Poznajemy swoje uczucia. Scenariusz zajęć świetlicowych dla uczniów z głębszą niepełnosprawnością intelektualną

Temat zajęć: Poznajemy swoje uczucia

Główny cel zajęć:
Uczeń poprawnie nazywa i interpretuje swoje uczucia.

Cele szczegółowe:

- uczeń wypowiada się pełnym zdaniem
- uczeń potrafi czekać na swoją kolej wypowiedzi
- uczeń słucha wypowiedzi innych
uczeń rozumie i wykonuje polecenia nauczyciela
uczeń potrafi określić swój nastrój
uczeń zna określenia słowne stanów emocjonalnych
uczeń poprawnie nazywa części twarzy
uczeń potrafi określić nastrój koleżanek i kolegów
uczeń potrafi określić swój ulubiony fragment zajęć

Metody pracy: rozmowa, obserwacja, zabawa, metoda aktywnego działania, pogadanka

Wykorzystane pomoce dydaktyczne: zdjęcia przedstawiające twarz znanych osób wyrażających różne emocje, kontury twarzy – bez brwi i ust, koszulki biurowe, plastelina, pisaki


Tok zajęć:

1.Przywitanie uczniów
2.Wprowadzenie tematu zajęć
3.Rozmowa na temat rodzajów uczuć, zapisywanie przez nauczyciela wymienionych uczuć na tablicy
4. Dorysowywanie odpowiedniej miny do zapisanych wcześniej uczuć
5.Oglądanie zdjęć znanych osób i nazywanie – odgadywanie uczuć, które przedstawiają ich twarze
6.Wymyślanie sytuacji do danego wyrazu twarzy
7.Konkurs – pokazywanie min zadanych przez nauczyciela i odgadywanie ich przez grupę
8.Wykonywanie poszczególnych wyrazów twarzy z plasteliny – układ ust i brwi
9.Zabawa – quiz – tak/nie – Uczniowie oceniają czy przeczytane zdanie dotyczące emocji jest prawdziwe, czy nie
10.Prezentacja twarzy wykonanych przez uczniów z plasteliny – mój dzisiejszy nastrój
11.Podsumowanie przebiegu zajęć, powtórzenie utrwalonej wiedzy, wybór ulubionych elementów zajęć
12.Podziękowanie uczniom za zajęcia, wspólne porządkowanie środowiska pracy

Zabawa mina – Uczennica lub uczeń pokazuje minę, która odpowiada stanowi emocjonalnemu, bez używania słów. Zadaniem reszty grupy jest odgadnięcie poprawnej nazwy emocji. Gra oparta na zasadach zabawy KALAMBURY.

Zabawa QUIZ TAK/NIE – Zadaniem uczniów jest poprawne określenie, czy zdanie przeczytane przez nauczyciela jest prawdziwe, czy nieprawdziwe. Uczniowie sygnalizują chęć udzielenia odpowiedzi poprzez uniesienie ręki w górę.