Temat: MATEMATYKA MOŻE BYĆ WESOŁA
Cele:
- wzmocnienie motywacji do nauki matematyki
- posługiwanie się liczbami w sytuacjach związanych z życiem codziennym
- doskonalenie umiejętności matematycznych
Metody i formy pracy:
-indywidualna, zbiorowa
-praktyczne działania- zabawy i gry ruchowe
-zajęcia plastyczne
Środki dydaktyczne:
Kartki z liczbami, kredka, kartoniki z liczbami, kłębek włóczki, arkusze z zadaniami, kartki z 2,5,10; kredki, flamastry, arkusze bloku rysunkowego
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie: „Nasze koło fortuny”. Nauczyciel rysuje odpowiednią ilość kratek na tablicy. Dzieci odgadują hasło podając litery. Hasło: „Matematyka na wesoło”.
2. Gra „Kto lepszy”. Dzieci losują wcześniej przygotowane kartoniki z liczbami. Grę rozpoczyna dziecko, które wylosowało kartonik z nr 1. Jego zadanie polega na prezentacji własnej osoby z wykorzystaniem różnych liczb, np. mam 10 lat, dwie siostry i jednego brata... W podobny sposób postępują kolejne osoby z nt 1,2,3... Nauczyciel zapisuje ilość liczb wymienionych przez kolejnych uczestników. Wygrywa dzieci, które wymieniło najwięcej liczb. Zostaje nagrodzone brawami.
3. Gra „Wskocz do koła”. Uczestnicy ustawiają się w kręgu. Nauczyciel przypina im do ubrania kartkę z 2,5 lub 10. Następnie podaje dowolną liczbę np. 24 i pyta – przez jakie liczby ona się dzieli? Do środka koła wskakują osoby, które mają przypiętą 2, ponieważ 24 dzieli przez 2. Ci, którzy nie wskoczą do koła lub popełnią błąd, oddają fanty.
4. Zabawa „Matematyczna pajęczyna”. Dzieci siadają w kręgu, po turecku. Nauczyciel podaje jednemu z uczestników kłębek włóczki i rozpoczyna się właściwa zabawa. Osoba trzymająca włóczkę owija na palcu jej koniec i wypowiada imię dziecka siedzącego w innym miejscu kręgu, pamiętając o zawinięciu nitki wokół palca przed następnym rzutem. Jeśli nie złapie kłębka, musi odpowiedzieć na pytanie matematyczne zadane przez poprzednika. W przypadku braku lub błędnej odpowiedzi opuszcza krąg, oddając kłębek. W czasie trwania zabawy tworzy się „pajęczyna”. Wygrywają dwie osoby, które pozostały do końca zabawy w kręgu.
5. Plątaninka matematyczna. Każde dziecko otrzymuje arkusz z działaniami do rozwiązania. Dziecko musi połączyć działania z wynikami, podporządkowując im litery lub sylaby. Odpowiednie podporządkowanie daje możliwość odgadnięcia hasła. Hasło: MATEMATYKA MOŻE BYĆ WESOŁA.
6. Zajęcia plastyczne. Każde dziecko losuje kartkę z liczbą. Zadaniem ucznia jest przedstawienie liczby w dowolny przedmiot, postać itp., przez dorysowanie odpowiednich elementów. Po zakończeniu zadania następuje prezentacja rysunków.