Jezus chce, abyśmy uśmiechali się do innych. Scenariusz zajęcia

CELE: - dziecko wie, że Pan Jezus pragnie naszej radości,
- rozumie, że uśmiech jest znakiem dobrego postępowania,
- wie, że każdy gest ma znaczenie,
-wie, że miłość, życzliwość można okazać na wiele sposobów.

METODY: opowiadanie, rozmowa, praca z obrazem.

FORMY: zbiorowa, indywidualna,

POMOCE DYDAKTYCZNE: tekst opowiadania pt. „Uśmiech dziecka” , ilustracje przedstawiające: uśmiechnięte dziecko, częstujące inne dziecko cukierkiem, uśmiechnięte dziecko, które ustępuje miejsca starszej osobie w autobusie, kartki z konturem twarzy.

PRZEBIEG ZAJĘCIA

1. Zaproszenie do modlitwy „Aniele Boży”
Krzyż z wizerunkiem Jezusa

Dziecko:
- potrafi ustawić się w rzędzie,
- wie jaką należy przybrać postawę podczas modlitwy,
- potrafi się uspokoić i wyciszyć na czas modlitwy.

2. „Uśmiech dziecka” opowiadanie.

Nauczycielka opowiada dzieciom historię małego dziecka, które uśmiechem wygrywa konkurs na najpiękniejszą rzecz na świecie.
Po czym zadaje szczegółowe pytania dotyczące opowiadania i prosi dzieci o odpowiedź.
Opowiadanie pt. „Uśmiech dziecka”

Dziecko:
- potrafi uważnie słuchać,
- śmiało udziela odpowiedzi na zadane pytanie.
- wie, że uśmiech to coś dobrego i pięknego

3. Uśmiech daje radość innym ludziom i cieszy Boga.

Nauczycielka pokazuje dzieciom ilustracje przedstawiające uśmiechnięte dziecko, częstujące inne dziecko cukierkiem oraz uśmiechnięte dziecko, które ustępuje miejsca starszej osobie w autobusie.

Następnie katecheta zadaje pytania dotyczące ilustracji:
- kto jest na obrazku?
- co dobrego robi?
- dlaczego się uśmiecha?

Katecheta wyjaśnia dzieciom, że nasze zachowanie nie jest obojętne Bogu. On patrzy i słucha, jest smutny lub radosny.

Dziecko:
- potrafi przez chwilę skupić swoją uwagę na obrazie jaki widzi,
- potrafi zapamiętać wyraźne szczegóły obrazu,
- wie jak ważne jest dobre zachowanie ,
- rozumie jakie znaczenie mają gesty które wykonuje w tym mimika twarzy.
- wie, że Boga można zasmucić lub sprawić Mu radość.

Ilustracje przedstawiające uśmiechnięte dziecko, częstujące inne dziecko cukierkiem oraz uśmiechnięte dziecko, które ustępuje miejsca starszej osobie w autobusie.

4. Nauczycielka pokazując dużą kartkę z narysowanym konturem twarzy wyjaśnia zadanie mające polegać na dorysowaniu oczu, nosa i dużego uśmiechu.
Następnie prosi dzieci by usiadły przy stolikach. Rozdaje kartki z konturem twarzy i prosi o wykonanie zadania. Po skończonej pracy dzieci siadają w przypadkowej kolejności jedno naprzeciw drugiego i wymieniają się kartkami.

Dziecko:
- potrafi skupić swoją uwagę,
- sprawnie wykonuje polecenie nauczyciela,
- doświadcza radości z obdarowania innego człowieka dziełem swojej pracy.
- pamięta o odpowiednich gestach, słowach i uśmiechu. Mój uśmiech darem dla innych

Ilustracja: kontur twarzy

5.Modlitwa na zakończenie
„Do Ciebie Boże rączki podnoszę”

Dziecko:
- wie, że uśmiech jest ważny także dla Boga