Konspekt lekcji wychowawczej "Moje spojrzenie na starość w ramach Europejskiego Roku Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej 2012"

Konspekt lekcji wychowawczej dla uczniów gimnazjum

Temat: „ Moje spojrzenie na starość” w ramach „ Europejskiego Roku Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej 2012”

Cel główny:
Psychoedukacja wobec empatii dla ludzi starszych
Cele szczegółowe:
- kształtowanie wśród uczniów postaw szacunku i współczucia wobec osób starszych, - rozwijanie świadomości wśród uczniów wobec różnych etapów życia każdego człowieka, -poprawne wchodzenie w relacje ze starszymi osobami, - kształcenie prawidłowej postawy i współczucia wobec osób starszych, - zwiększenie świadomości wśród uczniów na temat dyskryminacji ze względu na wiek , - nauka pozytywnego myślenia, - poznanie zachowań wobec osób starszych i niepełnosprawnych.
Metody:
- rozmowa kierowana, -dyskusja,
Formy pracy:
-indywidualna, - grupowa, - zbiorowa,

Przebieg spotkania:

1. Zapoznanie uczniów z celami lekcji.
2. Przybliżenie uczniom idei „Europejskiego Roku Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej 2012”.
3. Wstęp
Starość powinna się kojarzyć mądrością i doświadczeniem życiowym a nie tylko ze słabościami i ze zmieniającym się ciałem. Mądrość starości to akceptacja zachodzących w nas zmian. Na co dzień spędzamy wolny czas w gronie rówieśników. Mamy wspólne tematy, zainteresowania i rytm dnia. Żyjemy w czasach, kiedy mamy coraz mniej okazji do kontaktów z ludźmi starszymi. Znikają rodziny wielopokoleniowe. Świat zmienia się na tyle szybko, że wiedza gromadzona przez całe życie, szybko się dezaktualizuje. Seniorzy nie są już postrzegani jako „skarbnica wiedzy i mądrości”. Coraz częściej młodzi ludzie stawiają pytanie „skoro starsi nie obsługują komputera, to czego mogą mnie nauczyć?”. Proces ten ciekawie opisała amerykańska antropolożka Margaret Mead, określając, iż żyjemy w czasach „kultury prefiguratywnej”, kiedy to starsi uczą się od dzieci, chociażby tego, jak odnaleźć się w świecie nowych technologii i nadążyć za zmianami. Brak naturalnych przestrzeni do kontaktów wielopokoleniowych w rodzinie, w przestrzeni miasta czy wsi sprawia, że młodzi i starsi mało o sobie wiedzą, rzadko współpracują. Po obu stronach rodzą się stereotypy .
4. Refleksje na temat własnej przeszłości. Uczniowie zapisują ważne wydarzenia z ich życia od urodzenia do aktualnego wieku. Potem wyobrażają sobie jakie mogą być ważne , przyszłe wydarzenia w ich życiu( edukacja, wydarzenia rodzinne, hobby, maksymalna długość życia).
5. Dyskusja na temat wspólnych zajęć. Co możemy razem zrobić? I czego chcielibyśmy nauczyć się od seniorów?
6. Podział klasy na 4 grupy. Każda grupa losuje jedno pytanie i przygotowuje się do odpowiedzi w określonym czasie.
Pytania:
- jak reagujemy na inność ludzi. Zachowania młodych ludzi wobec tego problemu?
- jak możemy się zachować wobec osób starszych i niepełnosprawnych?
- dlaczego społeczeństwo odrzuca osoby starsze i niepełnosprawne?
- kto i jak powinien pomagać osobom starszym i niepełnosprawnym?
7. Prezentacja poszczególnych grup. Uczniowie dzielą się własnymi przemyśleniami na ten temat. Poinformowanie uczniów o placówkach , które działają w naszym mieście, które opiekują się osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Wspólnie ustalenie z uczniami propozycji współpracy z tymi instytucjami z okazji różnych świąt okolicznościowych.
8. Zaproponowanie uczniom zaproszenia na wspólne spotkanie z osobami starszymi z ich najbliższego otoczenia(babcie, dziadkowie). Ustalenie tematyki spotkania.
9.Odsłuchanie piosenki S. Sojki „ Tolerancja”
10. Podsumowanie lekcji.