Organizowanie rehabilitacji dzieci przewlekle chorych- współczesne tendencje
- odchodzenie od długotrwałej hospitalizacji dzieci chorych ze względu na koszty oraz koszty psychiczne (bez rodziny przebywanie w szpitalu, wycieńczenie). Po powrocie do domu dzieci mogą być pod opieką lekarza: w zakładach, sanatoriach. Powrót do domu wpływa korzystnie na proces leczenia, na psychikę. Dzieci, które długo są poza domem są zestresowane, nie potrafią pogodzić się z chorobą. Rodzina wpływa korzystnie, dziecko czuj się bezpiecznie. –wczesna diagnoza chorób i wczesna interwencja medyczna i pedagogiczna: podjęcie szybkiego leczenia i interwencji. Jeżeli dziecko rodzi się w rodzinie „z ryzyka” to wczesne badania prenatalne pozwalają postawić diagnozę i zacząć wczesne leczenie. Wczesna diagnoza pozwala, aby w czasie ciąży rozpocząć leczenie, choroba nie rozwija się wtedy tak szybko.
– włączenie rodziny w proces rehabilitacji dziecka i wyposażenie rodziców w wiadomości, umiejętności podczas opieki i pielęgnowania dziecka chorego (etapy godzenie się z chorobą dziecka :szok obwinianie siebie i wszystkich; poszukiwanie źródeł leczenia aby zaprzeczyć chorobie; odrzucanie dziecka nieopiekowanie się nim; akceptacja dziecka współpraca z pedagogiem, psychologiem, szukanie specjalistów i źródeł pomocnych w leczeniu choroby dziecka - organizowanie otwartych ośrodków rehabilitacyjno- wychowawczych, w których dziecko przebywa w ciągu dnia i jest poddawane rehabilitacji.