"Instrukcja obsługi złości" - scenariusz zajęcia z udziałem dzieci 6-letnich

Cele dydaktyczno-wychowawcze:
-Rozpoznawanie różnych stanów emocjonalnych człowieka
-Odgrywanie krótkich scenek dramowych
-Kształcenie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych i konfliktowych
-Wyrabianie postaw społecznie akceptowanych
-Integracja dzieci młodszych ze starszymi

Metody: oglądowa, słowna, czynna

Formy: zbiorowa, indywidualna, pary


Pomoce: ilustracje emocji: radość, smutek, złość, płacz, zachwyt, powaga, ilustracja złości, gazety, skrzynia złości, płyta CD z muzyką


Pani:
-Witam wszystkich, którzy wstali „prawą nogą”
są weseli, sympatyczni i gotowi do zabawy. Niech do mnie pomachają ręką i ładnie się uśmiechną.

-Witam również tych, którzy wstali „lewą nogą”
są niewyspani, smutni, źli, zmęczeni. Niech udają, że machają rękami i zrobią „kwaśną minę”.

-Pewnego dnia przyszliśmy do przedszkola weseli i uśmiechnięci, chciało nam się tańczyć i śpiewać: la, la, la a tu wchodzi do sali „poważny” chyba wstał „lewą nogą” nie pobawi się z nami. Adam znowu jest smutny, bo rodzice poszli do pracy a on został w przedszkolu. Konrad jest zachwycony swoim nowym samochodem przyniesionym
z domu. O!!! Nie!!! A moją ulubioną zabawką bawi się Eryk! O nie! Jestem taki zły y y y. „Eryk wziął moją ulubioną zabawkę” u u u (płacz)... I co dalej?

Dzieci wymyślają dalszy ciąg opowiadania.

Nauczyciel rozwiązuje wspólnie z dziećmi problem.

-Złość jest uczuciem naturalnym i pożytecznym. Złość mieszka w każdym z nas. I czasami kiedy nam się coś nie podoba wychodzi z nas na zewnątrz. Wtedy mówimy głośno, krzyczymy, płaczemy, zabieramy zabawki, bijemy. Dorośli mówią, że „wychodzą z siebie”, tzn. że są kimś innym niż byli wcześniej. Nadmiar złości szkodzi piękności więc z tą złością trzeba zrobić porządki! Ale ze złością trzeba posługiwać się bardzo ostrożnie ponieważ złość może przemienić się
w agresję i wtedy zaczynają się prawdziwe kłopoty tj. przezwiska, bójki. Zdradzę wam w tajemnicy
co trzeba zrobić, aby pokonać złość. Jesteście ciekawi? Musimy znaleźć „Instrukcję obsługi złości”. Niedawno widziałam ją w „kąciku klocków czy samochodów” już nie pamiętam. Dzieci mają sokoli wzrok więc poproszę jakiegoś „sokoła”, żeby jej tam poszukał.
Dziecko odnajduje kopertę. Pani odczytuje:

„Instrukcja obsługi złości”:

1. Powiedz sobie: „Jestem zły”

2. Powiedz o swojej złości: „Jestem zły (zła),
bo Karol zepsuł moją budowlę, Janek zabrał mi klocki, Eryk bawi się moją ulubioną zabawką”

3.Porozmawiaj ze złością o złości: „Nie podoba mi się , że tak często ze mnie wychodzisz”.
„Złość”
Prezentacja ilustracji złości
-Komu można powiedzieć o swojej złości?
Koledze, koleżance, mamie, tacie, siostrze, bratu, pani z przedszkola, osobie dorosłej

Zabawy przeciw złości:

1.Zgniatanie gazety „Gdybym był duży to bym go tak złapał i zlał, i zlał, i zlał...” (zgniatanie gazety)

2.Skrzynia złości „Nie lubię gdy...” To co zostało napisane, narysowane wyrzucamy do kosza tak jakbyśmy wyrzucali naszą złość, nasz problem
z siebie na zewnątrz (do kosza)

3.Liczenie do 10 (1...2...3...itd)

4.Medytacja „Joga” mmm... (siedzenie po turecku, zamknięte oczy)

5.Opowiadanie bajki:
Połóżcie się na plecach, zamknijcie oczy. Wyobraźcie sobie, że jesteśmy na polanie w lesie. Jest cicho. Czujemy zapach leśnych drzew, krzewów, jagód. Śpiewają ptaki. Wiaterek chłodzi nasze twarze. Myślimy o tym jak nam dobrze tak leżeć na polanie. Słonko tak przyjemnie przygrzewa, świeci na naszą buzię, całe ciało, brzuszek, aż nie chce się wstawać. Ale powoli musimy się budzić, bo niedługo będzie obiad. Budzą się nasze oczy, ręce, nogi i całe ciało...Wstajemy...

-A teraz pożegnamy naszą złość i pokażemy jej, że potrafimy nie tylko się złościć ale być uśmiechnięci, mili, koleżeńscy (witanie się z dziećmi) bo ręka nie musi bić a noga nie musi kopać. Ręce służą nie tylko do witania ale także głaskania, przytulania, rozśmieszania złości np. granie na nosie. Nogą można kopać piłkę, chodzić do koleżanek
i kolegów, po to aby się pobawić, dzięki nogom możemy jeździmy na rowerze, rolkach, możemy biegać. Bieg wokół sali. Sport odstresowuje

Japoński taniec integracyjny

Podziękowanie za wspólną zabawę