Zdrowie a wychowanie fizyczne

ZDROWIE A WYCHOWANIE FIZYCZNE

Wychowanie fizyczne jest procesem zmierzającym do osiągnięcia optymalnego poziomu kultury fizycznej naszych wychowanków. Jest to proces pedagogiczny, oparty na zespole ćwiczeń i zabiegów fizyczno-higienicznych ujętych w określony sposób. Według R. Trześniowskiego ,,wychowanie fizyczne jest to dział wychowania, który stosując typowe dla siebie, fizyczne środki wychowawcze, głównie ruch, stawia sobie za cel kształtowanie przede wszystkim biologicznej (fizycznej) strony osobowości człowieka, przy czym szczegółowe zadania wychowawcze realizuje w zorganizowanym procesie pedagogicznym”.
Zwiększona aktywność ruchowa owocuje wzrostem parametrów siły, wytrzymałości, szybkości, mocy, zwinności, koordynacji i innych cech motorycznych, podnosi ogólną sprawność fizyczną, odporność organizmu, a tym samym wzmacnia zdrowie i daje dobre samopoczucie. Wygodny tryb życia w komforcie cywilizacyjnym, stronienie od rekreacji ruchowej, sportu czy też zajęć wychowania fizycznego są najważniejszymi przyczynami nieprawidłowości rozwojowych, wad postawy, nerwic, otyłości, niewydolności mięśniowej, zaparć, cukrzycy, choroby nadciśnieniowej i wielu innych tzw. ,,chorób cywilizacyjnych”, które manifestują się także w sferze psychiki.
Aktywność ruchowa podejmowana w sposób regularny, a nie incydentalny, i utrzymywana w granicach tolerancji ustroju daje w efekcie nie tylko roboczy przyrost masy mięśniowej, wzmacnianie kości i połączeń stawowych i okrzepnięcie organizmu, ale także przyrost masy serca, (co czyni je znacznie sprawniejszym), obniżenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie tętna, zwolnienie rytmu oddechowego itp. Są to wszystko wskaźniki wytrenowania występujące u człowieka. Tak np. sportowcy mają z reguły wyższe parametry wielkości i masy serca niż ludzie nie uprawiający sportu. Nie tylko zresztą masa mięśnia sercowego stanowi o jego sprawności funkcjonalnej, ale także liczba uderzeń tętna. A zatem serce wytrenowane pracuje ekonomiczniej. Podobne przykłady ze świata sportu, można by mnożyć posługując się parametrami pojemności płuc, przemiany materii, gospodarką wodną, cieplną i gazową ustroju itp.
Można zatem uznać, że wychowanie fizyczne wzmacnia zdrowie nie tylko w fizycznym, ale także w psychicznym i społecznym znaczeniu tego słowa.
Wychowanie fizyczne traktowane jest przez ogół jako przedmiot podnoszący średnią ocen, a przez większą część rodziców jako zło konieczne.
Dobrze prowadzone zajęcia wychowania fizycznego:
-zmniejszają kłopoty wychowawcze w domu i w szkole, -kształtują zdyscyplinowanie, odpowiedzialność zespołową, koleżeńskość, poczucie potrzeby porządku, dbałość o sprzęt i przybory;
-zmniejszają zachorowalność dzieci, a tym samym powiększają frekwencję;
-przysposabiają do pracy zespołowej, do współzawodnictwa w grupie, które jest jednym z czynników podnoszących efektywność pracy;
-kształtują nawyki zdrowego i przyjemnego spędzania czasu wolnego na świeżym powietrzu;
Zatrważające zjawisko zauważane jest w przypadku rzetelnie, sumiennie i profesjonalnie prowadzonych zajęć wychowania fizycznego, gdyż przedstawiane są liczne zwolnienia lekarskie, aby uchronić się wyłącznie od ,,kilku kropli potu”.
Ogólnie wiadomo, że zaspokojenie potrzeby ruchu wpływa niepomiernie na zdrowie w pełnym tego słowa znaczeniu, dając nie tylko dobre samopoczucie oraz wzrost wydolności organizmu, ale daje uśmiech, radość życia i okazję do wyładowania spiętrzonego pobudzenia.