Poznajmy się - zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej

Prowadzący – Emilia Szymańska
Rodzaj zajęć – zajęcia świetlicowe
Data – 28.09.2012 r.
Czas trwania – 45 minut
Grupa wiekowa – 9-10 lat
Liczba dzieci – 14
Miejsce – sala gimnastyczna

Cel główny – integracja grupy

Cele szczegółowe:
– zapamiętanie imion,
- dążenie do osiągnięcia wspólnego celu,
- nabycie umiejętności współpracy w grupie,
- odprężenie, odreagowanie napięć i negatywnych emocji.

Formy organizacji pracy: grupowa
Metody pracy: pedagogika zabawy KLANZA, metoda aktywna z wykorzystaniem chusty animacyjnej
Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, płyta z muzyką relaksacyjną i popularną – wolną i szybką – z różnym tempem, chusta animacyjna, bębenek, piłka

Przebieg zajęć:

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1. PRZYWITANIE, ZAPOZNANIE Z TEMATEM ZAJĘĆ.
2. ZABAWA INTEGRACYJNA „Śpiewanie imion” – dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel rozpoczyna zabawę śpiewając swoje imię i wygrywając rytm na bębenku. Wszyscy śpiewają głośno imię i wyklaskują usłyszany rytm . Instrument zostaje podany następnej osobie i zabawa rozpoczyna się dalej.

3. USTALENIE ZASAD ZABAWY Z CHUSTĄ.
4. ZAPOZNANIE DZIECI Z CHUSTĄ (dzieci dotykają chustę, wchodzą pod nią, delikatnie machają)

CZĘŚĆ GŁÓWNA:

1. PRZEBIEGANIE POD CHUSTĄ – dzieci podnoszą i opuszczają chustę, trzymając ją za uchwyty. Prowadzący mówi, kto ma zmienić miejsce, np.: Przebiegają ci, którzy mają zielone oczy, Przebiegają chłopcy, Przebiegają osoby, które lubią zupę pomidorową. Gdy chusta jest maksymalnie w górze, osoby te przebiegają pod nią. Następnie każdy z uczestników może podać kategorię osób, które mają przebiec pod chustą.

2. IMIONA - uczestnicy siedzą na chuście; rzucają do siebie piłkę, mówiąc swoje imię oraz imię osoby, do której piłka jest rzucana, np. Ania do Jasia, Jaś do Tomka, Tomek do Oli.

3. KOLOROWE WYCIECZKI – dzieci siedzą na podłodze, trzymając chustę na wysokości pasa. Nauczyciel podaje nazwę koloru, a osoby trzymające ten kolor, zamieniają się miejscami, przechodząc pod chustą. Dla utrudnienia nauczyciel może wymienić więcej niż jeden kolor.

4. KOGO BRAKUJE? – uczestnicy stoją w kręgu z zamkniętymi oczami, trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący wybiera osobę (może być ich więcej), która wchodzi pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i zgadują kto jest pod chustą.

5. BIEGANIE Z CHUSTĄ – dzieci trzymają chustę za uchwyty i biegając po obwodzie koła, na przemian podnoszą ją i opuszczają. Nauczyciel może wydawać polecenia np. góra, dół.

CZĘŚĆ KOŃCOWA

1. WACHLOWANIE - kilka osób leży na podłodze pod chustą, grupa wachluje chustą bardzo wysoko, a następnie coraz niżej. Na koniec kładzie chustę na leżących lub pozwala, by chusta wolno na nich opadła.

2. MUZYCZNA CHUSTA – uczestnicy trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się w takt melodii, falując chustą. Nauczyciel włącza muzykę popularną – wolną i szybką – z różnym tempem na koniec relaksacyjną .

3. NAMIOT – dzieci trzymają chustę jedną ręką, falując nią. Gdy chusta jest maksymalnie wysoko, robią jeden krok do środka, ciągnąc chustę za swoimi placami. Przykucając, siadają na jej brzegu. W ten sposób powstaje namiot, dzieci opowiadają wrażania z zajęć oraz mijającego dnia.

4. PODZIĘKOWANIE ZA UDZIAŁ W ZAJĘCIACH. POŻEGNANIE Z GRUPĄ.


Literatura: „Zabawy z chustą animacyjną”, Anna Wasilak, Klanza, Lublin 2002