćwiczących na komendę lub w podanym rytmie.
5. Twórcze metody gimnastyki.
· Metoda opowieści ruchowej polega na tym, że nauczyciel poprzez odpowiedni dobór tematu wymyślonego przez siebie opowiadania, działa na wyobraźnię dziecka skłaniając je do odtwarzania ruchem treści opowiadania.

· Metoda twórcza Karola Orffa, który wyszedł z założenia, iż kulturę fizyczną dziecka należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno – muzyczną oraz z kulturą słowa. Zarówno muzyka jak i ruch oraz żywe słowo przenikają się wzajemnie, przy czym w konkretnych ćwiczeniach dominuje zwykle jeden z wymienionych elementów, gdy inne spełniają rolę towarzyszącą lub podrzędną.

· Ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne. Metoda tejże autorki, prezentuje ruch rozwijający jako metodę, szczególnie przydatną w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych. Ideą metody jest posługiwanie się ruchem rozwijającym świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność i potrzebę dzielenia jej z innymi ludźmi, prowadzącą do nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

· Metoda pedagogiki zabawy Zadaniem pedagogiki zabawy jest dostarczenie osobom pracującym z różnymi grupami repertuaru metod oddziałujących na sferę emocjonalną człowieka, sprzyjających ujawnianiu pozytywnych uczuć, wspomagających samodzielną aktywność, wzmacniających poczucie bezpieczeństwa, poprawiających komunikację i rozwijających współpracę w grupie, a także wywołujących refleksje nad własnymi doświadczeniami i przeżyciami. Pedagogika zabawy wybiera z repertuaru zabaw tradycyjnych te, które spełniają określone zasady:
- zapewniają dobrowolność uczestnictwa,
- uwzględniają wszystkie poziomy komunikowania,
- uznają pozytywne przeżycie jako wartość i unikają rywalizacji,
- posługują się różnorodnymi środkami wyrazu.
Bloki tematyczne :

I. Wesoła gimnastyka dla smyka – w sali przedszkolnej i na świeżym powietrzu.
II. Przedszkolak prosty jak struna.
III. Bardzo zdrowe gry i zabawy ruchowe.
IV. Z tańcem i muzyką za pan brat


Przykładowe tematy do bloków

I. 1. Gimnastyka w sali przedszkolnej.

· Gimnastyka to podstawa.
· Głowa ramiona.
· Rączki dwie, nóżki dwie.
· Przygoda na niby.

2. Gimnastyka na świeżym powietrzu.

· Przedszkolny tor przeszkód – gratka dla każdego przedszkolaka.
· Przedszkolak podróżnikiem ( opowieści ruchowe) - niezależnie od pory roku.

a) jesienna podróż w góry
b) zimowa podróż do śnieżnej krainy
c) wiosenne zabawy na łące
d) letnie przygody przedszkolaka ( nad morzem, nad rzeką, na łące).

II. 1. Ćwiczenia bez przyborów.
2. Ćwiczenia z piłką.
3. Ćwiczenia z woreczkami.
4. Ćwiczenia z szarfą.
5. Ćwiczenia oddechowe.
6. Ćwiczenia z innymi przyborami (chustki szyfonowe, szaliki, wstążki, balony).

III. 1. Zwinne stopy przedszkolaka.

2. Przedszkolak pokonuje siłę ciężkości.

3. Przedszkolak utrzymuje równowagę.

IV. 1. Taneczna podróż po świecie.

· Taniec Francuzki
· Taniec Angielski
· Taniec Amerykański- polka amerykańska.

2. Cudze chwalicie swego nie znacie.

· Na ludową nutę – taniec w rytmie oberka Koza ( wg. pomysłu T. Brzozowskiej)
· Taniec Krakowiak – propozycja z materiałów szkoleniowych Klanza
· Taniec Kujawiak – propozycja z materiałów szkoleniowych Klanza

3. Muzykowanie w przedszkolu.

· Przedszkolak tańczy do muzyki klasycznej – taniec marszowy (J. Strauss – Marsz Radeckiego)
· Spotkania z muzyką klasyczną- papierowa orkiestra.
· Przedszkolak tworzy niekonwencjonalne instrumenty i na nich gra.


Warunki realizacji programu

Program realizowany będzie w ciągu roku szkolnego podczas pobytu dziecka w przedszkolu w grupie dzieci młodszej 3- latki . Będzie on kontynuowany w (grupie 4 i 5 latków) latach następnych tak by poszerzać umiejętności dzieci o nowe elementy. W grupie dzieci trzy letnich w roku szkolnym 2010/2011 działania skoncentrowane będą na rozwijaniu koordynacji wzrokowo-ruchowej, znajomości schematu ciała oraz zrytmizowaniu organizmu poprzez zabawy ruchowe przy muzyce. Bardzo istotnym elementem będą też ćwiczenia gimnastyczne na świeżym powietrzu tak by usprawnić dzieci pod względem ruchów lokomocyjnych, opanować tzw. rozrzutność ruchową. Ruchom nadać, choć odrobinę precyzji i dokładności. Ważne też jest odpowiednie dotlenienie oraz hartowanie organizmu. Warunkiem realizacji jest systematyczność oraz różnorodność stosowanych metod z naciskiem na działalność i doświadczanie przez dzieci radości ruchu. Tu sprawą nieodzowną jest stosowanie różnego rodzaju pomocy wykorzystanych w zabawach ( szyfonowe chusty, szarfy z bibuły, butelki plastikowe, tunel wykonany z hula-hop i poszewek, poszewki jako worki do toru przeszkód oraz zawodów, piłeczki pinpongowe, instrumenty wykonane z różnorodnych materiałów) oraz typowe rekwizytu będące na naszym wyposażeniu: szarfy, woreczki z grochem, zjeżdżalnia i równoważnia, mata z wypustkami –jeżyk, piłki, balony, obręcze, pachołki, chusta Klanzy, przyrządy na placu zabaw.Wraz z rozwojem dziecięcych umiejętności i ich awansem do grupy starszej konieczne staje się wprowadzanie bardziej różnorodnych i trudniejszych zabaw rytmiczno-ruchowych oraz wprowadzenie elementów tanecznych. Elementy gimnastyki korekcyjnej, wprowadzenie, których pomoże dzieciom w ukształtowaniu poprawnej sylwetki, należy realizować od początku wdrażania programu. Świadomość ciała w tym poprawna sylwetka, zdrowo rozwijające się stopy są priorytetem w osiąganiu wysokiego stopnia rozwoju umiejętności ruchowych dziecka.


Ewaluacja programu

Treści programu zostaną wprowadzone podczas prowadzonych zajęć i zabaw wynikających z bieżącej tematyki podczas zajęć dydaktycznych oraz w godzinach porannych i popołudniowych. Zajęcia te będą prowadzone głównie w formie pracy z całą grupą.
Ocenę realizacji programu będą stanowiły wyniki obserwacji, analiza dokumentacji przedszkolnej- dziennik, tygodniowe plany pracy.
Ważnym elementem staną się też prezentacje ruchowo-taneczne w trakcie imprez i uroczystości. Dodatkowym elementem będą lekcje pokazowe pod koniec roku szkolnego w formie warsztatów gdzie rodzice wraz ze swymi pociechami będą mogli bawić się i ćwiczyć.
Po zakończeniu rocznej pracy przeprowadzona będzie również ankieta ewaluacyjna skierowana do rodziców.


Przykładowe scenariusze

Temat: Gimnastyka to podstawa.
Cele:
1. Wyzwolenie aktywności i radości płynącej ze wspólnych zabaw ruchowych.
2. Doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała.
3. Rozwijanie ekspresji ruchowej poprzez prowokowanie do improwizacji tanecznej.
4. Rozwijanie umiejętności odpoczynku i wyciszania się podczas słuchania muzyki.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa Idziemy –stop. Na hasło nauczyciela idziemy- dzieci poruszają się w dowolnym kierunku na hasło stop stoją nieruchomo.
2. Zabawa Chodzimy jak...Przy rytmicznym podkładzie lub instrumencie perkusyjnym, dzieci poruszają się po kole. Gdy muzyka milknie nauczyciel podaje hasła: Idziemy jak zuchy. Idziemy jak zmęczeni ludzie Idziemy jak żołnierze.
3. Zabawa Rób to, co ja! Nauczyciel pokazuje i określa poszczególne części ciała dotykając ich dzieci naśladują ruch nauczyciela.
4. Prezentacja wiersza łącznie z pokazem: Dzieci stoją w kręgu nauczyciel śpiewa na melodię do pląsu „Siekiera, motyka” i ilustruje ruchem.
Ruch i podskok to zabawa
Sport dla dzieci ważna sprawa
Ręce w górę w przód i w bok,
Skłon do przodu, przysiad, skok
Głowa ramiona,kolana pięty,
Kolana pięty, kolana pięty
Głowa ramiona kolana pięty
Oczy, uszy, usta, nos. (Piosenkę można śpiewać w różnym tempie, cicho coraz głośniej)

5. Wesoły taniec Wygłupianiec (do muzyki rock and rolowej np. wersja instrumentalna Pory roku Piotra Kaji ) dzieci udają grę na gitarze i taniec artystów roc and rol – nauczyciel tańczy podpowiada ruchy zaznacza swoją mimiką i gestem wyczucie rytmu i radość muzyki, dzieci mają się zmęczyć!)
6. Zabawa Oklepywanki – w rytmie nieco wolniejszym (muzyka reege) nauczyciel wydaje polecenia (oklepujemy nogi, ręce, brzuch, uda, plecy, czoło).
7. Odpoczynek- chwila wytchnienia, przy muzyce relaksacyjnej np. odgłosy wody, dzieci przyjmują pozycję embrionalną.
8. Rozciąganie i wydłużanie: nauczyciel wydaje polecenia i jednocześnie pokazuje:rozciągamy ręce, nogi, powoli wstajemy do pozycji stojącej, przeciągamy się prowokując oddech przeponowy.
9. Przyjmujemy poprawną sylwetkę przy ścianie: głowa, ramiona, brzuch, pośladki nogi.


Temat: Przedszkolny tor przeszkód (jesienny).

Cele:
1. Odpowiednie dotlenienie organizmu, zwiększanie jego wydolności, zahartowania i odporności na niekorzystne czynniki pogodowe.
2. Rozwijanie orientacji przestrzennej.
3. Rozwijanie koordynacji i pamięci ruchowej.

Przebieg zajęć:

1. Nauczyciel informuje dzieci, że na podwórku zakrólowała nowa pora roku JESIEŃ. Zachęca dzieci do spaceru po ogrodzie przedszkolnym, głębokiego oddychania, obserwacji przyrody. W pewnym momencie odnajduje kosz jesiennych darów oraz list, w którym Pani Jasień zachęca dzieci do wykorzystania jej darów do zabawy na świeżym powietrzu.
2. Nauczyciel przedstawia proponowaną zabawę w tor przeszkód i zadania do wykonania z wykorzystaniem jesiennych rekwizytów:

Opis zabaw i ćwiczeń :
· "Skoki zajączka"dziecko wkłada ogórek między kolana, po czym podskakuje obunóż. Porusza się w kierunku chorągiewki, przy której leżą szyszki.
· "Zabawy wiewiórek” Dziecko z szyszką położoną na krążku przebiega wyznaczoną odległość dalej trenuje swoje
· "Sokole oko” Rzut kasztanami do celu ( obręcze) na końcu staje się
· "Zwinny jak łasica"- przechodzenie po odwróconej ławeczce, - przeplatanie szarfy przez siebie.
3. Zabawa z wykorzystaniem Chusty Klanzy "Zabawa z jeżykiem”. Dzieci przenoszą w chuście dynię. Liczy się współpraca i precyzja wykonania.
4. Zabawa uspokajająca "Opadające liście”. Dzieci podnoszą leżący na trawie liść, podrzucają do góry i obserwują jego ruch podczas opadania. Następnie odtwarzają ten ruch własnym ciałem

Temat: Zwinne stopy przedszkolaka.
Cele:
1. Budowanie prawidłowej postawy dziecka poprzez zwiększanie jego świadomości pewnego stąpania po ziemi.
2. Ćwiczenie zwinności stóp.
3. Rozwijanie koordynacji lewej i prawej części ciała.
Przebieg:
1. Zabawa na rozgrzewkę Mój but – dzieci siadają w kole ściągają jednego buta. Nauczyciel ( dotykając podłogi od prawej do lewej strony mówi rymowankę:
To jest mój but, daję go tobie,
Aby ode mnie on poszedł sobie –
potem podaje go dzieciom ( dzieci podają swoje buty do momentu aż ich buty do nich wrócą). Dzieci po tej zabawie ściągają drugi but, są na boso.
2. Zabawa ruchowa Krasnoludki i wielkoludy – dzieci poruszają się w przysiadzie (krasnoludki) i na palcach (wielkoludy)
3. Zabawa Pomarszczone i gładkie- nauczyciel rozkłada na podłodze duże prześcieradło, dzieci wygładzają je, teraz grupami chłopcy –dziewczynki chodzą tak delikatnie, aby nie pomarszczyć prześcieradła potem ich zadaniem jest pomarszczyć je jak najmocniej i znów wygładzić.
4. Zabawa z wykorzystaniem chusty Klanzy Rybak i rybka. Chusta to morska toń, nauczyciel wyznacza rybaka (chodzi delikatnie po tkaninie i 2 ryby poruszają czołgając się pod chustą, reszta dzieci siedzi w siadzie skrzyżnym i trzyma chustę na wysokości ramion, delikatnie faluje tkaniną), rybak łapie ryby.
5. Zabawa Sieć rybacka rekwizyty (apaszki lub chusty) – tkanina to sieć rybacka, zadaniem dzieci jest złowić złotą rybkę. Dzieci rozkładają, wygładzają materiał, następnie łapią go z jednego rogu, mogą poruszać się tyłem, ciągnąc za sobą sieć. Kiedy złowią mówią na ucho nauczycielowi – podczas zabawy panuje cisza, tak aby rybek nie spłoszyć.
6. Zabawa Skacząca rybka – rybka to gąbka (dla każdego dziecka) dzieci wkładają ja pomiędzy stopy. Na hasło start wyrzucają w górę tak, aby ją złapać w ręce.
7. Masaży stóp. Nauczyciel podkreśla pracę, jaką stopy dzieci wykonały podczas zabaw i ze należy im się chwila relaksu poprzez masaż. Nauczyciel instruuje jak masować (góra dół, ugniatać pięte każdy z palców, głaskać stopy w kierunku serca, aby usprawnić krążenie).
8. Odpoczynek- Nogi do góry dzieci zaczepiają nogi o ścianę – odpoczywają słuchając muzyki relaksacyjnej szum morza.
9. Na zakończenie każde z dzieci wkłada stopami gąbkę do pojemnika i samodzielnie ubiera skarpety i kapcie.


Temat: Przedszkolak utrzymuje równowagę.
Cele:
1. Rozwijanie umiejętności utrzymania równowagi poprzez chodzenie do tyłu, ruch obrotowy ciała i balansowanie.
2. Zrytmizowanie organizmu – dostosowanie ruchu do rytmu muzyki.

Przebieg:
1. Zabawa Zaczarowany tunel – dzieci przechodzą przez tunel do krainy ciszy i spokoju. Tu można rozmawiać tylko szeptem, dlatego nauczyciel mówi do dzieci bardzo cicho.
2. Zabawa Chodzenie tyłem – nauczyciel objaśnia ze w tej krainie ludzie poruszają się wolno i delikatnie, ale nie chodzą przodem, lecz tyłem. Nauczyciel stoi i woła dzieci kolejno a te powoli poruszają się w kierunku głosu nauczyciela.
3. Zabawa latający dywan (duży koc- dzieci kolejno wsiadają nauczyciel i chętne dzieci przesuwają dywan po podłodze na drugi koniec sali).
4. Latającym dywanem dzieci przedostały się do nowej krainy tu panuje muzyka i kolor (każde z dzieci dostaje chustę z szyfonu, przy wesołej muzyce dzieci bawią się w sposób dowolny) inspiracją do ruchu jest wesoła muzyka.
5. Zabawa Chodzenie i balansowanie- muzyka zdecydowanie spokojniejsza L.van Beethoven dzieci poruszają się w rytm muzyki i utrzymują chustę na różnych częściach ciała, używają naprzemiennie stron ciała oraz dostosowują swoje ruchy do tempa muzyki.
6. Zabawa Powolny bąk- rekwizytem jest hula –hop. Dzieci ustawiają się w trzech grupach ( pierwsza trójka wchodzi w środek kół i trzyma koła na wysokości brzucha). Zadaniem dzieci jest ruch obrotowy wykonany wolno i równomiernie w wybranym kierunku np. okno.
7. Zabawa ożywiająca często humorystyczna na zakończenie Siadanie- podczas tej zabawy cała grupa próbuje utrzymać równowagę dzieci musza się skoncentrować. Dzieci ustawiają się w kole blisko siebie, nauczyciel zwraca uwagę na odpowiednie odległości ok.20cm. Na 3 wszyscy w tym samym momencie siadamy na kolana partnera.

Temat: Ćwiczenia z piłką.
Cele:
1. Rozwijanie koordynacji lewej i prawej strony ciała.
2. Kształtowanie poprawnej sylwetki.
3. Rozwijanie umiejętności zabawy w parach (przestrzeganie reguł dotyczących danego ćwiczenia).

Przebieg:
1. Zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki pt. „Skacze piłka”. Dzieci poruszając się po kole na słowa piosenki hop, hop, hop podskakują obunóż.
2. Zabawa z piłką dla całej grupy Toczymy piłkę. Dzieci leżą przodem w kole, ręce wędrują do przodu, zanim potoczą piłkę wypowiadają imię kolegi, do którego piłka powędruje.
3. Zabawa przy muzyce Polecenia. Dzieci na przerwie w muzyce wykonują to, co powie nauczyciel: stań prosto przy ścianie, stań na jednej nodze, ustaw rząd za Anią, poszukaj sobie pary.
4. Po dobraniu dzieci w pary każda dostaje piłkę przeprowadzamy zabawę Toczenie piłki.
5. Zabawa w parach Klaskanie nad piłką. Dzieci w leżeniu przodem klaszczą nad piłką.
6. Zabawa w parach Łączenie nóg nad piłką. Dzieci siadają w siadzie prostym piłka leży po środku pary, łączą stopy nad piłką podeszwami i chwile przytrzymują).
7. Zabawa podania piłki dołem (dzieci stają tyłem do siebie w rozkroku tak by nie zderzyć się pośladkami), podania piłki górą (stają w bezpiecznej odległości tyłem do siebie).
8. Zabawa z wykorzystaniem chusty Klanza Skacząca piłka (najlepiej lekka plażowa). Dzieci manipulują piłką tak by nie wypadła z chusty ma ona jednak podskakiwać w rytm muzyki (zabawa jest niezwykle żywiołowa i radosna)
9. Zabawa z całą grupą Piłka parzy. Dzieci podają sobie piłkę w takt rytmicznej muzyki, na przerwie osoba, która trzyma piłkę odchodzi i ubiera skarpety i buty, dalej obserwuje zabawę- w ten sposób zakańczamy zajęcia.

Temat: Taniec Amerykański – polka.
Cele:
1. Dawanie możliwości przeżycia przyjemności i radości ze wspólnego ruchu.
2. Rozwijanie poczucia rytmu i koordynacji ruchowej.
3. Wzmacnianie więzi w grupie przedszkolnej.
4. Rozwijanie aktywności i wrażliwości muzycznej.

Przebieg:
1. Zabawa muzyczno- ruchowa Hop i hej. Dzieci idą rytmicznie po kole na hasło nauczyciela hop zmieniają kierunek ruchu i dalej idą do przodu a na hasło hej idą tyłem.
2. Zabawa rytmiczna Głaskany. Dzieci pokazują wraz z nauczycielem, który śpiewa piosenkę:
lewe udo, prawe udo
obie dłonie teraz klaszczą
zegnij palce i wyprostuj
niechaj brzuszek ( brzuszek następnej powtórce głowę, ręce, plecy) twój pogłaszczą
3. Zabawa ruchowa Ludzie do ludzi. Dzieci dotykają się częściami ciała na hasło nauczyciela np. plecy do pleców, dłoń do dłoni, stopa do stopy a na hasło ludzie do ludzi poszukują innej pary.
4. Nauka tańca polka amerykańska. Ustawienie w dwóch rzędach. Podchodzimy do siebie (3 kroki), na czwartą wartość klaśniecie w ręce partnera. Odchodzimy od siebie (3 kroki), czwarty krok dostawny. Schemat powtarzamy jeszcze raz. Następnie idziemy do przodu 8 kroków i zamieniamy się miejscami, wracamy ponownie na swoje miejsca (8 kroków). W refrenie pierwsza para podchodzi do siebie i porusza się cwałem w środku dwóch rzędów.
5. Zabawa taneczna Miotlarz. Dzieci siedzą w kole, nauczyciel ma miotłę i zaczyna zabawe rytmicznym krokiem spaceruje w środku koła kiedy zastuka miotłą przy wygranym dziecku to dołącza się do korowodu, i tak do momentu aż wszystkie dzieci będą w tanecznym korowodzie.
6. Pląs na zakończenie Dyrda myrdy. Nauczyciel pokazuje ruch do pląsu śpiewając jednocześnie:
Tańce, śpiewy i zabawy dzisiaj kończyć pora
Jutro znowu się spotkamy i znów do wieczora (dzieci tańczą po kole)

Skoki, wrzaski i oklaski ( cztery podskoki w miejscu)
Hop-ha-tra-la-la ( w rytmie pięć klaśnięć w dłonie)
Dyrda-myrdy-fiku-miku ( młynek oburącz)
Trzasku-prasku-bum ( trzy klaśnięcia w dłonie)

Temat: Taniec ludowy w rytmie oberka – Koza.
Cele:
1. Zapoznanie dzieci z polską muzyka ludową, jej charakterem.
2. Rozwijanie ekspresji ruchowo-tanecznej poprzez taniec grupowy.
3. Rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.

Przebieg:
1. Zabawa muzyczna Chodźcie do koła. Nauczyciel śpiewa piosenkę zapraszając dzieci do wspólnej zabawy.
Chodźcie do koła piosenka was woła
Wszystkie dzieci zapraszamy
I na ciebie też czekamy
Tere, fere, fru!!!
2. Zabawa ruchowo- naśladowcza Jestem Jan. Dzieci ustawione w kole. Jedno z dzieci zostaje wybrane Janem, porusza się w środku koła i recytuje:
Jestem sobie duży Jan,
Sto pomysłów na raz mam,
Kto na zabawę ochotę ma,
Niechaj robi tak jak ja.
Dziecko pokazuje pozy, miny potem wybiera następcę.
3. Poznanie piosenki i tańca Koza (słowa melodia ludowa w tempie oberka).
Koza, koza, koza brodę ma
Czym by to koza ruszała, gdyby tak brody nie miała,
Koza brodę ma.
Baran, baran, baran rogi ma,
Czym by to barany były,
Gdyby tak rogów nie miały
Baran rogi ma.
Cielę, cielę, cielę ogon ma.
Czym by się to oganiało,
Gdyby ogona nie miało
Cielę ogon ma.
Zabawa taneczna (wg pomysłu T. Brzozowskiej).-Dzieci ustawione są w trzech szeregach. Pierwszy szereg to kozy, drugi to barany, trzeci to cielęta. Na każdą zwrotkę wychodzą z szeregu wychodzą poszczególne zwierzęta i tworzą koło- poruszają się biegiem. W przedostatnim takcie każdej zwrotki – klaśniecie i obrót w miejscu, a następnie dwa tupnięcia w ostatnim takcie.
4. Taneczna improwizacja chętnych dzieci z podkładem muzycznym piosenki Koza, jako rekwizyt dzieci otrzymują maski kozy, barana, cielaka. Nauczyciel zachęca do wydawania odgłosów i energicznych ruchów.
5. Zabawa rytmiczna z wykorzystaniem drewnianych klocków oraz podkładu piosenki Koza. Zadaniem dzieci jest wystukać jak najdokładniej rytm utworu.
6. Zabawa muzyczno-ruchowa Grozik. Dzieci ustawione po kole śpiewają piosenkę:
Poszło dziewicze po ziele po ziele zp ziele, Dzieci rytmicznie idą po kole
Nazbierało niewiele, niewiele,hej na hej akcent-przytupniecie
Przyszedł do niej braciszek marsz w miejscu
Połamał jej koszyczek pocieranie rękami
Oj ty ty oj ty ty za koszyczek zapłać mi grożenie i obrót wokół własnej osi

Temat: Spotkania z muzyką klasyczną – papierowa orkiestra.
Cele:
1. Rozwijanie wrażliwości słuchowej.
2. Aktywne słuchanie muzyki klasycznej, zaznajomienie z jej specyfiką i pięknem.
3. Wykorzystanie gazet do stworzenia akompaniamentu podczas słuchania muzyki.

Przebieg:
1. Zabawa z wykorzystaniem bębenka. Dzieci siadają w kole nauczyciel rozpoczyna piosenką:
Mam bębenek na nim gram teraz tobie dam i przekazuje instrument kolejnemu dziecku.
2. Zabawa rytmiczna Gazetowy marsz. Każde z dzieci otrzymuje stronę gazety, rozkładamy je po kole. Dzieci mogą maszerować jedynie po gazetach zachowując rytm.
3. Zabawa twórcza Buty z gazety.Dzieci owijają sobie gazety wokół stóp, liczy się ich inwencja i to czy but trzyma się stopy.
4. Zabawa twórcza Jak zagrać na gazecie? Dzieci wypróbowują gniecenie, rozciąganie, pocieranie. Podział dzieci na 2 grupy.Przy muzyce marsza dzieci naprzemiennie grają – gr.I rozciąga, II pociera gazety.
5. Zabawa Rytmiczne rozdzieranie gazety ( na paski, lecz nie do końca) na akcent muzyczny, nadal przy muzyce marsza.
6. Zabawa rytmiczna Podrzucanie i łapanie gazetowych kul na akcent w muzyce.
7. Zabawa rozluźniająca rzut kulą do celu- kosza –w ten sposób porządkujemy salę.


Scenariusz zajęć warsztatowych rodzicami.

Temat: Mamo! Tato! Pobawmy się!

Cele:
1. Wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch oraz kontakt emocjonalny i fizyczny.
2. Rozbudzanie w rodzicach chęci wspólnej aktywnej zabawy z własnym dzieckiem

Przebieg zajęć:

1. Witanie się różnymi częściami ciała. Dzieci i nauczyciel chodzą po sali w różnych kierunkach i witają się z napotkaną osobą różnymi częściami ciała, wymieniając między sobą
,, dzień dobry” najpierw wg propozycji nauczycielki ( dłonie, ramiona, stopy, kolana, plecy) a następnie wg własnych pomysłów. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.
2. Pokonywanie oporu-plecy. Partnerzy siadają do siebie tyłem z nogami ugiętymi. Poznają wzajemnie swoje plecy.Popychają się plecami starając się pokonać opór na przemian raz jedna raz druga osoba.
3. Rowerek-siad płaski naprzeciw siebie, ręce z tylu podparte. Partnerzy dotykają się stopami i na przemian naciskają stopami. Potem wykonują mostek unosząc złączone stopami nogi do góry.
4. Huśtawka. Partnerzy trzymając się za ręce wykonują przysiady naprzemienne. Raz kuca jedna, raz druga osoba.
5. Masaż. Rodzic leży na podłodze, a dziecko masuje jego ciało, po chwili zmiana. Muzyka relaksacyjna.
Tutaj płynie rzeczka(wzdłuż kręgosłupa rysujemy
z góry na dół falistą linię;)
Tędy przeszła pani
na szpileczkach.
( szybko kroczymy po plecach
opuszkami palców wskazujących;)
Tu stąpały słonie
(powoli kroczymy
wewnętrzną stroną dłoni; )

I biegały konie.
(szybko, z wyczuciem stukamy
dłońmi zwiniętymi w pięści; )

Wtem przemknęła szczypaweczka,
(delikatnie szczypiąc wędrujemy
po plecach na skos; )

Zaświeciły dwa słoneczka,
(powoli zataczamy dłońmi
koła, aż poczujemy ciepło; )

Spadł drobniutki deszczyk.
(leciutko stukamy opuszkami palców
na dole pleców dziecka )

Czy Cię przeszedł dreszczyk?
(niespodziewanie, delikatnie szczypiemy dziecko w kark)

6. Tunel-wszyscy rodzice tworzą tunel stojąc jeden za drugim z rozszerzonymi nogami. dzieci po kolei przechodzą przez tunel na czworakach. Następnie dorośli tworzą tunel w klęku podpartym, a dzieci czołgają się w na brzuchu.
7. Turlanie. Rodzice turlają dzieci po swoich nogach.
8. ,,Konik”. Rodzice klękają ( klęk podparty) i biorą na barana dziecko, poruszają się po sali w różnych kierunkach.
9. Odklejanie od podłogi. Najpierw rodzice naśladują smarowanie klejem stop i dłoni, a następnie kucają na podłogę. Dziecko stara się oderwać od podłogi najpierw ręce, a potem nogi. Zmiana ról.
10. Kołyska. Uczestnicy siedzą na podłodze.Dzieci znajdują się między nogami rodziców.


Aneks

ANKIETA DLA RODZICÓW

Drodzy Rodzice!

Od roku szkolnego 20010/2011 w naszym przedszkolu prowadzę dodatkowe zajęcia ruchowe-taneczne. W tym celu opracowany został nowy wspomagający program własny –
Ruch, taniec i zabawa dla przedszkolaka ważna sprawa.

Państwa odpowiedzi na pytania zawarte w poniższej ankiecie będą cenną wskazówką zasadności stosowania tego programu w roku przyszłym.
* właściwą odpowiedź proszę podkreślić.
1. Czy zostali państwo zapoznani z założeniami programu
Ruch, taniec i zabawa dla przedszkolaka ważna sprawa.

a) tak
b) nie

2. Czy Pana(i) zdaniem prowadzone dodatkowe zajęcia ruchowe mają wpływ na ogólną sprawność ruchową dziecka?

a) tak
b) nie
c) nie wiem

3. Czy Pana(i) zdaniem prowadzone dodatkowe zajęcia ruchowe mają wpływ na rozwój sfery uczuciowo-emocjonalnej dziecka?
a) tak
b) nie
c) nie wiem
4. Czy Pana(i) zdaniem prowadzone dodatkowe zajęcia muzyczno-ruchowe mają wpływ na umuzykalnienie dziecka?
a) tak
b) nie
c) nie wiem

5. Czy Pana(i) dziecko chętnie uczestniczy w dodatkowych zajęciach muzyczno-ruchowych?

a) tak
b) nie
c) raczej tak
d) raczej nie

6. Czy Pana(i) dziecko dzieli się wrażeniami z zajęć muzyczno-ruchowych w domu?
a) tak
b) nie
c) raczej tak
d) raczej nie

7. Czy Pana(i) zdaniem prezentacje tańców i zabaw przy muzyce w wykonaniu uatrakcyjniają organizowane uroczystości przedszkolne i środowiskowe?

a) tak
b) nie


Bibliografia

1. M. Bogdanowicz, Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992r.
2. L. Bzowska, R. Kownacka, M. Lorek, A. Sowińska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Impuls 2005r.
3. P. Kaja, Słucham, śpiewam, gram i tańczę, Część1,2,3, Centrum Promocji Edukacji Rozwoju Regionalizmu Mentor, Elżbiecie 2003r.
4. P. Kaja, Zabawy muzyczno-ruchowe w edukacji wczesnoszkolnej, Centrum Promocji Edukacji Rozwoju Regionalizmu Mentor, Elżbiecie 2004r.
5. A Kornaka, B. Bleja-Sosna, A. Rydzewska- Walichniewicz, Rymowana gimnastyka dla smyka, Wydawnictwo Bea
6. S. Owczarek, Gimnastyka przedszkolaka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2001r.
7. Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów, Klanza w zabawie i edukacji, 1/2004 wiosna, lato
8. Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów, Tańce i zabawy dla grupy, Wydawnictwo Klanza
9. K. W. Vopel, Witajcie nogi ! Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2009r.