Kolejne scenariusze z cyklu ,,Cztery pory roku w zabawach integracyjnych”, pochodzą z programu, który jest realizowany w naszym Przedszkolu. Głównym celem opracowanego programu jest stymulowanie i wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju, wyzwalanie aktywności ruchowej poprzez tańce i zabawy przy muzyce oparte na naturalnej potrzebie ruchu dziecka w wieku przedszkolnym. Program przeznaczony jest do realizacji wspólnie z rodzicami; służy integracji rodzica, dziecka i nauczyciela. Program oparty na metodzie ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn, elementy zabaw z Klanzy, proste układy taneczne oraz zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej.
Dostępne scenariusze: ,,Jesień’’ ,,Zima’’ ,,Wiosna’’ ,,Lato’’.
,,Wiosna”
1. Cele ogólne:
- doznawanie przyjemności i radości poprzez bliski kontakt z rodzicem,
- rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej,
- uświadomienie rodzicom obopólnych korzyści płynących ze wspólnej zabawy z dzieckiem.
2. Cele szczegółowe – dziecko:
- zaspokoi potrzebę ruchu,
- zdobywa pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu,
- nawiąże kontakty przyjacielskie z rówieśnikami,
- zapamięta i powtórzy układy taneczne,
- wczuje się w rytm muzyki,
- potrafi używać ciała i kontrolować je na wiele różnych sposobów,
- uczy się współdziałania i partnerstwa,
3. Metody:
- ruch rozwijający W.Sherborn
- zabawy Klanza
4. Formy:
- indywidualna,
- zespołowa,
- w parach
5. Przebieg zajęć:
I. Część wstępna:
1. Pląs na powitanie – na melodię „Siekiera, motyka”:
Dziś zajęcia, fajna sprawa,
dla nas wszystkich to zabawa,
ręce w górę, w przód i w bok,
skłon do przodu, przysiad, hop.
Głowa, ramiona,
kolana, pięty/ 3 razy
głowa, ramiona,
kolana, pięty,
oczy, uszy, usta, nos.
(śpiewamy coraz szybciej)
II. Część właściwa:
2.Pląs ,,Krasnoludek” – taniec wg słów piosenki
3.Zabawy Klanza z wykorzystaniem chusty animacyjnej:
a/ „Goniony w kolory” – dzieci siadają na chuście twarzą do środka koła; prowadzący wypowiada rymowankę:
pada deszcz i świeci słońce,
tęcza rośnie już na niebie,
tysiąc widać już kolorów,
jeden kolor jest dla ciebie
i dodaje nazwę koloru, np. czerwony. Osoby siedzące na tym kolorze wstają i obiegają chustę dokoła. Kto pierwszy dobiegnie na swoje miejsce, wchodzi do środka i prowadzi zabawę.
b/ „Kwiat lotosu” – jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą, pozostali uczestnicy zabawy trzymają chustę za brzeg; zwracają się w prawą stronę i idąc powoli zawijają siedzącego na wysokość ramion; zatrzymują się i na trzy, cztery równocześnie i szybko wycofują się.
c/ „Ścieżka” – zrolowaną chustę kładziemy zygzakiem na podłodze. Dziecko idzie po niej z zamkniętymi oczami prowadzone przez rodzica. Zmiana ról.
4. Zabawa ruchowa ,,Żabki i Bocian” – taniec wg słów piosenki. (płyta CD ,,Rymowana gimnastyka dla smyka’’)
5. Seria zabaw z wykorzystaniem metody W. Sherborn:
- „Balonik” – siad podparty w dużym kole, poruszanie się do środka koła i na zewnętrz na pośladkach z pomocą rąk i nóg.
- „Wiosłowanie w parach” – siad płaski rozkroczny naprzeciw siebie, chwyt za nadgarstki. Naprzemienne wychylanie się do leżenia tyłem z dotknięciem głową podłogi.
- „Tunel” – dzieci tworzą tunel w klęku podpartym, rodzice przeczołgują się pod nimi; zmiana ról.
- „Rowerek” – w parach leżenie na plecach, naprzeciw siebie, dotykanie się stopami – naśladowanie jazdy na rowerze.
6. „Tęcza – deszczyk” – uczestnicy stoją w dużym kole, prowadzący pokazuje gesty odpowiadające tekstowi piosenki:
„Pada deszczyk, pada deszczyk” – unosimy ręce wysoko do góry i poruszając palcami opuszczamy je powoli w dół.
„Wieje, wieje wiatr” – unosimy ręce wysoko do góry poruszając nimi mocno w prawo i w lewo.
„Błyskawica, grzmot” – na hasło „błyskawica” – klaszczemy, na hasło „grzmot” – tupiemy nogą.
„A na niebie kolorowa tęcza” – uniesione do góry ręce roztaczają duże półkola.
Pada deszczyk, pada deszczyk
Wieje, wieje wiatr
Pada deszczyk, pada deszczyk
Wieje, wieje wiatr
Błyskawica, grzmot
Błyskawica, grzmot
A na niebie kolorowa tęcza
7. Taniec – „Kazaczok” – ustawienie: w rozsypce lub na siedząco
Wstęp: „raz-dwa-ka-za-czok"/ 2 razy
Część A:
1-2 tupnięcie w miejscu
3 klaśnięcia w dłonie
powtarzamy jeszcze 2 razy
3 klaśnięcia w dłonie
powtarzamy 1-18
Część B:
ręce zgięte w łokciach przed sobą, dłonie na łokciach, naprzemienne wymachy nóg
Część C: (bardzo wolno) - można pokazywać grę na harmonii, wyprostowane nóg przed siebie i wychylenie głowy do tyłu
PR na czole, LR na plecach
powtarzamy 1-2
Grupy starsze (dodatkowo):
8. Taniec „Wiosenny taniec motyli – Carnevalito”
Ustawienie: otwarte koło (zwrot ciała w kierunku tańca), wszyscy ustawiają się w 3–5 osobowe węże, które rozstawiają się po sali
Cz. I:
1 – 4 noga: prawa, lewa, prawa- lewa- prawa ( trzy przytupnięcia w miejscu)
5 – 8 noga: lewa, prawa, lewa- prawa- lewa ( jw.)
9 – 32 trzy razy powtarzamy od 1 – 8
Cz. II:
1 – 2 krok podskok – krok podskok z wymachem rąk
3 – 16 7 razy powtarzamy od 1 – 2, po ostatnim skoku zmiana kierunku tańca na przeciwny z głośnym okrzykiem „HA!”
17 – 32 powtarzamy 1 – 16, tylko w przeciwnym kierunku; tancerze nie muszą trzymać się linii tańca, mogą wykonywać różne zakręty, kierunek tańca musi być jednak utrzymany.
9.Taniec „Stań ze mną w kółko”
Dzieci stoją parami po obwodzie koła, twarzami do kierunku zabawy, trzymają skrzyżnie ręce.
Stań ze mną w koło – 16 kroków po obwodzie koła
będzie nam wesoło,
stań ze mną w koło
będzie nam wesoło.
Zatańcz ze mną aha, ha – 2 kroki do przodu, 3 przytupy
i zaśpiewaj aha, ha. – 2 kroki do tyłu, 3 przytupy
Zatańcz ze mną aha, ha – 2 kroki do przodu, 3 przytupy
i zaśpiewaj aha, ha. – 2 kroki do tyłu, 3 przytupy
Podam ci rękę prawą, - zwrot twarzami do siebie, podajemy prawą dłoń partnerowi
- koło zewnętrzne przesuwa się o jedną osobę w prawo
A tobie podam lewą – podajemy sobie z nowym partnerem lewe dłonie
- koło zewnętrzne przesuwa się o jedną osobę w prawo
A z tobą dalej będę tańcować. – podajemy dwie dłonie trzeciemu partnerowi i powracamy do ustawienia początkowego
III. Część końcowa:
• Zabawa relaksacyjna – dzieci leżą na podłodze z zamkniętymi oczami słuchając muzyki relaksacyjnej, powolne podnoszenie i opuszczanie nóg i rąk.
• Pożegnanie się: do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o podłogę), do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o kolana), do-wi-dze-nia (klaszczemy), do-wi-dze-nia (klaszczemy nad głową).
,,Lato”
1. Cele ogólne:
- wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka,
- kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji samego siebie,
- integrowanie się z grupą,
- rozwijanie sprawności ruchowej,
- kształtowanie pozytywnych odczuć w kontakcie z innym dzieckiem
2. Cele szczegółowe – dziecko:
- swobodnie wykonuje postawione przed nim zadania,
- współpracuje z partnerem,
- akceptuje siebie i innych,
- zachowuje się bezpiecznie podczas wykonywania ćwiczeń,
- kontroluje własne zachowanie,
- odczuwa radość ze wspólnej zabawy.
3. Metody:
- ruch rozwijający W.Sherborn
- zabawy Klanza
4. Formy:
- indywidualna,
- zespołowa,
- w parach
5. Przebieg zajęć:
I. Część wstępna:
1. Zabawa na powitanie – chodzimy w rytm muzyki (podkład muzyczny – „Samba mikser” z Klanzy). Gdy muzyka milknie uczestnicy wykonują polecenia prowadzącego np.:
- uściśnij jak najwięcej rąk,
- uśmiechnij się do pięciu osób,
- ukłoń się trzem osobom,
- stań na środku sali,
- pogłaszcz trzy osoby po plecach.
Na dźwięk muzyki znów wracamy do rytmicznego chodzenia po kole.
II. Część właściwa:
2. Pląs „Słoneczko” – wykonujemy gesty zgodnie z rytmem śpiewanej piosenki:
Słoneczko jest! – stoimy wyprostowani, ręce opuszczone wzdłuż tułowia. Wypowiadając słowo „słoneczko”, podnosimy ręce. Na słowo „jest” przykucamy, opuszczają jednocześnie ręce.
Słoneczko jest! – opisane wyżej czynności powtarzamy.
W górze, w górze, w górze – w pozycji wyprostowanej z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia podskakujemy trzy razy.
Słoneczko jest! – jak wyżej.
I świeci! – w pozycji wyprostowanej wolno idziemy w miejscu, wypowiadając słowa „i świeci”.
I grzeje! – w pozycji wyprostowanej szybko biegniemy w miejscu, wypowiadając słowa „i grzeje”.
W górze, w górze, w górze – jak wyżej.
Słoneczko jest! – jak wyżej.
3. Zabawy Klanza z wykorzystaniem chusty animacyjnej:
a/ „Rybak i rybka” – jedna osoba stoi na środku chusty to jest rybak, druga ukryta jest pod chustą i tam się poruszą to jest rybka. Reszta osób trzyma chustę na wysokości ramion. Ich zadaniem jest energiczne ruszanie chustą w taki sposób, aby imitować ruch fal i jednocześnie zakryć rybkę. Zadaniem rybaka jest załapanie rybki.
b/ „Chodzenie po falach” – osoba stoi na środku chusty, reszta trzyma chustę i znów robi fale tak, aby utrudnić chodzenie.
c/ „Rekin” – dwoje dzieci jest ukrytych pod chustą, reszta siedzi na obrzeżach chusty trzymając ją na wysokości ramion a nogi ma schowane pod chustą. Dookoła chusty chodzą dwie kolejne osoby to są obrońcy. Dzieci schowane pod chustą „rekiny” krążą pod nią i wybierają osobę, którą wciągają za nogi pod chustę. Obrońcy mogą ratować przed wciągnięciem. Gdy dziecko zostanie wciągnięte do połowy tułowia zostaje rekinem.
d/ „Mecz” – podział osób trzymających chustę na pół. Jedna drużyna stara się wcelować maskotką do otworu a druga ma temu zapobiec.
4. Zabawa ruchowa ,,Zabawy na łące” – taniec wg słów piosenki. (płyta CD ,,Rymowana gimnastyka dla smyka’’)
5. Seria zabaw z wykorzystaniem metody W. Sherborn:
- „Waga” – chwytamy się za ręce i wykonujemy naprzemienne przysiady;
- „Na koniku” – dziecko siada na plecach rodzica, który wozi je po sali na czworakach, po pewnym czasie zmiana ról, rodzic delikatnie daje odczuć swój ciężar na plecach dziecka;
- „Plażowanie” – leżenie na brzuchu w kręgu – machanie nogami góra – dół, podnoszenie i opuszczanie złączonych nóg, bicie braw stopami;
- „Dmuchamy” – każda para otrzymuje małe piórko lub niewielki kawałek waty; wspólnie dmuchają, aby utrzymały się one w powietrzu;
- „Bączek”- wszyscy siedzą z ugiętymi nogami w kolanach, lekko je unoszą i odpychając się rękami próbują obracać się wokół własnej osi.
6. Taniec „Syp Simeon”:
Ustawienie – w rozsypce lub na siedząco:
dwa klaśnięcie w swoje uda (kolana),
dwa klaśnięcia w dłonie,
równoległe ułożenie przedramion przed sobą; ruch poziomy: 2x prawa ręka nad lewą, (nożyce)
dwa razy lewa ręka nad prawą, (młoteczki)
2 razy klepiemy dłońmi kolana sąsiada z prawej strony, a następnie 2 razy z lewej
7. Taniec – „Swing w uliczce”:
Ustawienie: wszyscy uczestnicy zabawy dobierają się parami i stają twarzami do siebie w jednym rzędzie w odległości kilku kroków:
- poczynając od prawej nogi uczestnicy idą 4 kroki do przodu. Na „cztery” mówią "ha!" i uderzają lekko w ręce kolegi (prawa w lewą, a lewa w prawą),
- 4 krokami wracają na swoje miejsce,
- tańczący zamieniają się miejscami 8 krokami przez prawe ramię,
- tańczący jw. zamieniają się miejscami - wracają na swoje poprzednie miejsce,
- pierwsza para z lewej strony rzędu łączy się i swinguje (krokiem polki) w jego prawą stronę, natomiast wszyscy uczestnicy drobnym krokiem dostawnym przesuwają się w stronę lewą. Układ rąk dowolny - jak do poleczki, jak do tańca samochodowego.
Grupy starsze (dodatkowo):
8. Taniec „Orzeszek” (wersja tupana)
Ustawienie – koło zamknięte:
- 3 kroki odstawno – dostawne w prawo, 2 tupnięcia lewą nogą
- 3 kroki odstawno – dostawne w lewo, 2 tupnięcia prawą nogą
powtarzamy dwa razy
- 2 kroki odstawno -dostawne w prawo, jedno tupnięcie lewą nogą
- 2 kroki odstawno - dostawne w lewo, jedno tupnięcie prawą nogą
powtarzamy dwa razy
- krok w prawo, krok w lewo, krok w prawo – 3 tupnięcia lewą nogą
- krok w lewo, krok w prawo, krok w lewo – 3 tupnięcia prawą nogą
9. Taniec „Savilla Se bela loza”:
Ustawienie: w kole lub w wężykach
- bieg w prawo,
- bieg w lewo,
- 4 podskoki, na 4 zawieszenie kolana (1,2,3, hop i jednoczesne klaśnięcie).
III. Część końcowa:
• Jazda na pośladkach – pożegnanie się różnymi częściami ciała z jak największą liczbą osób.