Scenariusz z okazji Dnia Papieskiego

Scenariusz Dnia Papieskiego
„Jan Paweł II – Odwaga Świętości”

Opracowała: Katarzyna Kucharska nauczyciel ZSS w Kobylnicy



♪
PODKŁAD MUZYCZNY Z PŁYTY ARKI NOEGO: „ZNOWU CIĘ SPOTYKAM” – WERSJA INSTRUMENTALNA

Dziecko I
Dzisiejsza uroczystość poświęcona jest największemu autorytetowi moralnemu współczesnego świata – papieżowi Janowi Pawłowi II, którego motto biskupie „Totus Tuus” czyli „Cały Twój” – będące wyrazem oddania się Matce Najświętszej jest także symbolem wiary, nadziei i miłości dla ludzi różnych ras i religii.

Dziecko II
Dzień 16 października został ustanowiony świętem przez Sejm Rzeczpospolitej Polskiej w dniu 27 lipca 2005 roku - jak stwierdzono w uchwale – „w hołdzie największemu autorytetowi XX wieku, człowiekowi, który sięgając do źródeł chrześcijaństwa uczył nas solidarności, odwagi i pokory”.

Dziecko III
Corocznie, w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, organizowany jest Dzień Papieski. Jest to szczególna forma wdzięczności Janowi Pawłowi II za katechezę jego życia i nauczania, za chrześcijańską miłość, odwagę, pokorę i mądrość, którymi dzielił się z ludźmi.
Obchody Dnia Papieskiego przebiegają w czterech wymiarach: intelektualnym, duchowym, artystycznym i charytatywnym

Dziecko IV
Koordynatorem przedsięwzięć Dnia Papieskiego jest Fundacja "Dzieło Nowego Tysiąclecia". Fundacja ta od 10 lat prowadzi program stypendialny wyrównujący szanse edukacyjne młodzieży, pochodzącej z małych miejscowości. W tym roku objęto pomocą 2300 stypendystów. Środki na stypendia uzyskiwane są przede wszystkim ze zbiórki prowadzonej w trakcie Dnia Papieskiego.

♪
PIOSENKA: „ZAUFAJ PANU”

Dziecko V
Tegoroczny, jubileuszowy X Dzień Papieski pod hasłem: „Jan Paweł II – Odwaga Świętości” przypada niewątpliwie w chwili wyjątkowej. Wyrażone na Placu Świętego Piotra gorące pragnienie wyniesienia na ołtarze Sługi Bożego Ojca Świętego Jana Pawła II, pamiętne “Santo Subito!”, nie dość, że nie straciło nic ze swej dynamiki, to jeszcze staje się ciałem na naszych oczach.

Dziecko VI
Podpisany przez papieża Benedykta XVI Dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego Ojca Świętego Jana Pawła II pozwala żywić nadzieję, na rychłe ziszczenie się pragnień zarówno wiernych Kościoła Katolickiego, wyznawców innych religii, jak również wielu ludzi dobrej woli na całym świecie. Kościół w Polsce w dalszym ciągu nie przestaje modlić się o ów upragniony dar Bożej Opatrzności. W tym kontekście staje się jasne, że tegoroczny Dzień Papieski wpisuje się w duchowe przygotowanie do właściwego przeżycia chwili ogłoszenia błogosławionym lub świętym Największego z Rodu Polaków. Trudno się dziwić, że Pasterze Kościoła nad Wisłą zadają nam temat świętości pod rozwagę, podczas Dnia Papieskiego Anno Domini 2010.

Dziecko VII
Odwaga świętości to po pierwsze wyniesienie przez Jana Pawła II ogromnej rzeszy Sług Bożych do chwały ołtarzy. Wskazywał ich pod każdą szerokością geograficzną, w każdym narodzie, języku, powołaniu i zawodzie, w każdym stanie, rasie i wieku. Szukał tych, którzy pochylali się nad ubogimi, pełnili posługę nauczania, oddawali swe życie wychowaniu czy wreszcie byli nieugiętymi świadkami niewygodnej prawdy. W swej promocji świętych dawał Papież dowód odważnej wiary w możliwą przemianę świata niejednokrotnie odchodzącego od Boga.

Dziecko III
Po wtóre Ojciec Święty dał niejednokrotnie dowód swej niebywałej odwagi w trudnych realiach życia. Jednak dzisiaj koniecznie należy uwypuklić fakt, iż nie bał się jawnego dążenia do świętości osobistej, która ujawnia się w człowieczeństwie i może być realizowana przez każdego. Czynił to zwyczajnie, prosto i niezwykle konsekwentnie. Odnosiło się wrażenie, że pragnienie świętości jest jego naczelnym imperatywem, o którym nie zapominał w żadnej chwili życia: podczas modlitwy, pracy, studium, twórczej aktywności, spotkania z człowiekiem, uprawiania sportu, odkrywania piękna przyrody, sprawując posługę kapłana, biskupa i papieża.

Dziecko II
Wreszcie odwaga Papieża ujawniała się w wezwaniu do świętości. W czasach ukrytej lub wręcz jawnej kpiny ze świętości trzeba było być niezwykle odważnym, aby nieprzekonanym ukazywać sens świętości. Jan Paweł II zaświadczał, że jest ona głębokim pragnieniem człowieka, czasem wprawdzie zagłuszonym troską tego świata, ułudą bogactwa i innymi żądzami, ale w gruncie rzeczy pragnieniem prawdziwym. Akcentował przy tym nie tylko wysiłek człowieka ale przede wszystkim inicjatywę i pomoc samego Boga. Świętość była dla niego zwyczajnym pójściem za Chrystusem i zdaniem się na Niego. Aby to odkryć trzeba iść do źródła, w górę, pod prąd...

Dziecko I
Mamy nadzieję, że tegoroczny X Dzień Papieski, obchodzony pod hasłem:
“Jan Paweł II – Odwaga Świętości”, sprawi, że zechcemy ponownie odnaleźć siebie samych w blasku nauczania i osoby Kandydata na ołtarze!

♪
PIOSENKA „WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ”

Dziecko V
Przypomnijmy sobie krótko życiorys Jana Pawła II. Wsłuchajmy się również w skupieniu w teksty mówiące o świętości naszego papieża.
Papież Polak, czyli Karol Wojtyła urodził sie 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Już od najmłodszych lat był zarówno bardzo uzdolnionym uczniem, jak i sportowcem. Kiedy Karol miał dziewięć lat zmarła jego matka. Po jej śmierci obowiązek wychowania chłopca wziął na siebie bardzo religijny ojciec, o którego naukach papież powiedział po latach, że było to swoiste „domowe seminarium”. W szkole średniej nastoletni Karol był zarówno świetnym uczniem, jak i uzdolnionym aktorem. W 1938 roku przeniósł sie z ojcem do Krakowa i rozpoczął studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch wojny przerwał studia Karola. Aby uniknąć wywiezienia do Niemiec Wojtyła rozpoczął prace w kamieniołomach 1942 roku wstąpił do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i jednocześnie rozpoczął studia na tajnym Wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dnia 1.XI.1946 roku Książę Adam Stefan Kardynał Sapieha, wyświęcił Karola Wojtyłę na kapłana. W roku 1958 Karol Wojtyła został biskupem, a 16 października 1978 roku wybrany został na papieża i przyjął imię Jan Paweł II. Jan Paweł II przez prawie 27 lat pełnił swoja posługę jako papież. Był szanowany przez wielu ludzi, nawet niewierzących. Był mądrym i prostym człowiekiem. Stał się wzorem dla wielu ludzi młodych, którzy licznie przybywali na spotkania z papieżem. Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku i zaraz po jego śmierci ludzie uważali, że powinie zostać ogłoszony świętym. Teraz cały Kościół modli sie, by wielki Polak, o którym mówiono Jan Paweł Wielki, został wyniesiony na ołtarze.

♪
PIOSENKA „LOLEK”

Dziecko IV
Wkrótce po śmierci Jana Pawła II media zaczęły donosić o licznych cudach dokonanych za wstawiennictwem Ojca Świętego, głównie o niewytłumaczalnych w sposób naukowy uzdrowieniach oraz nawróceniach.
W procesie beatyfikacyjnym uwzględniane są tylko cuda dokonane po śmierci kandydata na ołtarze, gdyż – jak wierzą katolicy – świadczą one o jego skutecznej interwencji u Boga. Póki trwa proces, te przypadki objęte są ścisłą tajemnicą. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, aby publikować relacje o uzdrowieniach dokonanych za życia Papieża. Świadczą o nich nie tylko zwykli, anonimowi ludzie, ale także osoby z najbliższego otoczenia Ojca Świętego. Jednym z nich jest były osobisty sekretarz Jana Pawła II.

Dziecko VI
Metropolita krakowski, kardynał Stanisław Dziwisz:
„Pamiętam, że kiedyś zrozpaczeni rodzice małego chłopca z Wielkiej Brytanii przysłali telegram do papieża z prośbą o modlitwę. Ich syn był bardzo chory, wręcz umierający i lekarze nie dawali żadnych szans na jego wyzdrowienie. Przekazaliśmy ten telegram Ojcu Świętemu i Jan Paweł II modlił się za tego chłopca w prywatnej kaplicy. Po jakimś czasie dostaliśmy list od rodziców chłopca, w którym pisali, że nastąpił cud – ich syn jest już zdrowy. W liście podali szczegółową datę i godzinę uzdrowienia. Stało się to dokładnie wtedy, gdy Ojciec Święty modlił się za niego”.

Dziecko III
Arturo Mari, fotograf Jana Pawła II:
„Pamiętam pewną Angielkę chorą na raka, która przed śmiercią chciała się spotkać z Papieżem...
...ta kobieta miała przed sobą niewiele godzin życia. Przetransportowano ją wojskowym samolotem brytyjskim na lotnisko w Campio, następnie karetką na audiencję. Papież został uprzedzony o jej obecności, więc gdy tylko wszedł do auli i przywitał się z gośćmi, podszedł do niej. Pamiętam, że po angielsku powiedział do niej to, co zazwyczaj, czyli: „Pomódlmy się razem”. Pamiętam, że modlili się, potem pogłaskał ją i pobłogosławił.
Kobieta była umierająca, myślałem, że nie przeżyje nawet podróży powrotnej, a jednak wróciła do domu, nazajutrz wstała z łóżka, zaczęła jeść i chodzić jak gdyby nigdy nic. A później stworzyła w Londynie ośrodek walki z rakiem...”

Dziecko VII
Arcybiskup Angelo Comastri, archiprezbiter bazyliki watykańskiej:
„Niedługo po pogrzebie Jana Pawła II przed bazyliką św. Piotra zagadnął mnie pewien młody człowiek i powiedział: „Zapewne mnie ksiądz biskup nie pamięta, spotkaliśmy się pięć lat temu w Rzymie. Byłem wówczas zaciekłym ateistą i przyjechałem na uroczystości jubileuszowe 2000 roku, aby naigrywać się z ciemnych katolików, przybywających do Rzymu z całego świata. Drugiego dnia usłyszałem Papieża. To, co mówił, wstrząsnęło mną. Usłyszałem prawdziwego świadka wiary, który mówił do mnie tak, jak nikt dotąd. Kiedy słuchałem jego słów, zacząłem płakać. Dziś przemierzyłem całe Włochy, aby oddać hołd Ojcu Świętemu”.

Dziecko II
Małgorzata Kożuchowska, aktorka prowadząca działalność charytatywną na rzecz dzieci chorych na raka:
„Dziewczynka miała raka kości. Po chemioterapii zapadła decyzja, że żeby ją ratować, trzeba jej amputować nóżkę. Kiedy się o tym dowiedziała, napisała list do Jana Pawła II: „Ojcze Święty, proszę Cię o modlitwę, bo mają mi amputować nóżkę i bardzo się boję”. Dostała odpowiedź od Papieża i pieniądze na endoprotezę. Jan Paweł II zapewnił ją, że będzie się za nią modlił, i prosił, żeby się nie bała. Jakiś czas później, gdy dziewczynka przyjechała do Centrum Zdrowia Dziecka na amputację, przed operacją zrobiono jej badania. I okazało się, że nie ma już komórek rakowych”.

♪
PODKŁAD MUZYCZNY Z PŁYTY ARKI NOEGO: „ZNOWU CIĘ SPOTYKAM” – WERSJA INSTRUMENTALNA

Dziecko I
Nauczanie Papieża przepełnione było miłością i radością.
Zawsze powtarzał, że Bóg jest miłosierny i że kocha wszystkich ludzi.
Kierował do nas niezwykłe wskazówki, np.:
„Zwyciężajcie nienawiść – miłością, nieprawdę – prawdą, przemoc – cierpieniem”.

Cokolwiek chcielibyśmy powiedzieć o Papieżu, będzie to zawsze za mało. Niech wezwanie „Santo Subito” – Natychmiast Święty towarzyszy nam podczas tegorocznego Dnia Papieskiego i wskazuje czym jest prawdziwa Odwaga Świętości.