X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 1796
Przesłano:

Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych: "Przyjaciel"

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH Z ARTETERAPII

Czas i miejsce: 45 min., świetlica szkolna

Uczestnicy zajęć: 13 uczniów klasy drugiej

Rodzaj zajęcia: zajęcia biblioterapeutyczne na podstawie tekstu "Bajka o dwóch ołówkach" z książki Marii Molickiej "Bajkoterapia. O lękach dzieci i nowej metodzie terapii"


TEMAT ZAJĘĆ : Przyjaźń

Problem: Nieakceptowanie ucznia w grupie ( dziecko nadpobudliwe ruchowo, mające bardzo duże problemy w nauce, zmiana szkoły w klasie II )

Cel główny: uświadomienie dzieciom potrzeby przyjaźni, bezinteresownej chęci pomagania, budowanie zaufania, lojalności, stymulacja współczucia (empatii), wyodrębnienie zachowań zasługujących na pochwałę

Cele operacyjne:
Uczeń:
wie, jak zachowuje się przyjaciel
poprawnie wykonuje polecenia,
kształtuje wyobraźnię i koncentrację,
zgodnie pracuje w grupie,
zaspakaja potrzebę kontaktu z innymi
dba o stworzenie miłej i życzliwej atmosfery w grupie,
Metody i formy pracy: słowne, indywidualna, zbiorowa

Środki dydaktyczne: tekst "Bajka o dwóch ołówkach", kredki, blok rysunkowy, piłka


Przebieg zajęć:

1. Przywitanie z grupą.

2. Zabawa integracyjna "Co powinien mieć ze sobą uczeń?":

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel w środku trzyma piłkę i mówi: "Do kogo rzucę piłkę, ten ma podać jedną niezbędną rzecz, którą powinien zabrać ze sobą uczeń do szkoły. Kto odpowie, rzuca piłkę z powrotem do mnie". Nauczyciel rzuca piłkę, a dzieci podają przykłady.

3. Czytanie bajki psychoedukacyjnej:

"Chciałabym wam przeczytać pewne opowiadanie, o którym potem porozmawiamy. Posłuchajcie"

W pewnym piórniku leżały równo ułożone ołówki. Były kolorowe, tylko jeden był zwykły szary. Tuż obok niego znajdował się wspaniały ołówek dwukolorowy: czerwono-niebieski. Ołówki zawsze przebywały razem, czy to leząc obok siebie w piórniku, czy ścigając się i kreśląc wzory na papierze. Szary rysował kontury, a dwukolorowy wypełniał je barwami. Bardzo lubiły się tak razem bawić. Inne kolorowe chciały przyjaźnić się z dwukolorowym, ale on wolał szary. Co to za zwyczaje - szeptały oburzone - że dwukolorowy przyjaźni się z takim zwyczajnym! To nie wypada, nie wypada - powtarzały.
Ale dwukolorowy nie słuchał tego gadania, szarak zresztą też. Obydwa przecież bardzo się lubiły. Aż pewnego razu wydarzyło się nieszczęście, straszne!; dwukolorowemu złamały się grafity. Będzie do wyrzucenia - szeptały ołówki, z satysfakcją przekazując sobie tę wieść. Dwukolorowy bardzo się zasmucił, szarak jeszcze bardziej. Jak mu pomóc, co zrobić? - pytał sam siebie. - nie pozwolę, by taki wspaniały ołówek został wyrzucony.
Wziął przyjaciela na plecy i pomaszerował szukać lekarza ołówków. Długo szukali pomocy. Szary ołówek był bardzo zmęczony, co chwilę odpoczywał. Nareszcie znalazł bardzo starą Temperówkę. Spróbuję wam pomóc - rzekła i bardzo ostrożnie zabrała się do pracy.
- Uf, już po zabiegu - powiedziała. Udało się, jesteś wprawdzie krótszy, ale nadal pięknie możesz rysować, co tylko zechcesz. Naprawdę? - spytał z niedowierzaniem dwukolorowy.
- Pomogłam tobie, ale największą przysługę oddał ci twój przyjaciel - Szary Ołówek .
- E tam - powiedział Szarak zawstydzony tą pochwałą. - My jesteśmy prawdziwi przyjaciele, on nie zdradził naszej przyjaźni dla innych, kolorowych, więc ja ... - Tutaj zaczął się jąkać bardzo wzruszony. Dwukolorowy nic nie powiedział, tylko przytulił się do niego. Wróciły razem do piórnika.

4. Dyskusja na temat bohaterów bajki, odpowiadanie między innymi na pytania nauczyciela:
- Kto to jest przyjaciel?
- Po czym poznać prawdziwą przyjaźń?
- Co jest najważniejsze w przyjaźni?,
- Czym kierujemy się przy wyborze przyjaciela?,
- Kto zasługuje na naszą przyjaźń? itp.

5. Wspólne tworzenie krzyżówki do hasła "przyjaciel", wyszukiwanie wyrazów (przymiotników) określających dobrego przyjaciela.

6. Zabawa relaksująca: "Namaluj swoje niebo"

Każde dziecko ma przed sobą kartkę z bloku i komplet kredek. Nauczyciel rozmawia z dziećmi o możliwości zmiany koloru i wyglądu nieba. Zachęca do narysowania własnych wizji nieba, które oglądamy co dzień, np. niebo w różowym kolorze, z żółtymi chmurkami, obłokami w różnych kształtach itd.

- Wystawka prac.

7. Porządkowanie miejsca po zajęciach.

8. Pożegnanie "Iskierką przyjaźni":

- Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do mych rąk. Iskierka wróciła, zajęcia zakończyła.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.