SCENARIUSZ ZABAWY LOGOPEDYCZNEJ
TEMAT: Zabawa logopedyczna Trzech braci .
CELE:
•ćwiczenie słuchu fonematycznego,
•zwiększenie świadomości kinestetycznej w zakresie dźwięków: s, sz, ś,
•utrwalenie prawidłowej wymowy głoski s,
•zwiększenie sprawności mięśnia okrężnego ust,
•utrwalenie prawidłowego toru oddechowego,
•wydłużenie fazy wydechu.
METODY:
•usprawniania narządów mowy,
•metoda wzrokowa,
•metoda wyjaśniania,
•ćwiczenia słuchowe,
•ćwiczenia oddechowe.
FORMA: zbiorowa, indywidualna, praca w parze
POMOCE: piłeczki styropianowe
PRZEBIEG:
1. Zabawa oddechowa "Zabawy wietrzyków".
Dzieci w parach na zmianę, dmuchają do siebie piłeczkę styropianową.Każda z par stoi po przeciwległych stronach stołu.
3. Opowieść o Rodzinie Wietrzyków.
W rodzinie Wietrzyków było trzech braci.
Gdy wiał najstarszy z nich i najsilniejszy, wszystko unosiło się do góry i słychać było dźwięk: szszsz.
Nawet u innych osób, które chciały go naśladować język unosił się wysoko, w stronę wałka dziąsłowego za górnymi zębami. Wargi odchylały się od zębów a ich kąciki zbliżały się do siebie. Gdy usłyszycie głos tego wietrzyka - podnieście ręce wysoko.
Gdy wiał średni brat to słychać było: śśśś. Nie był już tak silny, język unosił się w środkowej części i robił w ustach niewielką górkę. Pokażemy go układając tak ręce.
Gdy wiał najmłodszy wietrzyk, to jego język układał się prawie płasko. Wargi rozciągały się w uśmiechu i widać było złączone ząbki.
Ale nigdy nie pojawiał się między nimi język!
Słychać było: sssssss i wiał prosto przed siebie. Pokażemy go wyciągając rękę do przodu.
4. Zabawa słuchowa Który wietrzyk wieje?
( prowadzona przez logopedę, a następnie przez dzieci)
Logopeda zasłania usta i naśladuje głos poszczególnych wietrzyków. Dzieci udzielają odpowiedzi za pomocą ruchu charakterystycznego dla danej głoski:
•Sz- unoszą ręce do góry
•Ś – układają z rąk koci grzbiet
•S - wyciągają wyprostowaną rękę do przodu.
5. Zabawa ruchowa "Drzewa na wietrze"
Kołyszemy się lekko, średnio i bardzo mocno w zależności od tego jaki wiatr wieje.
6. Zabawa słuchowa Złap wietrzyk.
(prowadzona przez logopedę, a następnie przez chętne dzieci)
Logopeda umawia się z dziećmi, który wietrzyk będą chwytały, a następnie mówi szereg głosek, wśród których pojawi się ulubiona głoska danego wietrzyka ( logopeda ma zasłonięte usta).
Dzieci, gdy usłyszą daną głoskę, podnoszą rękę naśladując ruch chwytania.
Np. Jeśli chwytamy największy wietrzyk, unosimy rękę na dźwięk: „sz”.
Czy gdybym nie zasłaniała ust, poznalibyście, który wietrzyk wieje? ( układ warg)
6. Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę i zaproponowanie jej do zabawy z rodzicami.
Opracowanie i prowadzenie : Alina Cielecka