„ Nad Zagórską Strugą”- scenariusz zajęcia plastycznego przeprowadzonego w dniu 23. 05. 2012 w grupie czterolatków- hospitacja koleżeńska.
Treści zawarte w podstawie programowej:
Obszar 15 – Wychowanie rodzinne, obywatelskie i rodzinne. Dziecko kończące przedszkole ... zna nazwę miejscowości, w której mieszka.
Cele operacyjne:
- zna i podaje nazwę miejscowości, w której mieszka
- rozpoznaje herb Rumi
- wykonuje pracę plastyczną na temat omawianych treści
- rysuje kredkami świecowymi
- próbuje wykonać prostą pracę plastyczną według wzoru
- potrafi określić prawą i lewą stronę własnego ciała
- podejmuje próbę podziału wyrazu na sylaby
- potrafi odczytać informacje przedstawione w formie symbolu
Metody i techniki:
aktywizujące: zadań stawianych do wykonania, pedagogiki zabawy, dyskusja panelowa
Formy:
- zbiorowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: pocztówki z Rumi , naszkicowany na arkuszu dużego brystolu kontur Polski z zaznaczonym przebiegiem Wisły i miastami: Kraków, Warszawa, Gdańsk, Gdynia, Rumia ( napisy globalne + pocztówki z charakterystycznymi miejscami dla tych miast) , papierowe łódeczki – po jednej dla każdego dziecka, kreda ,frotka dla każdego dziecka, ilustracja z herbem Rumi, niebieskie worki foliowe, dwa płaskie kamienie o kształcie zbliżonym do koła, ziarna zbóż, wykonane przez nauczyciela stemple odwróconej kotwicy , kontury herbu Rumi z Zagórzanką i kołem młyńskim, tusz kreślarski do pieczątek, kredki świecowe.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie – „Witam Cię” – pląs integracyjny z Pedagogiki Zabawy – ćwiczenie integrujące dzieci
Witam cię i klaszczę w ręce swe” –
Cieszymy się, bawimy się -
Wesoło razem jest
2. Zaproszenie do podróży nad M. Bałtyckie. Każde dziecko otrzymuje papierową łódkę i płynie biegiem Wisły do morza. Mijamy różne miasta. Miejscem docelowym jest Rumia, która nie leży bezpośrednio nad morzem ale w jego sąsiedztwie. Odczytanie globalne nazwy : Rumia.
3. „ Rumia – czy to miasto czy wieś?”- dyskusja panelowa. W poprzek dywanu narysowana kredą linia. Dzieci , które uważają, że Rumia to miasto przechodzą na prawo, a te które uważają, że Rumia to wieś- na lewo. Krótka rozmowa na temat Rumi i ciekawych miejsc, przekazanie dzieciom informacji, że tak jak każde dziecko, Rumia ma swój herb. Krótka wzmianka na temat 3 symboli miasta: rzeczki, koła młyńskiego, odwróconej kotwicy Subisława.
4. „ Płynie, wije się rzeczka”- zabawa twórcza. Prowadząca recytuje wiersz J. Tuwima. Dzieci z worków foliowych układają meandrującą rzeczkę – Zagórzankę ( element herbu). Następnie zdejmują buty i podwijają nogawki. Brodzą po strudze ( najmniejszej z rzek). Nurt rzeki jest bystry, nie tak łatwo jest chodzić wzdłuż nurtu rzeki.
5. „ Młyny zbożowy na Szmelcie”- zabawa badawcza. Nauczyciel krótko opowiada dzieciom o ważnej funkcji przemysłowej rzeczki w przeszłości, o młynach, w tym zbożowym w dzielnicy Rumi: na Szmelcie; nawiązuje w ten sposób do herbu Rumi. Demonstruje działanie dwóch kół w młynie wodnym. Jedno ocierało o drugie ( kamień o kamień, w środku ziarna zbóż), w ten sposób powstawała mąka. Chętne dzieci mogą sprawdzić, jak powstaje mąka.
6. „ Koło młyńskie”- zabawa przy piosence.
7. „ Herb Rumi”- praca plastyczna. Dzieci rysują po śladzie elementy herbu: rzeczkę Zagórzankę oraz koło młyńskie , następnie zamalowują tło akwarelą. Gdy prace wyschną, przybijają stempel ( pieczęć Subisława który kiedyś rządził Rumią) . Następnie dzieci porządkują stoliki po skończonej pracy.
8. Rzeczka” – zabawa relaksacyjna; wykonywanie masażyków. nawiązywanie bliskiego kontaktu i dzielenie się przestrzenią z drugą osobą.
Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko leży na dywanie przodem , drugie siedzi obok niego wykonują masaż na plecach
Tutaj płynie rzeczka, 2x –
Obok przeszła pani na szpileczkach 2x
Tu przebiegło stado koni 2x
Tu przeszło stado słoni 2x
tutaj pada deszczyk 2x -
czy przeszedł cię dreszczyk?
9. Na zakończenie prowadząca pyta dzieci, co podobało im się najbardziej na zajęciach, otrzymując w ten sposób informację zwrotną, czego się nauczyły.
„KOŁO MŁYŃSKIE”
PRZEBIEG ZABAWY:
Dzieci wiążą koło, obracają się w kole, równocześnie śpiewają.
Przy słowach „...bęc” wywracają się na podłogę
Koło młyńskie, za cztery reńskie.
Koło nam się połamało,
Cztery reńskie kosztowało
A my wszyscy bęc!
Płynie, wije się rzeczka
Płynie, wije się rzeczka,
Jak błyszcząca wstążeczka.
Tu się srebrzy, tam ginie,
A tam znowu wypłynie.
Woda w rzece przejrzysta,
Zimna, bystra i czysta,
Biegnąc mruczy i szumi,
Ale kto ją zrozumie ?
Tylko kamień i ryba
Znają mowę tę chyba,
Ale one, jak wiecie,
Znane milczki na świecie.
autor: Julian Tuwim