KONSPEKT DLA DZIECI TRZYLETNICH
Temat: Nadchodzi zima
Cele ogólne:
zapoznanie z oznakami nowej pory roku,
rozwijanie sprawności rąk,
Cele operacyjne :
wymienia wybrane oznaki zimy,
wyraża własne pomysły w pracy plastycznej
Środki dydaktyczne:
Opowiadanie M. Czerkawskiej ,,W lesie biało”, Piosenka ,,Dalej dzieci, w szeregu”,
śnieg, tamburyn,wata, ilustracje do opowiadania, niekarbowana biała i niebieska bibuła, duży kawałek niebieskiej tkaniny, klej, kartka papieru granatowa, trójkąt
Metody pracy:
zadań stawianych dziecku,
ćwiczeń,
odtwarzania,
Formy pracy:
indywidualna,
praca z całą grupą
Przebieg:
1.Zabawa przy piosence ,, Dalej dzieci do szeregu”.
Nauczyciel śpiewa piosenkę. Dzieci, ustawione w szeregu maszerują dookoła sali, wysoko unosząc wysoko kolana jakby szły po śniegu.
Przy słowach: tup, tup, tup – tupią w miejscu a przy słowach: chrup ,chrup, chrup – klaszczą w ręce.
2.Słuchanie opowiadania M. Czerkawskiej ,, W lesie biało”
Nauczyciel opowiada, pokazując ilustracje.
W ciszy porannej godziny zajączek wracał do lasu .Podjadł sobie koniczyny,biegał, hasał, wesoło kiwał ogonkiem. Gdy w sosnowe wpadł sadzonki, zwolnił biegu,spojrzał w górę. Z ciemnej chmury sfruwa coś białego. Kogoż by spytać, zawołać. Zajączek dojrzał dzięcioła.
Dzięciołeczku ,co się stało? W lesie biało1
Dzięcioł na ogonie wsparty zadumał się nie na żarty.
Mknie zajączek lasu skrajem, wtem gwar słyszy i przystaje. Na kalinie obok dróżki poćwierkują jemiołuszki.
Jemiołuszko ,co się stało? W lesie biało!
Powiedziałabym z ochotą, jeżeli ci chodzi o to, ale jemiołuszka młoda zna się tylko na jagodach. Nie wiem, patrz, idzie Mikita, jego spytaj.
Z lisem nie jestem w przyjaźni. Zająć biegnie coraz raźniej. Płatki krążą wciąż te same .Nareszcie spotkał swą mamę.- Mamo-pisną- Co się stało? W lesie biało! Widziałem,gdybym z pola biegł.
Synku-szepcze zajęczyca- to żadna tajemnica, to jest pierwszy śnieg.
3.Rozmowa na temat opowiadania:
Kto bieg przez las? Co zdziwiło zajączka?
Jakie zwierzęta pytał? Czym są białe płatki śniegu?
Co wyjaśniła zajączkowi mama?
4.Określenie właściwości fizycznych śniegu.
Oglądanie śniegu przyniesionego przez nauczyciela, podawanie przez dzieci jak największej ilości słów określających śnieg np. biały, zimny, mokry itd.
5.Zabawy z wykorzystaniem śniegowych płatków.
Dzieci robią z waty malutkie kuleczki, podrzucają je i łapią, zdmuchują z powierzchni stołu, układają z nich dowolne kompozycje.
6.Zabawa rozwijająca inwencje twórczą ,,A śnieg pada i pada”
Dzieci wydzierają dowolne kształty z kwadratów niekarbowanej bibuły. Układają je na dużym kawałku niebieskiej tkaniny ułożonej na podłodze.
Dzieci ustawiają się dookoła tkaniny, chwytają za jej brzegi, unoszą do góry i lekko falują. Obserwują poruszające się bibułkowe śniegowe płatki.
Wykonują ćwiczenia oddechowe: dmuchają na bibułkowy płatek leżący na dłoni.
7.Ćwiczenie z zakresu analogii personalnej ,,Jesteśmy płatkami śniegu”
Nauczyciel opowiada , a dzieci starają wyobrazić sobie, jak może czuć się płatek śniegu. Próbują wyrazić to za pomocą ruchu, mimiki przy spokojnej muzyce.
Wyobraźcie sobie, że jesteście płatkami śniegu .Każdy z was jest inny,piękny, niepowtarzalny .Poruszacie się lekko , delikatnie, tańczycie, wirujecie w kolo.
Jest wam dobrze, czujecie się wspaniale .Wokół siebie spotykacie inne płatki śniegu.
Delikatnie się z nimi witajcie, głaszczcie je,tańczycie delikatnie, na paluszkach. A teraz opadacie wolniutko na ziemię, zamykacie oczy i wyobraźcie sobie, jak wygląda taki śniegowy świat.
Dzieci otwierają oczy, próbują opowiedzieć, jak się czuły , kiedy były płatkami śniegu. Naklejają powydzierane na początku bibułkowe płatki śniegu na granatowych kartkach pokrytych klejem.
8.Zabawa orientacyjno – porządkowa ,,Wirujące płatki śniegu”
Nauczyciel gra na trójkącie. Dzieci – płatki śniegu swobodnie wirują po sali. Kiedy dźwięki trójkąta cichną, płatki śniegu opadają- dzieci powoli przykucają i chowają głowy w ramiona.
Opracowała : Wioletta Chmielewska