"Jak miś Staś stał się przyjacielem dzieci i pieska Asa". Scenariusz przedstawienia przybliżającego dzieciom ich prawa

PLAN METODYCZNY
INSCENIZACJI PRZYBLIŻAJĄCEJ DZIECIOM ICH PRAWA ZAPREZENTOWANEJ DZIECIOM PODCZAS UROCZYSTOŚCI DNIA DZIECKA

Tytuł inscenizacji : „Jak miś Staś stał się przyjacielem dzieci i pieska Asa”
Prowadzący: mgr Monika Szuber
Cel ogólny:
• -zapoznanie dzieci z Prawami Dziecka i Kodeksem Przedszkolaka
• -uwrażliwienie na prawa swoje i innych
• -kształtowanie umiejętności respektowania swoich praw
• -rozumienie przekazywanych treści za pośrednictwem teatrzyku kukiełkowego
Cele szczegółowe:
• Zna swoje prawa
• Wie jak powinno zachowywać się w przedszkolu
• Zna słowa: proszę, dziękuje, przepraszam
• Wie, że ma prawo do szacunku
• Umie oceniać zachowanie swoje i innych
• Aktywnie uczestniczy w zabawie
Metody: oglądowa, słowna
Formy jednolita grupowa, jednolita zróżnicowana
Środki:
Wiersz „Prawa dziecka” Marcina Brykczyńskiego, pacynka psa i misia,
piosenka „Kolorowe dzieci”, „Wszystkie dzieci nasze są” Majki Jeżowskiej, „Witajcie w naszej bajce” z filmu Akademia Pana Kleksa, piosenka do tańca hokie-pokie,

Przebieg zajęć:
W tle słychać nagranie „Wszystkie dzieci nasze są” Majki Jeżowskiej.
Nauczyciel wita dzieci słowami
Witam was moi mili
W krainie bajek
Chce abyście się dobrze bawili
Zapraszam wiec was na bajkę
Pewnie zastanawiacie się na jaką
Zaraz się przekonacie....

Piosenka „Witajcie w naszej bajce” z filmu Akademia Pana Kleksa.

Występują: pies As, Miś Staś

Na scenie pojawia się pies As

Pies As: oo... Dzień dobry dzieci wbiegłem do was odwiedziny, bo słyszałem, że tutaj są grzeczne dzieci, które wiedzą jak prawdziwy przedszkolak zachować się powinien. Widzicie mam przyjaciela misia. Fajny z niego przyjaciel jak go się lepiej pozna, ale dzieci go nie lubią i omijają go z daleka. Wiecie, dlaczego? No, bo on nie wie jak powinien się zachować pomożecie mu?
Miś Staś: O jakieś nowe przedszkole? O jakie fajne dzieci lubicie się bić? Kto się zmierzy ze mną pierwszy?
Pies As: Ależ misiu znowu zaczynasz? Jeśli chcesz, aby dzieci się z tobą bawiły to nie możesz ich bić!
Miś Staś: Ale dlaczego?
Pies As: dzieci pomożecie mi?/ Dziecko z widowni tłumaczy, dlaczego nie bije się innych/. No właśnie przedszkolu dzieci się nie biją!
Miś Staś: no, ale nogę mogę mu podstawić?
Pies As: Misiu w tym przedszkolu są same grzeczne dzieci i wiedzą, że takich rzeczy się nie robi!
Miś Staś: to, co się robi? Gryzie? Szczypie? Popycha?
Pies As: ależ misiu nic z tych rzeczy no naprawdę nie wiem jak to jest możliwe jesteś już dużym misiem i nie wiesz, że jeśli chcesz, aby się inni z Tobą bawili nie można szczypać, popychać a tym bardziej gryźć!
Miś Staś: Ale dlaczego?
Pies As: dzieci ja już nie mogę, kto mi pomoże wytłumaczyć?
/Jedno z poproszonych dzieci tłumaczy misiowi jak powinien się zachować/
Widzisz misiu, aby dzieci chciały się z Tobą bawić musisz się z nimi zgodnie bawić. A po zabawie poukładać na miejsce zabawki.
Miś Staś: Już akurat! Ja właśnie byłem w jednym przedszkolu i tam dzieci wcale nie sprzątały po zabawie! Rzuciły mnie w kąt razem z innymi zabawkami i trochę moje kosteczki się trochę poobijały.
Pies As: Jesteś pewien, że byłeś w przedszkolu? Przedszkolaki tak nie robią prawda dzieci? / Dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
Miś Staś: Naprawdę? / Dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
Pies As: Naprawdę i jeśli chcesz to możesz spytać się dzieci czy chętnie przyjmą Cię na przedszkolaka, ale wcześniej musisz poznać kilka zasad i obiecać, że będziesz ich przestrzegał.
Miś Staś: A co musiałbym obiecać?
Pies As: O to na przykład, że będziesz uważał podczas zajęć i nie będziesz przeszkadzał innym.
Miś Staś: ale po zajęciach będę mógł już biegać sobie po sali i być głośno?
Pies As: Dzieci, będzie mógł? / Dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
Miś Staś: a ja widziałem, że po obiedzie się tutaj leżakuje to mogę wtedy?
Pies As: Dzieci będzie mógł? / dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
No, bo widzisz jak ty nie będziesz pozwalał odpoczywać innym to sam nie będziesz mógł odpocząć.
Miś Staś: Acha. Ale na placu już mogę chodzić po drzewach zrywać liście, łamać gałązki i łopatki.
Pies As: no niestety nie, bo wszystkie dzieci wiedzą, że tego się nie robi. Jak połamiesz zabawki z to jak będziesz mógł się bawić potem?Prawda dzieci?
Miś Staś: Acha. Mam, więc dbać o przyrodę i o zabawki, a po zajęciach sprzątać po sobie czy tak?
Pies As: dzieci? / dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
Miś Staś: A wiesz czasami jak byłem w tamtym przedszkolu i było i smutno w tym kącie to dzieci się ze mnie śmiały, że jestem beksa i śpiewały beksa lala pojechała do szpitala... i wtedy było mi jeszcze bardziej przykro.
Pies As: To dobrze, że teraz trafiłeś do tego przedszkola, bo tutaj dzieci wiedzą, że trzeba być dzielnym, a jak komuś zdarzy się, że uroni jedną łezkę lub dwie to należy mu pomóc. Zdradzę ci nawet tak na uszko, że o tym przedszkolu to ja wiem od zajączka, który tutaj, co roku zostawia jakiś mały upominek.
Miś Staś: Naprawdę? To gdzie ten zając ja też chce! Gdzie on?
Pies As: Już tutaj był misiu no przecież to już mówiłem!
Miś Staś: przepraszam, ale jak usłyszałem o prezentach to pomyślałem, że i dla mnie będzie, ale co tam wezmę sobie od któregoś dziecka jak nie zauważy.
Pies As: Ależ misiu! Nie zabiera się nie swoich rzeczy! Bo dziecku, któremu coś zabierzesz będzie przykro.
Miś Staś: Acha. Nie wiedziałem przepraszam.
Pies As: A skoro już mowa o magicznych słowach....
Miś Staś: eee tam to już wiem byłem w szkole magicznej i tam uczyli mnie czarodziejskich zaklęć: abraaaaa-kadabra hokus – pokus
Pies As: Misiu nie te!
Miś Staś: Nie te? To jakie?
Pies As: proszę, dziękuje i przepraszam.
Miś Staś: To, kiedy się ich używa podczas sporządzania czarodziejskich wywarów? Pierwsze słyszę.
Pies As: Dzieci, kto mi pomoże to wytłumaczyć? / dzieci odpowiadają na zadane im pytanie/
Miś Staś: Acha to już teraz wiem, kiedy je stosować. Ale zgłodniałem! Co będzie na śniadanie?
Pies As: Misiu, ale przecież przed chwilą było śniadanie!
Miś Staś: No, ale wiesz, że misie nie lubią takich śniadanek...
Pies As: Ale mogłeś, chociaż spróbować może by Tobie zasmakowało. Poza tym takimi brudnymi łapkami chciałeś jeść? Łapki się myje!
Miś Staś: To obiecuje następnym razem spróbować, bo teraz strasznie jestem głodny....
Pies As: I jeszcze jednej rzeczy musisz się nauczyć, aby bawić się w tym przedszkolu..
Miś Staś: Tak?.. jaka..?
Pies As: Podczas wycieczek i spacerów dzieci słuchają pań nie uciekają i chodzą ładnie parami. Prawda dzieci?
Miś Staś: A jak obiecam, że będę przestrzegał tego wszystkiego to mogę tutaj zostać? Proszę, proszę tutaj jest tak fajnie!
Pies As: może dzieci?
Miś Staś: to ja też was czegoś nauczę i powiem wam wierszyk:
Niech się wreszcie każdy dowie
i rozpowie w świecie całym;
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
którym za to należą się brawa,
Chcą wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla Was mądre prawa.
Więc je, na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać.
Nikt mnie nie ma prawa zmuszać do niczego,
a szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
i mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawił.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.
Nikt mnie nie ma prawa krzywdzić, bić, wyzywać
i każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
a gdy różnią się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu pięknie poukładały
prawa dla dzieci na całym świecie,
byście w potrzebie z nich korzystały
najlepiej jak umiecie.
Pies As: Piękny wierszyk. Prawda dzieci? Dziękujemy misiu!
Miś Staś: to może coś teraz zatańczymy? Zapraszam was do tańca.

Wspólny taniec wszystkich dzieci do melodii „Kolorowe dzieci” Majki Jeżowskiej.

Taniec integracyjny hokie-pokie – wspólny taniec wszystkich dzieci

Zakończenie:
Podziękowanie dzieciom za udział w tańcu.