Sprawozdanie ze stażu nauczyciela mianowanego ubiegającego się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego

Jestem nauczycielem edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej im. Bohaterów Bukowskich w Buku. Mam 26 letni staż pracy w zawodzie. Swoją pracę staram się wykonywać rzetelnie , dbając o dobro i wszechstronny rozwój dzieci, z którymi pracuję. Zawód nauczyciela jest moją pasją i powołaniem. Biorę czynny udział w pracach dydaktyczno- wychowawczych oraz wydarzeniach szkolnych. Staram się wzbogacać swój warsztat pracy, poszerzać wiedzę i umiejętności.
Okres stażu związanego z ubieganiem się przeze mnie o awans nauczyciela dyplomowanego trwał od 1 września 2009 r. do 31 maja 2012 r.
W napisanym przez siebie planie rozwoju zawodowego wytyczyłam cele i kierunki aktywności zawodowej w okresie stażu. Przeanalizowałam dotychczasowy dorobek, określiłam słabe i mocne strony swojej działalności . Starałam się, aby realizacja planu przebiegała zgodnie z założonymi wcześniej zadaniami. Wysiłek włożony w wykonanie zadań przyniósł mi satysfakcję , przede wszystkim dlatego, że nie koncentrowałam się wyłącznie na realizacji przepisów prawa , ale zabiegałam o dobro ucznia .
Zadania wyznaczone w planie rozwoju mogłam wykonać dzięki współpracy z dyrekcją szkoły i gronem nauczycielskim.

Zagadnienia organizacyjne
POZNANIE PROCEDURY AWANSU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELI
W sierpniu 2009 r. analizowałam przepisy dotyczące awansu zawodowego nauczycieli (Karta Nauczyciela, Rozporządzenie MEN z dn. 1.12.2004 r., Rozporządzenie MEN z dn. 14.11.2007 r., broszury „Awans zawodowy nauczycieli”, strony internetowe, „Głos Nauczycielski”). Zapoznałam się z wymaganiami na stopień nauczyciela dyplomowanego. Dokonałam autorefleksji i podjęłam decyzję o zmierzeniu się z tymi wymaganiami. Opracowałam plan rozwoju zawodowego, który został zatwierdzony do realizacji przez dyrektora szkoły. Przez cały okres stażu gromadziłam materiały i dokumenty, realizowałam postawione sobie zadania. Aby sprostać wymaganym warunkom podejmowałam działania mające na celu pogłębianie własnej wiedzy i rozwijanie umiejętności, służących własnemu rozwojowi przez to służących bezpośrednio uczniowi oraz ponoszeniu jakości pracy szkoły;

Uzyskiwanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły
( § 8 ust. 2 pkt 1)
1.Opracowanie dokumentów na rzecz podwyższenia jakości pracy szkoły
W okresie stażu w ramach uczestnictwa w pracach szkoły związanych z realizacją jej podstawowych zadań i funkcji zaangażowałam się w opracowanie bądź modyfikację dokumentów niezbędnych do funkcjonowania szkoły i podwyższenia jakości jej pracy. Do podjętych przeze mnie zadań należały:
-badanie gotowości do podjęcia nauki w szkole,
-opracowanie i przeprowadzenie sprawdzianów kompetencji: pierwszoklasisty i drugoklasisty, przeprowadzenie badania przesiewowego do wykrywania zaburzeń rozwoju mowy u dzieci sześcioletnich, praca w zespole ewaluacyjnym.
-uczestniczyłam w pracach nad systemem oceniania uczniów w klasach I-III.
2.Pełnienie obowiązków pracownika upoważnionego do udzielania pierwszej pomocy na terenie zakładu pracy.
Od 18 I 2009 r., obowiązuje przepis dotyczący przeszkolenia pracownika odpowiedzialnego za udzielanie pierwszej pomocy na terenie zakładu pracy.
Jeszcze przed rozpoczęciem stażu zostałam powołana przez dyrektora szkoły p. Jolantę Ciołek do pełnienia tej funkcji wraz z koleżanką Renatą Kmieciak.
Dokładnie zapoznałam się z :
-czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi,
-poprzez udział w szkoleniach, dostępną literaturę i regularne konsultacje z ratownikami medycznymi, nabyłam i udoskonaliłam umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie, która uległa wypadkowi w trakcie wykonywania obowiązków pracowniczych.
3.Podjęcie działań promujących szkołę w środowisku lokalnym poprzez organizowanie konkursów.
Jedną z form mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły są konkursy .Od ucznia wymagają one zdobycia wiedzy szerszej jak szkolna lub zaprezentowania nowych umiejętności.
W okresie stażu zorganizowałam, współorganizowałam wiele konkursów.
Konkursy, w których moi uczniowie osiągali sukcesy to:
- Konkurs plastyczny „Jesień w moim mieście”(20 XI 2009) – I wyróżnienie,
-Konkurs gwary wielkopolskiej (7 VI 2010 r.)- II miejsce/zespół 4 osobowy/,
- III Międzyszkolny Konkurs Matematyczny „Liczę z głową” (3 II 2010 r.) - laureat II miejsca,
-Konkurs plastyczny „Żyjmy zdrowo” (18 X 2011 r.) – I wyróżnienie,
- Konkurs plastyczny dla klas I „Potrafię ratować” (2011 r.) - laureat I i III miejsca,
- Turniej dla klas I- „SOS dla Ziemi” – I miejsce /zespół 4 osobowy /,
- Turniej wiedzy o Buku dla klas II – I miejsce /zespół 4 osobowy/,
-Turniej wiedzy o zdrowiu -(17 V 2011r.) laureat I miejsca,
-Szkolny Konkurs dla klas II –„Czytam ze zrozumieniem” – I wyróżnienie,
-Międzyszkolny Konkurs Matematyczny dla klas II –„Liczę z głową”- laureat II miejsca,
-II Szkolny Konkurs „Potrafię ratować” (7 III 2012r. ) laureat I i II miejsca,
- Szkolny Konkurs Anglojęzyczny „English is Fun”( 8 V 2012 r.) laureat I miejsca,
- Szkolny Konkurs Informatyczny (17 V 2012 r.) laureat I miejsca.
4.Rozwijanie i doskonalenie swego warsztatu pracy poprzez udział w kursach, szkoleniach, samokształcenie.
W swojej 27 letniej pracy wielokrotnie uczęszczałam na różnego rodzaju kursy, szkolenia i warsztaty.
W czasie trwania stażu również brałam udział w kilku szkoleniach i warsztatach:
• „Rola lidera w aktywnej integracji” ( 64 godz.)
• ”Taneczne doznania łączące pokolenia” (10 godz.)
• Szkolenie dla pracowników wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy (8 godz.)
• Prawo oświatowe-nowe zadania szkoły i nauczyciela w roku szkolnym 2011/2012 (4 godz.)
• ”Integracja sensoryczna”( 2009 r.)
• ”Reforma Programowa Kształcenia Ogólnego” (2009 r.)
• ”Ewaluacja zewnętrzna” (2009 r.)
• „Zasady przeprowadzania ewaluacji zewnętrznej” (2010 r.)
• ”Norma ISO 9001:2008” (2010 r.)
• ”Dziecko przejawiające zaburzenia zachowania w szkole-budowanie strategii pomocy” (2010 r.)
• ”Agresja i przemoc-warsztaty dla nauczycieli”(2010 r.)
• „Doznania muzyczne łączące pokolenia”- klanza ( X 2010 r.)
• ”Motywowanie uczniów do nauki”(2011 r.)
• ”Planowanie pracy dydaktycznej dzieci sześcioletnich zgodnie z nowymi przepisami”
• ”Łamigłówki przestrzenne-rozwijanie twórczego myślenia”
• ”Tworzenie prezentacji multimedialnych”
• ”Stosowanie na zajęciach komputerowych programów edukacyjnych”
• ”Animator tańca w szkole i ośrodku kultury”
• ”Metody i środki pracy z dzieckiem sześcioletnim z uwzględnieniem specyfiki rozwoju”
• ”Wpływ ruchu na rozwój fizyczny i psychiczny dziecka”
• ”Wspomaganie ucznia-integracja polisensoryczna”.
6.Współpraca z rodzicami
Obejmując wychowawstwo wytyczyłam 3 letni plan współpracy z rodzicami, w którym wyznaczyłam następujące zadania:
-nawiązanie pozytywnych relacji,
-wspomaganie rodziców w procesie wychowawczym,
-poszukiwanie wspólnych rozwiązań napotykanych problemów,
-kształcenie kultury pedagogicznej ,
-budzenie zainteresowania życiem zespołu klasowego,
-angażowanie się i efektywna współpraca ze szkołą.
Podczas realizacji zadań duży nacisk kładę na udzielanie rodzicom rzeczowych rad w rozwiązywaniu problemów dydaktyczno-wychowawczych, prowadzę pogadanki ,informuję o postępach w nauce i zachowaniu, poznaję warunki życia i sytuacje rodzinne uczniów, zachęcam do pomocy przy organizacji uroczystości szkolnych i klasowych.

7.Pozyskiwanie bezpłatnych materiałów dydaktycznych np. plansze, literatura metodyczna od Wydawnictwa „Nowa Era”.
Od kilku lat uczniowie naszej szkoły korzystają z podręczników wydawnictwa „Nowa Era”. Regularnie kontaktuję się z wielkopolskim i regionalnym przedstawicielem wydawnictwa p. M .Jakubowicz i p .E. Pogorzelską.
Wymiana doświadczeń sprzyja dobrej współpracy, dzięki której udało mi się kilkakrotnie pozyskać wiele cennych materiałów dydaktycznych do pracy: plansze, plakaty, pismo „Nowa Era”, „Skarbiec matematyczny”, ”Skarbnica”, „Alfabet” - wzory liter i schematy głoskowe liter, wzory cyfr, itp...

2 Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.
(& 8 ust. 2 pkt. 2)
Nowe technologie nieustannie i nieodwracalnie wkraczają do wszystkich aspektów naszego życia a szczególnie technologia informacyjna i komunikacyjna. Przed nauczycielami stoi ważne zadanie, polegające na integrowaniu zaawansowanej technologii z zadaniami szkoły. Komputer stał się więc nieodzownym narzędziem w pracy każdego nauczyciela, w tym także mojej. W swoich działaniach edukacyjnych, wychowawczych oraz życiu codziennym bardzo często korzystam z umiejętności komputerowych. Komputer jest niezbędnym narzędziem w mojej pracy. Chcąc się do tego lepiej przygotować uczestniczę na bieżąco w różnych formach kształcenia i szkoleniach zespołu przedmiotowego, z konsultacji z nauczycielem informatyki zatrudnionym w naszej szkole oraz samodzielnie uzupełniam swoją wiedzę i umiejętności w oparciu o fachową literaturę.
Internet służy mi jako źródło niezbędnych informacji oraz środkiem komunikacji z otoczeniem. W swej pracy regularnie korzystam z zasobów sieci internetowej: odwiedzam portale edukacyjne i oświatowe /m. In .toplista.pl, literka.pl, nowaera.pl, edukacja.edux.pl, profesor.pl ,interklasa.pl, operon.pl/, aktualizuję wiedzę na temat prawa oświatowego, korzystam z poczty elektronicznej-kontakt z organizatorami konkursów i akcji, w których uczniowie brali udział, wymiana ciekawych pomysłów i doświadczeń z innymi nauczycielami.
W pracy zawodowej korzystałam i korzystam także na bieżąco z tradycyjnych narzędzi takich jak: kasety audio, płyty CD i DVD, kasety VHS, radio, atlasy, mapy, słowniki, instrumenty muzyczne, plansze, tablice interaktywne , tradycyjna tablica i kreda oraz długopis.
Samodzielnie opracowane scenariusze imprez szkolnych, testy ćwiczeniowe i projekty edukacyjne opublikowałam pod adresami:
• http://www.edukacja.edux.pl/p-13656
apel papieski” Ty tylko mnie poprowadź’
• http://www.edukacja.edux.pl/p-11347
zajęcia dla klasy I „Wiem, jak się ubierać-mała rewia mody”
• http://www.edukacja.edux.pl/p-10524
„Potrafię udzielać pierwszej pomocy. Program autorski dla klas I-III”
• http://www.edukacja.edux.pl/p-11358
I Szkolny Konkurs „Potrafię ratować” zestaw dla klas II i III
• http://www.edukacja.edux.pl/p-11346
Regulamin szkolnego konkursu udzielania pierwszej pomocy o tytuł „Małego Ratownika”
• http://www.edukacja.edux.pl/p-11388
„Znam przygody dzieci z Bullerbyn- międzyklasowy konkurs dla klas III „
• http://www.edukacja.edux.pl/p-11550
Montaż słowno-muzyczny „Wielkanoc”
• http://www.edukacja.edux.pl/p-13455
Scenariusz na Boże Narodzenie „Jest taki dzień’
• http://www.edukacja.edux.pl/p-15921
Scenariusz apelu –„Oszczędzanie się opłaca”
• http://www.edukacja.edux.pl/p-13701
Sprawdzian ze znajomości lektury dla klasy II „Szewczyk Dratewka”

3.Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów, nauczycieli kontraktowych, prowadzenie dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.
( & 8 ust.2. pkt. 3)
1.Prowadzenie szkoleń i warsztatów dla nauczycieli.
Dzielenie się doświadczeniem zawodowym, wiadomościami i wiedzą zdobytą podczas szkoleń i kursów jest ważnym elementem współdziałania zespołu podczas realizacji zadań dydaktyczno-wychowawczych.
W ramach zespołu przedmiotowego miałam okazję i przyjemność przeprowadzić 3 szkolenia:
-„Jak udzielać pierwszej pomocy?” /2009 r., i 2012 r./
-„Taneczne doznania łącząca pokolenia” /2011 r./.

2.Opracowanie i udostępnienie w bibliotece szkolnej scenariuszy zajęć, testów, kart pracy, scenariuszy imprez i uroczystości oraz przygotowanych referatów w ramach pedagogizacji rodziców.
Samodzielnie tworzę scenariusze imprez szkolnych ,testy ćwiczeniowe i projekty dydaktyczne. Opracowane materiały udostępniam w bibliotece szkolnej. Dzięki temu zainteresowani nauczyciele pracujący w naszej szkole mogą w każdej chwili przejrzeć je i skorzystać z nich..
• Scenariusz apelu „SOS dla Ziemi”,
• Scenariusz apelu „Pasowanie na ucznia klasy I”,
• Scenariusz apelu „Dlaczego warto oszczędzać?”,
• referaty w ramach pedagogizacji rodziców.
3.Pełnienie obowiązków opiekuna praktyk studentów.
W okresie stażu miałam okazję podzielić się wiedzą i doświadczeniem ze studentami odbywającymi praktykę w naszej szkole.
W roku szkolnym 2009/2010 odbywały praktykę p. Renata /II i V 2010 r. w łącznym wymiarze 40 godzin oraz / p. Alicja / 20 godz. / studentki III roku Wyższej Szkoły Pedagogicznej „Kadry dla Europy” /.
Od 2 do 30 IX 2010 r. praktykę odbywała p. Marta /75 godz./ a od 14 IX do 15 XI 2011 r. p. Katarzyna / 100 godz./ -obie studentki Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu.
Do zadań praktykantek należała między innymi obserwacja prowadzonych przeze mnie zajęć oraz w przypadku p. Alicji p. Marty przeprowadzenie po 5 lekcji.
4.Prowadzenie zajęć otwartych dla nauczycieli i rodziców
Oprócz zajęć prowadzonych dla studentek – praktykantek, którymi opiekowałam się, w okresie stażu przeprowadziłam następujące zajęcia otwarte:
-„Kocham Cię Mamo!”/zajęcia dla mam z okazji Dnia Matki /
-„Wiem jak się ubierać!- mała rewia mody”,
-„Gdy zdarzy się wypadek”,
-„Potrafię ratować”.
4.Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.
( & 8 ust.2. pkt. 4 a)
1.Program „Pomoc przedmedyczna w klasach I – III.
Od 2006 r. z kol. Renatą K. prowadziłyśmy zajęcia dla uczniów klas I-III zajęcia z wykorzystaniem fantomów i materiałów edukacyjnych dla uczniów. W 2010r. postanowiłyśmy rozszerzyć działania profilaktyczne na terenie szkoły.
Program adresowany jest dla uczniów klas I-III i wyposaża dzieci w wiedzę i umiejętności niezbędne do szybkiego reagowania w sytuacjach zagrażających zdrowiu i życiu osoby poszkodowanej.
Zakres treści i umiejętności dostosowany jest do możliwości dzieci .
Wysoka frekwencja uczniów na zajęciach świadczy o zainteresowaniu i potrzebie nabywania niezbędnej wiedzy i umiejętności.
W roku szkolnym 2009/2010 współtworzyłam projekt „Europa da się lubić”. Celem projektu było zapoznanie dzieci z krajami sąsiadującymi z Polską.

5.Poszerzenie zakresu działań szkoły w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.
( & 8 ust. 2 pkt. 4 c )
1.Koordynowanie programu : „Ratujemy i uczymy się ratować”
Od 2006 r. do dnia dzisiejszego sprawuję systematyczną kontrolę nad przebiegiem programu „RATUJEMY I UCZYMY SIĘ RATOWAĆ”.
-systematyczne przesyłanie do sztabu WOŚP kart oraz sprawozdań z przeprowadzonych szkoleń dla uczniów-konsultacje dotyczące realizacji programu,, : raport@wosp.org.pl ,
-składanie zamówień na materiały dydaktyczne /dla każdego dziecka podręcznik i kartonowy telefon/ dosylka@wosp.org.pl ,
-przesyłam prace konkursowe uczniów do siedziby Fundacji WOŚP.

2.Prowadzenie zajęć dla uczniów klas I – III w zakresie udzielania pierwszej pomocy – realizacja programu WOŚP „Ratujemy i uczymy się ratować”.
Warunkiem realizacji programu „Ratujemy i uczymy się ratować” jest prowadzenie regularnych zajęć dla uczniów klas I-III. Razem z koleżanką Renatą K. szkolimy uczniów .w naszej szkole. Od 2010 r. zajęcia są poszerzone o wiadomości i umiejętności, które są wyszczególnione w naszym programie autorskim.
3.Przygotowanie i przeprowadzenie na terenie szkoły konkursów.
W okresie stażu zorganizowałam lub współorganizowałam wiele nowych konkursów:
Międzyszkolne:
„Łamigłówki Mądrej Główki” -konkurs rozwijający twórcze myślenie dla klas III ,/2009 r. ,2010 r., 2012 r./
Szkolne:
-„Wiosna w kolorach” –konkurs plastyczny dla klas I – III /2012 r./.Z prac konkursowych wszystkich uczestników z p. Małgorzatą S.zorganizowałam wystawę w Czytelni Biblioteki Publicznej Miasta I Gminy Buk w Buku.
-„Logo SKO”- konkurs plastyczny dla klas I – VI /2012 r./
-„10 pytań” /dotyczący wiadomości o historii i stanie aktualnym SKO /-dla klas I- VI,
-„Racjonalne oszczędzanie„- konkurs plastyczny na plakat dla klas I – III,
-„Kartka Wielkanocna promująca oszczędzane”- konkurs plastyczny dla klas I – III,
-„Potrafię ratować”- konkurs plastyczny dla klas I,
-„Potrafię ratować”- -konkurs teoretyczno-praktyczny dla klas II i III.
Proponowane przez PKO BP dla SKO:
-„Dzisiaj jestem w SKO, jutro w PKO” dla Szkolnych Kas Oszczędności /edycja 2011/2012 dla szkół podstawowych / pod patronatem Ministra Edukacji Narodowej i Związku Harcerstwa Polskiego – etap regionalny
Do konkursu zgłosiliśmy się 15 XI 2011 r. Polegał na przygotowaniu kroniki szkolnej, przedstawiającej listę działań podjętych:
-przez SKO, których celem była popularyzacja i świadomość wiedzy związanej z oszczędzaniem ze szczególnym uwzględnieniem współpracy z PKO BP/działania edukacyjne, dotyczące m. in. przedsiębiorczości, ekologii oraz popularyzacji SKO/
Wykonaliśmy kronikę w formie prezentacji multimedialnej, z dokładnym opisem podjętych działań..
-„Wiwat Maj, 3 Maj!”-dla uczczenia rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja uwspółcześniona wersja dzieła Jana Matejki „Konstytucja 3 Maja” wraz z opisem jak w naszej szkole świętowano rocznicę podpisania Konstytucji.


-Konkurs na gazetkę ścienną przedstawiającą podjęte działania na rzecz SKO na terenie szkoły.
Konkursy polecane przez PKO BP dla SKO przesyłam drogą elektroniczną pod adres: sko@pkobp.pl.
Wszystkie informacje o konkursach związanych z SKO i ich przebiegu na bieżąco zamieszczamy na naszym blogu.

konkursy klasowe:
-„Uczeń dnia”,
-„Mistrz uprzejmości”
-„Mistrz savoir- vivre’u”,
-„Walentynka”- plastyczny konkurs klasowy na kartkę walentynkową,
-konkursy ze znajomości lektury np.:” Znam przygody dzieci z Bullerbyn”, „O psie, który jeździł koleją”, „Przygody Calineczki”.
Wszystkie konkursy plastyczne prezentowane były na terenie szkoły w formie wystaw.
4.Realizacja programów profilaktyczno-zdrowotnych
Obowiązkiem każdej szkoły realizacja programu profilaktyczno-zdrowotnego. Nauczyciel powinien stwarzać sytuacje, w których poznaje potrzeby emocjonalne swoich podopiecznych i stara się je zaspakajać.
Moim priorytetem jako wychowawcy jest stworzenie przyjaznych zespołów klasowych i dbałość o to, aby każdy uczeń był w klasie był ważny i czuł się bezpiecznie.
Jako wychowawca i nauczyciel posiadający kwalifikacje pedagoga-terapeuty realizuję program A. Kołodziejczyka i E. Czemierowskiej „Spójrz inaczej” /3 letni cykl/, który uwzględnia w różnym stopniu wiele kierunków pracy z dziećmi.
W roku szkolnym 2010/2011 realizowałam w swojej klasie program edukacji antynikotynowej „Nie pal przy mnie proszę”.
Program realizowałam podczas sześciu spotkań w formie warsztatów rozłożonych w czasie:
• Co to jest zdrowie?
• Od czego należy nasze zdrowie?
• Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?
• Co robić, gdy moje zdrowie jest zagrożone?
• Nie pal przy mnie, proszę!

Od dwóch lat realizuję program „5 porcji w szkole”. Organizatorem programu jest Stowarzyszenie Krajowa Unia Producentów Soków (KUPS ). Biorą W niej udział wszystkie klasy edukacji wczesnoszkolnej.

5.Współtworzenie i realizacja projektu edukacyjnego „Szkoła Promująca Zdrowie”
W roku szkolnym 2010/2011 zaangażowałam się w realizację projektu „Szkoła Promująca Zdrowie”. We wrześniu 2010 roku podjęliśmy starania o przyłączenie do Wielkopolskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie. Powstał zespół odpowiedzialny za opracowanie planu i harmonogramu działań oraz przeprowadzenie projektu. Brałam aktywny udział w spotkaniach, podczas których zespół analizował przebieg projektu. W ciągu całego roku podejmowaliśmy różnorodne działania prozdrowotne.

6.Organizowanie wycieczek wzbogacających wiedzę uczniów o różnych zawodach.
Ważną rolę w edukacji i wychowaniu pełni w szkole wycieczka . Jest formą dodatkowego źródła wiadomości, dostarcza nowych przeżyć , pozwala na konfrontacje informacji podręcznikowych z bezpośrednio obserwowaną rzeczywistością .
Staram się korzystać z tej formy i wzbogacić wiedzę uczniów. W okresie stażu zorganizowałam wycieczki do:
-Fabryki Bombek w Wolsztynie-/2009 r./
-do piekarni p. W.Sz.w Buku-/2009 ./
- Urzędu Pocztowego w Buku-/2012 r./
-Oddziału PKO BP w Buku-/2012 r./
7.Akcje charytatywne i społeczne.
-W swojej pracy wychowawczej w szkole co roku planuję udział klasy w akcji „Góra grosza”, „Puszka dla maluszka”, ”Opatrunek na ratunek”. Uczę dzieci pomagania innym bez oczekiwania niczego w zamian.
-Od kilkunastu lat udzielam się w sztabie organizacyjnym finałów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w zakresie instruktażu udzielania pomocy przedmedycznej.
-Dwa razy w roku wraz z podopiecznymi biorę udział w świątecznej zbiórce żywności .
-W czerwcu 2010 r. zachęcałam z pozytywnym skutkiem do zbiórki darów dla powodzian. Uczniowie przynosili żywność o przedłużonej trwałości oraz środki przemysłowe (proszki, mydła, szampony, itp.)
-W 2012 r. włączyłam się w akcję UNICEF POLAND- „Wszystkie kolory świata”. Uczniowie z mojej klasy przynieśli 8 lalek własnoręcznie wykonanych wg ustalonego szablonu , które zostały zakupione przez rodziców a pieniądze zostały przekazane na zakup szczepionek dla dzieci w Sierra Leone,
-Przez cały okres stażu wraz ze swoimi uczniami biorę czynny udział w zbiórce nakrętek, które są przekazywane p. Justynie Krawczak z Więckowic na protezę nogi, dotkniętej nowotworem złośliwym.
-Każdego roku zachęcam moich podopiecznych do zbierania zużytych baterii, które przekazujemy do utylizacji.
-W tym roku moje klasa wzięła czynny udział w zbiórce makulatury dla Klubu „Skra Otusz” w celu pozyskanie piłek /1 tona makulatury = 10 piłek/,
8.Współpraca z PKO BP w Buku.
Od 15 IV 2011 r. podjęłam współpracę z PKO BP w Buku w zakresie realizacji „Programu SKO”.
6.Wykonywanie działań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.
( & 8 ust.2 pkt. 4 e )

1. Współpraca m. in. z : całodobowym Domem Pomocy Społecznej dla kobiet w Buku- przygotowywanie przedstawień świątecznych, kartek z życzeniami ; higienistką szkolną- cykl pogadanek „Zdrowy styl życia” ;Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy- koordynowanie programu „Ratujemy i uczymy się ratować” ;SKC „Caritas” przy Szkole Podstawowej w Buku w zakresie opieki nad członkami koła podczas wyjazdów letnich i śródrocznych, przygotowań kiermaszów świątecznych np. wykonanie fantów ; Parafią w Buku- festyn parafialny; z Fundacją Dr Clown i Specjalnym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym dla dzieci Poznaniu,
Podczas trwania stażu realizowałam zadania dydaktyczno- wychowawcze szkoły, podejmując systematyczną i owocną współpracę z wieloma instytucjami.

(& 8 ust. 2 pkt 4 f)
Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej
Szkoła, w której jestem zatrudniona jest dość dużą placówką. Pracuje w niej ponad czterdziestu nauczycieli. Jestem dumna, że nagroda Dyrektora Szkoły przypadła mi w udziale trzykrotnie, z tego w okresie stażu:
„Za przygotowanie i organizowanie uroczystości, imprez kulturalnych na rzecz szkoły i środowiska lokalnego, podejmowanie innych działań pozwalających przydać szkole oryginalności i wzmacniających poczucie identyfikacji uczniów ze szkołą, zaangażowanie w pracę dodatkową na rzecz uczniów i szkoły, pracowitość, inicjatywę i kreatywność.” /14 października 2010 r./
Ogromnie cenię sobie także uhonorowanie tytułem „Ambasadora Fundacji Dr Clown – 2009 przez Prezesa Zarządu Fundacji p. Annę Czerniak „-Z wdzięcznością za wyjątkową dobroć, zaangażowanie i regularną pomoc chorym i cierpiącym dzieciom Zarząd Fundacji „Dr Clown” ma zaszczyt potwierdzić, że Szanowna Pani Justyna Gramała została uhonorowana tytułem Ambasador Fundacji Dr Clown”-2009
Otrzymałam także podziękowanie od dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Poznaniu s. Czesławy M. Pani Justynie Gramale „Za pomoc i okazywane serce na rzecz wychowanków Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Poznaniu” /2011 r./
Laureat I miejsca- Marcin Sz. w Ogólnopolskim Konkursie Ekologicznym Boogy dla klas I –III za napisanie ekologicznego opowiadania „Wielki bałagan” /2010 r./, to kolejny powód do satysfakcji dla mnie jako nauczyciela.
Potwierdzeniem dobrze wykonywanej pracy w Programie SKO jest wyróżnienie w konkursie „Blog Miesiąca” przyznane przez PKO BP oraz podziękowanie Dyrektora i Doradców PKO BP SA Oddział I w Buku /2012 r./.

7.Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania przypadków dydaktyczno – wychowawczych.
( & 8 ust. 2 pkt. 5 )
1. Dokonanie opisu i analizy rozwiązania 2 przypadków dydaktyczno – wychowawczych.
Dokonałam analizy 2 przypadków: dydaktycznego i wychowawczego.
PRZYPADEK 1 – PROBLEM WYCHOWAWCZY
IDENTYFIKACJA PROBLEMU
W każdej grupie dzieci są te, które z łatwością i swobodą nawiązują kontakty społeczne i utrzymują je, spotykamy również takie, których zachowanie w kontaktach z rówieśnikami różni się . Są niepewne siebie, swoich działań, szybko się peszą. Funkcjonowanie w grupie sprawia im wiele trudności. To grupa dzieci nieśmiałych o zaniżonej samoocenie. Doświadczenia życiowe dziecka nieśmiałego należą do trudnych i mogą w konsekwencji doprowadzić do zmniejszenia własnej aktywności i zamknięcia się w sobie.
Problem dotyczy ucznia, którego jestem wychowawczynią. Od pierwszego dnia nauki zwróciłam uwagę na chłopca ,którego zachowanie wzbudziło we mnie niepokój. Jako jedyne dziecko płakał i nie mógł oderwać się od mamy. W następnych dniach sytuacja powtarzała się .Każde rozstanie z rodzicami przed zajęciami w szkole kończyło się płaczem. Sprawiał wrażenie odosobnionego, nie nawiązywał kontaktów z rówieśnikami, nie chciał nic jeść. Na każdą nową sytuację reagował płaczem, drżał. Był nieufny w stosunku do rówieśników i nauczycieli uczących. Pierwsze próby nawiązania kontaktów słownych z chłopcem nie powiodły się. Nadal jego kontakty były dość ograniczone, ponieważ podczas podejmowania prób, jakichkolwiek rozmów były dość ograniczone, ponieważ, odpowiadał wyciszonym głosem: tak-nie, lub nie odpowiadał wcale.
Wnioski takie wyciągnęłam również na podstawie komunikatów niewerbalnych, płynących ze strony dziecka. Występowały u niego charakterystyczne reakcje zachowania osoby nieśmiałej:
-trudności mowy (słaby głos wskutek napięcia wiązadeł głosowych, do tego wada wymowy ),
- niezręczność ruchów (sztywność krępuje swobodę ruchów),
- nerwowe zaciskanie dłoni,
- blednięcie lub zaczerwienienie,
- stan niepewności, niepokoju, zawstydzenia w kontaktach z innymi osobami.
Postanowiłam małymi kroczkami dotrzeć do Kacpra, przede wszystkim nawiązać kontakt słowny aby mu pomóc przełamać barierę tworzącą się pod wpływem nieśmiałości. Zachęcałam do udziału w zajęciach, zabawach.
Po wnikliwej obserwacji zauważyłam, że wada wymowy, problemy emocjonalne i trudności w nauce nasilają się u chłopca. Podczas zajęć w szkole uwidoczniły się nieskoordynowane ruchy, trudności w orientacji przestrzennej, obniżona sprawność manualna i grafomotoryczna, nieprawidłowy chwyt przyborów do pisania, wzmożone napięcie ręki piszącej i nieznajomość norm społecznych. Kacper zachowywał się tak, jakby nie chciał być zauważany przez rówieśników. Niezbędna była pomoc. Rodzice poza zgodą na udział dziecka w terapii logopedycznej przez ponad rok uważali, że nie ma potrzeby dodatkowych zajęć specjalistycznych z Kacprem.
GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Kacper mieszka z rodzicami, starszym bratem i babcią /gdy chłopiec miał 4 lata dziadek popełnił samobójstwo/.Wszyscy domownicy zaangażowani są w wychowanie chłopca. Oboje rodzice pracują zawodowo, w związku z tym Kacper pozostaje często pod opieką babci. Z przeprowadzonych rozmów z rodzicami wynikało, że wszyscy wyręczają chłopca nawet w prostych czynnościach i w domu dziecko nie ma żadnych obowiązków.
ZNACZENIE PROBLEMU
Na podstawie własnych obserwacji, rozmów z rodzicami oraz literatury stwierdziłam, że główną przyczyną trudności chłopca mogą być niejednorodne metody wychowawcze oraz nadmierne ochranianie i nadopiekuńczość.
Nadmierne ochranianie, brak wiary w siebie, jest ważnym problemem dla dziecka. Nie pozwala mu na rozwijanie zdolności, umiejętności, hamuje każdy rodzaj aktywności. Dziecko z niską samooceną unika prezentacji własnej osoby i efektów swej pracy.
W pracy z dzieckiem o niskiej samoocenie ważne jest, by znaleźć jego mocne strony,
ukazywać je, rozwijać i dzięki temu podnosić wiarę w jego wartość. Myślę, że podjęcie odpowiednich działań pedagogicznych będzie dynamizować prawidłowy rozwój chłopca. Jeśli spotka się z akceptacją, życzliwością, wyrozumiałością zarówno wśród dzieci jak i osób w jego o toczeniu, nabierze pewności siebie i będzie chętnie chodzić do szkoły.
PROGNOZA NEGATYWNA
Nie podejmując żadnych działań wychowawczych, mogą wystąpić następujące sytuacje:
-chłopiec izolując się od dzieci będzie bardziej wyobcowany,
-dzieci nie będą czuły potrzeby integracji z nieśmiałym dzieckiem,
-osamotnienie spowoduje jego złe samopoczucie, brak apetytu, niechęć do szkoły,
-będzie lękliwe i niesamodzielne,
-straci wiarę w siebie i swoje możliwości.
PROGNOZA POZYTYWNA
Po wdrożeniu działań opiekuńczo-wychowawczych spodziewam się, że dziecko:
-pozna swoje mocne strony,
-odzyska poczucie własnej wartości,
-opanuje swoją nieśmiałość i poczuje się w szkole pewniej i bezpieczniej,
-nawiąże kontakty z rówieśnikami,
-będzie współpracował w grupie,
-zmieni swój wizerunek w oczach rówieśników.
PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA
-zorganizowanie pomocy w relacji z rówieśnikami,
-rozwijanie umiejętności komunikowania się,
-zapewnienie dziecku bezpieczeństwa psychicznego,
-wzmacnianie poczucia jego własnej wartości,
-uczenie odkrywania w sobie pozytywnych cech,
-doprowadzenie do sytuacji, w której Kacper otworzyłby się na siebie i na innych ludzi.

WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ
Aby osiągnąć powyższe cele opracowałam plan działań, który sukcesywnie zaczęłam wdrażać:
1.Nawiązanie kontaktu z chłopcem aby zaskarbić sobie jego zaufanie;
2.Utrzymywanie ścisłego kontaktu z rodzicami dziecka i wspólne zrealizowanie zadania poprzez właściwie ukierunkowaną pedagogizację;
3.Rozmowy z rówieśnikami dotyczące roztoczenia opieki nad Kacprem i próby włączenia do grupy.
4.Pomoc w stworzeniu dziecku bezpiecznego środowiska rodzinnego.
5.Pomoc chłopcu w odnalezieniu miejsca w grupie, poprzez organizowanie sytuacji wychowawczych integrujących grupę.
6.Zachęcanie do wszelkiego rodzaju aktywności podczas zajęć.
7.Przeciwdziałanie występującej u chłopca skłonności do izolacji.

EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Właściwy klimat, postawa osób dorosłych i rówieśników jest w stanie wyzwolić w dziecku nieśmiałym wiarę we własne siły oraz wpłynąć na zmianę jego nastawienia do pokonywania trudności.
Podczas realizacji zamierzonych zadań uzyskałam następujące efekty:
1.Wzrost poczucia własnej wartości.
2.Podniesienie u chłopca poczucia własnej wartości wpłynęło na wzrost samodzielności i wytrwałości w działaniu.
3.Kacper chętniej bierze udział we wszystkich działaniach nawet takich, które wymagają indywidualnej prezentacji.
4.Chłopiec coraz częściej nastawiony jest na osiągnięcie celu.
5. Zauważyłam stopniową przemianę zachowań dzieci wobec Kacpra jak i chłopca wobec rówieśników.
6. Chłopcu udało się nawiązać bliższe kontakty z niektórymi dziećmi.
7.Rówieśnicy zaczęli sami zapraszać Kacpra do wspólnych gier i zabaw.
8.Nastąpiła zmiana postępowania rodziców wobec dziecka: wyrazili zgodę na badanie w poradni psychologiczno-pedagogicznej, pomoc pedagogiczno-psychologiczną i logopedyczną na terenie szkoły, w której biorą udział razem z dzieckiem.
Organizacja działań w formie różnorodnych doświadczeń podczas zajęć zintegrowanych w szkole, wsparcie w domu rodzinnym poprzez odpowiednią motywację, pozwoliły uwierzyć Kacprowi we własne możliwości.
Bardzo cieszę się, gdy widzę chłopca częściej uśmiechniętego i zadowolonego. Rówieśnicy zauważyli i docenili pozytywną zmianę kolegi i jego umiejętności. Niezamierzonym skutkiem działań ale bardzo pozytywnym, było zżycie się całej grupy. Szczególnie spotkania w kręgu umożliwiły wytworzenie się wspólnoty grupowej a także dały wszystkim dzieciom możliwości bycia zauważonym przez innych. Z Kacprem będę pracowała jeszcze jeden rok. Z rodzicami chłopca ustaliliśmy wspólny front działań i przestrzegamy go.

PRZYPADEK 2 – PROBLEM EDUKACYJNY

OPIS I ANALIZA

IDENTYFIKACJA PROBLEMU
Problem dotyczy uczennicy z mojej klasy. Dziewczynka pochodzi z pełnej rodziny. Rodzice utrzymują stały kontakt ze szkołą. Natalia od początku swej edukacji ma znaczne trudności w opanowaniu elementarnych umiejętności :czytania, pisania, liczenia.
Głównymi objawami wskazującymi na istnienie problemu są trudności w czytaniu, pisaniu, liczeniu, kłopoty z koncentracją uwagi, zapamiętywaniem elementarnych wiadomości. Dziecko bardzo rzadko wypowiada się, ma ubogi zasób słownictwa. Wymaga zindywidualizowania wymagań edukacyjnych. Natalia wyraźnie wyróżnia się na tle klasy bardzo niskim poziomem funkcji myślowych, słabo rozwiniętą sprawnością percepcyjno – motoryczną oraz niskim poziomem pamięci wzrokowej i słuchowej.

GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA

Dziewczynka od początku swej edukacji miała kłopoty z zapamiętywaniem poznawanych liter i z ich odwzorowywaniem. Nie potrafiła dokonać analizy i syntezy słuchowej wyrazów. Wypowiadała się niechętnie. Pod koniec klasy pierwszej zrobiła niewielkie postępy w nauce czytania i pisania. Dodawała i odejmowała wyłącznie na konkretach. Kłopot sprawiała jej analiza zadań z treścią. Niepokojącym faktem był brak systematycznych ćwiczeń w domu. Już od początku pierwszego semestru systematycznie rozmawiałam z matką. Starałam się przekonać ją do przebadania dziewczynki w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. Opinia zawierała następujące zalecenia: zajęcia korekcyjno – kompensacyjne w celu usprawniania zaburzonych funkcji oraz nabywania umiejętności czytania i pisania; zajęcia dydaktyczno – wyrównawcze ;systematyczna praca w domu.
Od tego czasu Natalia poczyniła nieznaczne postępy w nauce. Obecnie czyta krótkie wyrazy, dłuższe sylabizuje. Nie zawsze wie o czym czyta. Wciąż myli litery o podobnym kształcie: p –b -d. Dodaje i odejmuje często korzystając z konkretów. W zasadzie cały czas pracuję z dziewczynką indywidualnie.

ZNACZENIE PROBLEMU
Czytanie, pisanie i liczenie są podstawowymi umiejętnościami, które uczeń musi nabyć w klasach młodszych. Jeśli tak się nie stanie, będzie się to wiązało z narastającymi trudnościami ,wręcz z niemożliwością poznania i opanowania wiadomości i umiejętności w kolejnych etapach edukacji. Powyższy problem będzie miał także znaczący wpływ na funkcjonowanie w grupie rówieśniczej .W chwili obecnej dziewczynka czuje się dobrze w zespole klasowym, koleżanki i koledzy wspierają ją w trudnościach, jednak z czasem nie poradzi sobie z przeszkodami /bardzo łatwo się zniechęca/.

PROGNOZA NEGATYWNA
Na podstawie własnych doświadczeń i analizy fachowej literatury, m.in.: Teresa Gąsowska Zofia Stępkowska „Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu”, Edyta Gruszczyk – Kolczyńska „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki”, stwierdzam, że nie podejmując dalszych działań w szkole, w domu –dziewczynka zostanie narażona na pogłębiające się niepowodzenia szkolne. Może nastąpić całkowity brak motywacji do nauki, pokonywania trudności oraz utrata wiary we własne możliwości.

PROGNOZA POZYTYWNA
Po wdrożeniu działań terapeutycznych w szkole i w domu spodziewam się, że uczennica przezwycięży trudności w nauce: usprawni technikę czytania, pisania, liczenia. Nie ukrywam, że nie oczekuję wysokich wyników ale takich, które pomogą dziecku w opanowaniu podstawowych wiadomości i umiejętności, niezbędnych w dalszej edukacji.

PROPOZYCJE ROZWIĄZANIA
Uświadomienie rodzicom Natalii konieczności przeprowadzenia badań w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej oraz kontynuacja podjętych oddziaływań w procesie edukacyjnym:
- stworzenie atmosfery sprzyjającej dobremu samopoczuciu dziecka,
-indywidualizacja pracy dziecka,
- dostosowanie zadań do możliwości dziecka,
-powolne, systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do trudniejszych, od
prostszych do bardziej złożonych,
-dostrzeganie najdrobniejszych postępów w pracy dziecka,
- akcentowanie pozytywnych cech osobowości,
- budowanie pozytywnych relacji w zespole klasowym,
- aktywne uczestnictwo Natalii w pracach zespołu klasowego,
- integrowanie oddziaływań edukacyjnych szkoły ze środowiskiem rodzinnym,
- utrzymywanie stałego kontaktu z rodzicami i z poradnią.

WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ

Po zdiagnozowaniu przez poradnię niepowodzeń szkolnych uczennicy, zastosowałam wobec niej odpowiednie metody i formy pracy. Oprócz pracy na lekcji Natalia bierze udział w zajęciach dydaktyczno - wyrównawczych, korekcyjno – kompensacyjnych i logopedycznych. Stosowanie powyższych rozwiązań sprzyja rozwojowi intelektualnemu i emocjonalnemu dziecka. Jednak postępy nadal są nieznaczne. Uczennica otrzymuje zadania dostosowane do swoich możliwości, korzysta z dodatkowych objaśnień. Podczas pracy nagradzam dziecko za prawidłowe wykonanie zadania. Często utrwalam poznane wiadomości i umiejętności. Błędnie wykonane zadania staramy się wspólnie naprawiać. Dziewczynka nie odbiera tego już jako porażki, stara się naprawić swoje błędy. Również zespół klasowy dostrzega postępy koleżanki i na bieżąco można zauważyć pozytywny wpływ aprobaty ze strony grupy rówieśniczej. Moje oddziaływania ograniczają się do pracy z dziewczynką na terenie szkoły oraz uświadamianiu rodzicom, jak ważna jest systematyczna praca z dzieckiem w domu. Mimo zapewnień ze strony rodziców, że będą pracować z córką , dziewczynka nie zawsze odrabia zadania – wynika to z niedopilnowania rodziców a nie ze stopnia trudności zadania.


EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ

Zastosowanie powyższych oddziaływań pozwala na zahamowanie niepowodzeń szkolnych uczennicy. Nastąpił nieznaczny postęp w rozwoju intelektualnym. Stara się podejmować coraz trudniejsze zadania, próbuje czytać wyrazami. Częściej bierze aktywny udział w zajęciach, dobrze czuje się w grupie rówieśniczej. Chętniej chodzi do szkoły, jej motywacja do pracy została wzmocniona. Konieczne jest przeprowadzenie badań kontrolnych w poradni w celu zdiagnozowaniu możliwości intelektualnych dziewczynki i podjęcia dalszych oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych.
Moim zdaniem podjęte przeze mnie działania w celu zlikwidowania lub złagodzenia problemów edukacyjnych przyniosły spodziewane efekty.




****
Ostatnie trzy lata były dla mnie sprawdzianem mojej wiedzy i umiejętności , wielkim wyzwaniem i okresem wytężonej pracy . Przyniosły mi też wiele satysfakcji , radości i nowych doświadczeń . Nie zawsze zastanawiamy się nad ilością, a nawet jakością naszych działań. Sprawowanie kontroli nad przebiegiem stażu , dokonywanie tak częstych ewaluacji , analiz pozwala mi zobaczyć swoją pracę niejako z zewnątrz , oczami postronnego obserwatora.
Potrafię zaplanować działania, przewidzieć ich przebieg i efekty. Uzyskanie pozytywnych opinii pozwala mi wierzyć, że moje działania są akceptowane i doceniane. Chciałabym , aby niektóre z nich na stałe wpisały się do kalendarza szkoły.
To, co udało mi się osiągnąć nie byłoby możliwe bez wsparcia Dyrektora Szkoły , pomocy koleżanek i kolegów, życzliwości rodziców i osób postronnych oraz zaangażowania i entuzjazmu dzieci. Sukcesy budujemy wspólnymi siłami.