Aktywne metody we współczesnej pedagogice

TEMAT: AKTYWNE METODY WE WSPÓŁCZESNEJ PEDAGOGICE.

Cel ogólny:
- kształtowanie umiejętności projektowania pracy z dzieckiem.

Metody aktywizujące, które można wykorzystać w pracy z dzieckiem w przedszkolu opierają się na jednym modelu – pracy we współpracy. Najczęściej jest to działanie w małych grupach. Trzeba to szczególnie podkreślić, gdyż w naszych przedszkolach często preferowane są zajęcia z całą grupą. Praca w grupach nie jest zadaniem łatwym. Wymaga od nauczyciela wielu przemyśleń natury organizacyjnej np. losowy podział grupy, w jakiej formie przekazać, jak wybrać w grupie osobę, która będzie prezentowała wypracowane treści, pomysły itp.).

Jednakże taki styl pracy przynosi wiele korzyści edukacyjnych i rozwojowych:
• stwarza dobry klimat;
• daje możliwość wymiany doświadczeń;
• zwiększa poczucie bezpieczeństwa;
• daje okazję do rozmów, negocjowania, dyskutowania;
• poprawia relacje między dziećmi;
• pomaga dostrzec siebie na tle grupy;
• inspiruje;
• nie stresuje;
• wspomaga zachowania prospołeczne;
• kształci umiejętność współpracy;
• stwarza poczucie przynależności do grupy;
• szczególnie pomaga mniej zdolnym, nieśmiałym i niepełnosprawnym;
• zwiększa odpowiedzialność za siebie i innych.

Istotą metod aktywizujących jest to, że jest to metoda pracy dzieci, a nie nauczyciela. Aktywne są tu dzieci. Nauczyciel pełni funkcję organizatora samodzielnej pracy dziecka nad zaproponowanymi zadaniami.
Z bogatego wachlarza metod aktywizujących można między innymi wyróżnić:
1. Metody integracyjne – służą lepszemu poznaniu, wyzwalaniu poczucia tożsamości z grupą, wpływają na odprężenie, relaksują, pozwalają dziecku na zapomnienie o stresie.

2. Metody dyskusyjne – ich celem jest poszukiwanie odpowiedzi na postawione pytanie – problem. Umożliwiają tworzenie i definiowanie pojęć. Uczą negocjowania, argumentowania, kompromisu, słuchania innych. Mogą też służyć uporządkowaniu wiedzy.
- Burza mózgów – metoda polega na wykorzystaniu posiadanej wiedzy i doświadczenia podczas typowania propozycji rozwiązań wybranego problemu. Praca tą metodą przebiega w następujących fazach:
* zgłaszanie skojarzeń w postaci haseł (każda wypowiedź jest dobra i zostaje zapisana przez nauczyciela),
* selekcja pomysłów (wspólna analiza i ocena propozycji wg ustalonych kryteriów),
* ustalenie wniosków (zdefiniowanie pojęcia lub rozwiązanie problemu dzięki zastosowaniu wybranego pomysłu w praktyce).

3. Metody twórczego myślenia – rozwijają wyobraźnię, zdolność fantazjowania, przekształcania, wyrażania własnych poglądów poprzez ekspresję słowną, muzyczną, plastyczną i ruchową. Umożliwiają samodzielne spojrzenie na nową sytuację i poszukiwanie rozwiązań zgodnie z własnymi pomysłami.
* debata – metoda polega na grupowym tworzeniu

4. Metody dramowe i inscenizacje - zakładają wyrażanie przeżyć i postaw wybranej osoby, uczą empatii.

5. Podróże w wyobraźni – wizualizowanie, imaginacja. Rozwijają naturalną zdolność dzieci do obrazowego myślenia , wspomagają rozwój cielesny, umysłowy i duchowy. Mogą wzmacniać poczucie własnej wartości. Pozwalają na identyfikowanie się ze złożonymi zjawiskami np. przez zastosowanie analogii personalnej – jestem wodą, wiatrem...

6. Metody plastyczne – najczęściej wykorzystywane metody w wychowaniu przedszkolnym. Nieistotny jest efekt artystyczny, lecz treść i symbole, które zastępują język, wypowiedź pisemną. Interpretowanie i przekładanie na język plastyczny służy twórczemu myśleniu.