Tylko nieznane przeraża człowieka... Scenariusz zajęć warsztatowych

Scenariusz zajęć warsztatowych
Temat zajęć: Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dla tego, kto stawia mu czoło, ono już nie jest nieznane. (Antione de Saint – Exupery)

Założenia metodyczne:
I. Cele edukacyjne:
1. Kształcenie:
• Wychowanek mówi o śmierci jako kolejnym etapie;
• Wychowanek nazywa swoje uczucia;
• Wychowanek uzewnętrznia swoje emocje dzięki poznanym metodom.
2. Wychowanie:
• Wychowanek uświadamia sobie, że w trudnych sytuacjach nie jest sam;
• Wychowanek akceptuje swoje myśli i emocje;
• Wychowanek uwrażliwia się na drugiego człowieka.
II. Metody pracy:
- burza mózgów;
- dyskusja;
- ekspresja muzyczna i literacka.
III. Środki dydaktyczne:
- karta pracy ,,myślę i czuję”;
- nagranie piosenki ,,Na dach świata” Czerwonych Gitar;
- fragment wiersza K. Przerwy – Tetmajera ,,Gdybym mógł sobie wybrać”;
- fragment ,,Dziadów” A. Mickiewicza
IV. Czas: 60 minut

Przebieg zajęć:

1) Wprowadzenie
Prowadzący spotkanie proponuje młodzieży zabawę ,,Myśli i uczucia”. Uczestnicy zajęć otrzymują kartki ,,myślę i czuję”, a prowadzący prosi, by młodzież po jednej stronie zapisała kilka myśli, które właśnie ,,chodzą po głowie” (mogą one dotyczyć czegokolwiek). Kartki te nie będą nikomu ujawnione, to tylko okazja do ,,zajarzenia w głąb siebie”. Po drugiej zaś stronie wychowankowie zapisują uczucia, czyli to, co teraz odczuwają. Jeśli wychowankowie czuja się w grupie bezpiecznie, metoda ta pomaga nauczyć się odróżniać myśli od uczuć. Pokazuje też, że zapisanie uczuć jest bezpiecznym sposobem ich uzewnętrznienia, uczy więc umiejętności, która przyda się w życiu. Gdy młodzież skończy pisać, prowadzący prosi ochotników o podzielenie się z grupą swoimi spostrzeżeniami. Wychowawca odczytuje temat zajęć i prosi o interpretację cytatu ,,Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dla tego, kto stawia mu czoło, ono już nie jest nieznane”.

2) Realizacja
Prowadzący pyta wychowanków o skojarzenia, jakie wywołuje słowo ,,śmierć” (uczniowie siedzący w kręgu wymieniają swoje skojarzenia).
Śmierć widziana oczami młodego człowieka: wychowawca zadaje pytanie:, Czym jest dla Ciebie śmierć? (dyskusja)
Podsumowanie dyskusji fragmentem wiersza K. Przerwy – Tetmajera ,,Gdybym mógł sobie wybrać”.
Prowadzący prezentuje fragment ,,Dziadów” A. Mickiewicz, po czym rozpoczyna dyskusję na temat: Nasze myśli i uczucia po stracie bliskiej osoby?
Zakończenie i podsumowanie dyskusji, jak również wysłuchanie piosenki ,,Na dach Świata” Czerwonych Gitar.

3) Podsumowanie
Podsumowując dzisiejsze rozważania, możemy powiedzieć, że dla współczesnego człowieka śmierć w dalszym ciągu jest zagadką. Bardzo ważne jest jednak to, że śmierć należy umieć zaakceptować, jako element życia, które nas nie ominie. Myślę, że warto przyzwyczajać się do faktu, że nasze odejście z tego świata jest nieuchronne. Możliwe, że poznanie śmierci opiera się na jej ,,oswajaniu”, przygotowaniu do przechodzenia do innego świata w zgodzie z własnym sumieniem. Uważam, że śmierć można ,,oswoić”. Każdy, kto był świadkiem śmierci kogoś bliskiego, wie co się wówczas dzieje. Pod względem fizjologicznym serce przestaje bić, ciało zastyga i już nigdy nie możemy z tym kimś porozmawiać, przytulić się, wyżalić. Wiemy natomiast, co przeżywamy i jakie myśli rodzą się w naszym umyśle. Wiemy, że zarówno płacz, jak i rozmowa pozwolą nam uzewnętrznić nasze uczucia w tak trudnej dla nas sytuacji. ,,Całe życie człowieka jest tylko podrożą do śmierci” (Seneka)
........................................

V. Załączniki:

,,Na dach świata” Czerwonych Gitar;

Na dach, na dach świata
Wspinam się, wspinam się.
Wysokie śniegi czekają mnie.

Na dach, na dach świata
Wiedzie szlak, wiedzie szlak.
Szalone świerki wołają mnie.

Echo, echo!
Echo, echo!
Gdzie ty, gdzie?
Gdzie ja, gdzie?

Na dach, na dach świata ...
Siódmy rok, ósmy rok ...
Przyjaciół cienie czekają mnie ...

Na dach, na dach świata -
Tam gdzie biel, tylko biel -
Zalotne ptaki wzywają mnie.

Echo, echo!
Echo, echo!
Gdzie ty, gdzie?
Gdzie ja, gdzie?

Na dach, na dach świata ...
Siódma dal, ósma dal ...
Już milczy echo, umiera wiatr ...

Na dach, na dach świata -
Sam jak sen, sam jak sen ...
Przełęcze białe - utul się w nie ...

K. Przerwy – Tetmajera ,,Gdybym mógł sobie wybrać”;

Gdybym mógł sobie wybrać śmierć podług mej woli,
chciałbym z wolna utracać świadomość istnienia,
przestawać czuć, co rozkosz przynosi lub boli,
i pogrążać się w cichą otchłań zapomnienia.

fragment ,,Dziadów” A. Mickiewicza

Serce ustało, pierś już lodowata,
Ścięły się usta i oczy zawarły:
Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!
Cóż to za człowiek? – Umarły.