Wieczór Poezji - scenariusz uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka

„WIECZÓR POEZJI”
Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka klasa 3

Cel główny: Wzmocnienie więzi emocjonalnej z rodziną, kształtowanie uczucia przywiązania i szacunku do dziadków.

Przebieg uroczystości
Uroczystość zaczyna się wysłuchanie utworu Vivaldiego „Cztery pory roku”, W klasie pozapalane są świece, lampki. Dekoracja : imitacja kominka (wykorzystanie projektora) stół , czajniczek, filiżanki , świece , przy stole siedzi babcia z dziadkiem , babcia robi na drutach , dziadek czyta książkę . Dzieci kolejno siadają przy stole i recytują wiersze, jedna z uczennic gra na skrzypcach, w tle słychać muzykę poważną.
Powitanie gości
W tle utwory Vivaldiego „Cztery pory roku”, „Dla Elizy”

„Kraina poezji” Czesław Miłosz
Do tej krainy idź ścieżkami tonów,
Z których się rodzą spokojne muzyki,
Granicą dźwięków jeszcze niespełnionych,
Zaczętych tylko.
Jeżeli w noc czerwcową się rozlegnie
Brzęk, chrabąszcz w strunę u skrzypiec uderzy
Albo kot po klawiszach pazurkiem przebiegnie,
Możesz im wierzyć -
Idź, nim umilkną.
Do tej krainy - w Trzech Króli, wieczorem,
Gdy na kominie jasny ogień bucha
I rzędy rondli miedzianych oświetla,
A na ulicy śnieżnej tuż za domem
Huczy basetla.
Ledwo usypiasz, już przy tobie staje
Elf mały, z baśni zimowej norweskiej,
A wtedy miga niby baj po ścianie
Płomyk niebieski


„Chwila wspomnień’ Elżbieta Opalińska

Kiedy wkoło zmrok zapada,
Pachnie ciszą i maciejką
W swym fotelu chętnie siadam
By się cieszyć chwilą piękną.

W marzeń obłok chowam głowę,
Myśli lecą jak motyle,
Jestem wtedy blisko nieba -
To cudowne życia chwile.

Świat odpływa gdzieś daleko,
Bledną troski i zmartwienia,
Wypełzają z ciemnych kątów
Kolorowe wciąż wspomnienia.

Leżę w ciszy jak uśpiona,
Przedłużając stan błogości,
Wiem, że wkrótce się zakończy -
Wrócę do rzeczywistości


Skrzypce Rozalia Niegowska – „Menuet"


„Babcia” M. Terlikowska
Babcia nasza kochana
Zawsze kiedy trzeba,
Przychodzi bawić wnuki,
Podeprzeć kiedy bieda.
Osuszy łzy na buzi,
Bajek naopowiada,
Gdy dzieci zdrowo rosną
Ogromnie temu rada.

Wysłucha skrytych zwierzeń,
Uśmiechnie się, poradzi
A czasem kiedy trzeba
Konflikty załagodzi.
Bardzo dzieciaki kocha
Te duże i te małe.
Wszystkim pragnie dopomóc
Bo serce ma wspaniałe.


„Marzenia” Elżbieta Opalińska
Świec płomyki, lampka wina
I z kominka trzaski,
Cichy motyw tęsknej pieśni,
Tańczące odblaski.
W wolnym rytmie płyną chwile,
Snują się marzenia,
Gdzieś ulećcie hen daleko
Aż do zatracenia.

Już dogasa płomyk świec
I cichnie melodia.
Szkło kieliszka mieni się -
Opróżniony do dna.
I odchodzą w dal marzenia
Wspomnienia zostają,
Piękne chwile uniesienia,
Które nas zmieniają.


„Zimowy , srebrny Dzień Dziadka” Elżbieta Śnieżkowska Bielak
Zimowy , srebrny Dzień Dziadka
Nie zna piosenki skowronka,
Wiosennego słonka,
Zapachu polnego kwiatka.

Dlatego my z Dnia Dziadka
Pożyczymy kilka godzin,
Żeby wiosną na łące
Godziny Dziadka obchodzić

Obejdziemy dookoła bratka,
Macierzanki, mięty rumianka...
A dzisiaj ucałujemy dziadka
I przewieziemy , choć kawałek, na sankach.


Skrzypce – Rozalia Niegowska


„Bywają dni” Elżbieta Opalińska
Bywają dni pełne zwątpienia,
Leniwe, bez aktywności.
Bywają dni pełne nadziei,
Uniesień i radości.
Gdy szczęście nas omija
I smutek się rozgości,
Szukamy odrobiny ciepła,
Chcąc uciec od samotności.
Gdzieś w głębi tkwi tęsknota,
Oczekiwanie na spełnienie
Najskrytszych pragnień...
Marzenie, marzenie, marzenie...


„Babcia dobra wróżka” Elżbieta Opalińska

Babcia jest jak dobra wróżka,
co otwiera bajkom drzwi,
bo gdy kładzie nas do łóżka
potem mamy piękne sny.
Babcia wszystko robi dla nas,
z jej pomocy każdy rad,
babcia strasznie jest kochana
więc niech żyje nam sto lat!


„ Pokolenie” Elżbieta Opalińska
Czyż nie napawa Cię duma,
ze jesteś Prababunia?
To musi być cudowne wrażenie,
gdy wiesz, ze jesteś kochana
przez kolejne, trzecie pokolenie


Skrzypce – Rozalia Niegowska


„Bajkowa noc” Elżbieta Opalińska
Noc. Cisza dokoła.
Księżyc wyjrzał zza chmury
I coś do mnie woła.
Wysłał srebrne smugi,
Jak długie ramiona -
Chce mnie nimi objąć?
Ja patrzę zdumiona,
Czy to sen, czy jawa?
Trudno się przekonać,
Bo właśnie się schował.
Taka noc bajkowa
Świat wkoło zmienia.
Złe troski usuwa,
Przywraca marzenia.


„Kochana babcia ” Elżbieta Opalińskia
Kochana Babciu!
Jak można pomieścić w sobie,
Tyle troski, ciepła i miłości.
Jak można podarować innym,
Tyle uśmiechu, dobroci, radości.
Jak można zdobyć zdolność,
By w trudnych chwilach nieść pociechę.
Jak można, powiedz Babciu,
stać się jak Ty, cudownym człowiekiem?


„Kwiaty dla Dziadka” Wanda Chotomska
Kto ci opowie o dawnych latach?
Tych lat naoczny świadek.
Jak kraj nasz rośnie, jak ludzie rosną
Otworzy serce, ieszeń otworzy,
podsunie czekoladę.
Z Twoich sukcesów zawsze się cieszy.

A jak coś spsocisz, jak coś naknocisz,
jak trzeba spytać o radę –
to kto za uszy
wyciągnie z biedy?
Wiadomo, zawsze – dziadek!


„Nadzieja” Elżbieta Opalińskia

Nadzieja bywa, jeżeli ktoś wierzy,
Że ziemia nie jest snem, lecz żywym ciałem,
I że wzrok, dotyk ani słuch nie kłamie.
A wszystkie rzeczy, które tutaj znałem,
Są niby ogród, kiedy stoisz w bramie.

Wejść tam nie można. Ale jest na pewno.
Gdybyśmy lepiej i mądrzej patrzyli,
Jeszcze kwiat nowy i gwiazdę niejedną
W ogrodzie świata byśmy zobaczyli.
Niektórzy mówia, że nas oko łudzi
I że nic nie ma, tylko się wydaje,
Ale ci właśnie nie mają nadziei.
Myślą, że kiedy człowiek się odwróci,
Cały świet za nim zaraz być przestaje,
Jakby porwały go ręce złodziei.

Na zakończenie dzieci wręczają prezenty dziadkom i babciom i składają życzenia.


Przygotowała : mgr Beata Kowalska
Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej
w Szkole Podstawowej nr 8
im. Bohaterów Westerplatte w Kaliszu