Długie czy krótkie - zabawy dydaktyczne

Scenariusz zajęć z kształtowania pojęć matematycznych
Data: 29. 03. 2012r.
Prowadząca: Katarzyna Przekaza
Grupa: 6-latki
Temat: „Długie czy krótkie” – zabawy dydaktyczne. Poznanie różnych narzędzi pomiaru i sposobów pomiaru długości.

Zadania z podstawy programowej:
p.p. 13.5. dziecko wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
p.p. 1.2. dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
p.p. 5.4. dziecko uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.

Cele zajęć:
• Zapoznanie dzieci z narzędziami pomiaru długości: miarka krawiecka i stolarska, taśma miernicza (2 rodzaje), linijka szkolna,
• Posługiwanie się poznanymi narzędziami i osobiste doświadczenia w mierzeniu długości,
• Wdrażanie dzieci w uważne i dokładne wykonywanie pomiarów, zwłaszcza długości.

Metody:
słowna (opis), praktyczna (zadania stawiane dzieciom)
Formy: grupowa, indywidualna
Pomoce:
• 24 sztuki różnych narzędzi mierniczych: miarka krawiecka i stolarska, taśma miernicza (2 rodzaje), linijka szkolna – jedno narzędzie miernicze dla każdego dziecka.

Przebieg zajęć:
1.Powitanie. „Jak się czujesz?” – zabawa integracyjna.
Dzieci kolejno zwracają się do dzieci siedzących w kręgu. (piosenka nr 7 cz. I „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy: Ja wśród innych” oprac. Marta Bogdanowicz).
Dzień dobry Aniu, witamy cię 2x
Jak się dziś czujesz, pytamy cię? 2x
Wywołane dziecko wyraża swoje samopoczucie mimiką i gestem

2.„W prawo i w lewo” – zabawa orientacyjno – porządkowa.
W rytm muzyki dzieci przekazują sobie klocek w koło z prawej ręki do prawej ręki kolegi, przerwa w muzyce oznacza zmianę kierunku ruchu. Następnie zmiana

3.Zorganizowanie poznawania narzędzi pomiaru długości - na stolikach nauczycielka rozłożyła narzędzia pomiaru.

4.Wprowadzenie do tematu. Poznawanie narzędzi pomiaru długości. Dzieci siedzą na dywanie twarzą do środka koła. Nauczycielka rozłożyła przed sobą zestaw narzędzi mierniczych. Mówi: Tym (gest) dorośli mierzą długość. To jest miarka krawiecka (gest)... itd. Wstańcie, podejdźcie do swoich stolików i obejrzyjcie zgromadzone tam narzędzia. Przyjrzyjcie się im dokładnie i powiedzcie co mają ze sobą wspólnego.
Dzieci wykonują polecenie i stwierdzają, że na każdym narzędziu do mierzenia jest podziałka.
N-lka wyjaśnia, że tak są oznaczone centymetry, odtąd – dotąd to centymetr (pokaz) a odtąd – dotąd to jeden metr (pokaz).
5.Instrukcja dokonywania pomiaru. N-lka prosi do siebie jedno dziecko, wręcza mu miarkę stolarską i mówi: Zmierz mnie w pasie. Dziecko próbuje to zrobić, ale okazuje się, że jest to niemożliwe.
Dzieci dochodzą do wniosku, że to narzędzie nie nadaje się, metodą prób i błędów dochodzą do właściwego.
N-lka wyjaśnia do pomiaru jakich przedmiotów używa się danej miarki, pokazuje dzieciom w jaki sposób dokonywać pomiarów.

6.Osobiste doświadczenia w mierzeniu długości i posługiwaniu się narzędziami mierniczymi. Dzieci dokonują pomiaru: stolików, dywanu, sali, regału, książek, zabawek, mierzą siebie nawzajem - obwód głowy, w pasie, wzrost.

7.„Pomiarowy sprawdzian”. Zadaniem dzieci jest narysować przy pomocy linijki ( dzieci same wybierają właściwe narzędzie pomiaru) figurę geometryczną: kwadrat i prostokąt, wg podanej instrukcji nauczyciela. Np.: 2 cm w górę, 5cm w prawo, 2 cm w dół i 5 cm w lewo – prostokąt. 7 cm w prawo, 7 cm w dół, 7 cm w lewo i 7 cm w górę – kwadrat. Na kartach zaznaczone są punkty wyjściowe.

8.Zabawy z pomiarami na terenie ogródka przedszkolnego. Dzieci za pomocą tych samych narzędzi mierniczych próbują dokonać pomiaru: objętość drzew, długość piaskownicy, wysokość huśtawki, itd., - dobierając przy tym właściwe narzędzie miernicze. (zabawę organizujemy jako kontynuację zajęć np. na drugi dzień)