O wodzie, parze i lodzie

Cele:
Kształtowanie postawy badawczej
Rozwijanie kompetencji poznawczych, umysłowych (obserwacja wybranych zjawisk; próby eksperymentowania; analiza zjawisk, próby określenia przyczyny; synteza zjawisk, próby formułowania wniosków i hipotez; poszukiwanie rozwiązań)
Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych i językowych
Kształtowanie umiejętności współdziałania w zespole
Uczenie zasad bezpieczeństwa podczas eksperymentowania i doświadczania

Środki dydaktyczne:
duże naczynia,
termometr do pomiaru temperatury wody
papier: pakowy, kolorowy błyszczący, czerpany, śniadaniowy, karton, bibuła prasowana krepina;
lusterko, pilśnia, drewniana deseczka lakierowana, metalowa pokrywka garnka...
kostki lodu (w dużej ilości),
przedmioty metalowe, plastikowe, drewniane i szklane;


Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie
Nauczycielka zadaje dzieciom zagadkę:
Służy do mycia, służy do picia
bez niej na ziemi nie byłoby życia.
Lub:
Zwykle się rozlewa, leje,
czasem jak kamień twardnieje.
Bez niej trawy usychają,
a zwierzęta umierają. /woda/
Następnie wspólnie z dziećmi przypomina właściwości fizyczne wody.

2. Zabawa badawcza: „Mierzymy temperaturę wody”
Nauczycielka nalewa do szklanych pojemników wodę o różnej temperaturze. Dzieci dokonują samodzielnych pomiarów, wspólnie z nauczycielką odczytują i zapisują ilość stopni Celsjusza, formułują wnioski.

3. Obserwacja kostek lodu wrzuconych do wody.
Dzieci wrzucają po 5 kostek lodu do pojemników z wodą zimną, ciepłą i gorącą. Obserwują zachodzące reakcje, formułują wnioski.

4. Zabawa językowa „Jaka jest ta woda ?”
Dzieci dokonują oceny sensorycznej wody o różnej temperaturze, wypowiadają się na temat doznań, wymieniają się doświadczeniami, uczą się formułowania wypowiedzi na konkretny temat oraz słuchania innych.

5. Zabawa dydaktyczna „Skąd bierze się deszcz ?”
Nauczycielka wiesza na tablicy planszę przedstawiającą obieg wody w przyrodzie, przypomina dzieciom stany skupienia wody, a następnie wyjaśnia skąd bierze się deszcz.

6. Obserwacja parowania i osiadania lub wchłaniania wody.
Nauczycielka, odwołując się do poprzedniej zabawy prezentuje zjawisko parowania. Dzieci podają różne materiały, a nauczycielka przykłada je do garnka z gorącą wodą. Dzieci dostrzegają, iż niektóre materiały wchłaniają parę, a inne nie. Następnie to samo doświadczenie wykonują dzieci, ale nie z parą wodną lecz zimną wodą. Porównują doświadczenia, formułują wnioski.

7. Zabawa badawcza „ Dobre i słabe przewodniki”.
Nauczycielka przygotowuje szklanki z gorącą i zimną wodą. Dzieci wybierają sobie różne przedmioty (aluminiowa łyżeczka, plastikowa łyżeczka, drewniany patyczek, szklana pipeta, gwóźdź, metalowy śrubokręt, itp.), a następnie wkładają je do pojemników z wodą. Po chwili dotykają umieszczone w naczyniach przedmioty i określają ich temperaturę. Wspólnie z nauczycielką formułują wnioski. Dzielą przedmioty na dobre i słabe przewodniki.

8. Poznanie prawa Archimedesa - obserwacja zjawiska wypierania wody.
Nauczycielka opowiada dzieciom historię odkrycia przez Archimedesa podstawowego prawa hydro- i aerostatyki, określającego siłę wyporu. Dzieci obserwują zjawisko wypierania, a następnie same dokonują prób zanurzania i określania, jak duża jest siła wyporu dmuchanej piłki, kamienia, kostki lodu, itp.