W krainie muzyki - zabawa muzyczna połączona z praktycznym działaniem

SCENARIUSZ SYTUACJI EDUKACYJNEJ

GRUPA: 4 – latki

TEMAT: „W krainie muzyki ” – zabawa muzyczna połączona z praktycznym działaniem.

ZAGADNIENIA PROGRAMOWE:
Ad.1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych.
1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówi i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych;
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
Ad.2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.
5) utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.
Ad 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
Ad.7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem.
1)wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie,
Ad. 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec.
2) dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;
3) tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem;
4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
Ad 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
3) dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
7) rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.

CELE OGÓLNE:
- uwrażliwienie słuchu dziecka – reagowanie na rytm i tempo muzyki,
- przestrzeganie umów i zasad społecznych obowiązujących w grupie,
- stwarzanie sytuacji pobudzających do wyrażania swoich przeżyć,
- kształtowanie koordynacji wzrokowo- ruchowo- słuchowej podczas ruchowej i
instrumentalnej inscenizacji do melodii.
DZIECKO UMIE:
- uważnie słuchać muzykę poważną,
- zwracać uwagę na znaki umowne,
- wypowiadać się na określony temat,
- rozpoznać po dźwięku i nazwać wybrane instrumenty perkusyjne,
DZIECKO ZNA:
- zasady prawidłowego zachowania się na koncercie, spektaklu,
- nazwy wybranych instrumentów perkusyjnych
- figury geometryczne (koło, trójkąt, kwadrat)
- zna rolę dyrygenta w orkiestrze
DZIECKO POTRAFI:
- poruszać się w rytm melodii;
- prawidłowo grać na instrumentach perkusyjnych;
- uważnie obserwować otoczenie
- improwizować do muzyki
- współdziałać w zespole poprzez podporządkowanie się regułom zabaw
- posprzątać po skończonej zabawie i zajęciu.
METODY:
- improwizacje rytmiczne
- ruch z muzyką
- aktywne słuchanie muzyki
FORMY:
- zbiorowa jednolita,
- indywidualna
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
Film– koncert muzyczny, naganie „Marsz Radeckiego”, naganie Metafrazy na flet i harfę - C. Saint-Saens - Łabędź. instrumenty muzyczne (bębenki, trójkąty, marakasy, flet ), koła, trójkąty i kwadraty dla każdego dziecka, duże ilustracje tych figur, batuta,

PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1.Nauczycielka zaprasza wszystkie dzieci do Krainy Muzyki, proponując wspólną zabawę. Dzieci przypominają o zawartych zasadach zachowania się podczas zajęć:
- odpowiedź po zgłoszeniu,
- cierpliwe oczekiwanie na swoja kolej,
- współdziałanie z kolegami podczas zabaw
2. Przeniesienie się do Krainy Muzyki za pomocą czarodziejskiej batuty. Nauczyciel dotyka każde dziecko „batutą”.
3. Nauczyciel wystukuje rytm wg którego dzieci poruszają się po sali. Gdy przestaje grać, każde z dzieci szuka partnera , którego wita podaniem ręki, uśmiechem i miłym słowem.
4. Oglądanie filmu - koncertu orkiestry symfonicznej.
5.Rozmowa o filmie.
N-l zadaje pytania:
- jak, należy zachowywać się na koncercie lub spektaklu,
- kiedy możemy powiedzieć, że gra orkiestra (czy wtedy, gdy grają różne instrumenty , czy w przypadku, gdy słychać jedynie grę jednego instrumentu).
6. Na stoliku rozłożone są instrumenty: bębenki, trójkąty, marakasy. Obok każdej grupy instrumentów położona jest figura geometryczna ( koło, trójkąt, kwadrat).
7. Zagadki muzyczne - rozpoznawanie instrumentów muzycznych.
Nauczycielka gra na instrumencie perkusyjnym /bębenek, marakasy, trójkąt, /. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie nazwy instrumentu i wskazanie go. Nauczycielka zwraca uwagę na zgłaszanie się i cierpliwe oczekiwanie na odpowiedź.
8. Zachęcenie do stworzenia orkiestry muzycznej.
9. Wysłuchanie utworu Marsz Radeckiego – marsz przy muzyce (rozdanie figur geometrycznych).
10. Pobranie instrumentów przez każde dziecka wg kodu i przypomnienie przez nauczycielkę sposobu gry na nich.
11. Dzieci podzielone na trzy grupy instrumentalne. Nauczyciel prezentuje dzieciom figury geometryczne. Podnosi po kolei poszczególne figury oznaczające dana grupę instrumentów. Dzieci koncertują wg poleceń nauczyciela, uważnie obserwują nauczyciela, współdziałają ze sobą. Następnie pomagają w posprzątaniu i ułożeniu we właściwych pojemnikach instrumentów perkusyjnych
12. Odłożenie instrumentów perkusyjnych – demonstracja fletu.
Opowiadanie na tle cichej melodii- Metafrazy na flet i harfę - C. Saint-Saens - Łabędź.
Jas był synem drwala. Był bardzo małym i słabym chłopcem, nie mógł więc zostać drwalem, podobnie, jak jego tata. Z tego powodu było mu bardzo smutno. Pewnego razu dziadek podarował chłopcu flet, który okazał się być niezwykłym fletem. Kiedy Jas grał na nim, wszystko dookoła, słysząc jego muzykę, stawało się coraz większe. Dzięki fletowi chłopiec mógł nawet powiększać księżyc. A kiedy pieśń grał od końca, wszystko zmniejszało się. Od tej pory Jaś już nie był smutny.
13. Nauczycielka wybiera jedna osobę. Inne dzieci stają się kwiatami. Wybrane dziecko jest Jasiem. Jego zadanie polega na bieganiu po sali w rytm melodii: do przodu – kwiatki stają się duże, do tyłu – kwiatki stają się małe.
14. Podsumowanie zajęcia. Dzieci oceniają swoje zachowanie i samopoczucie na zajęciu.
15. Pożegnanie. Dzieci chodzą po sali w rytm melodii. Gdy muzyka milknie – dziękują sobie nawzajem.