"Wielcy Polacy - wielcy ludzie" - scenariusz przedstawienia

Scenariusz przedstawienia pt. „Wielcy Polacy – wielcy ludzie”.
Pokaz efektów projektu Pierwsze uczniowskie doświadczenia drogą do wiedzy.

Uczeń: Witamy wszystkich zgromadzonych na uroczystości szkolnej z okazji wręczenia „Złotych dłoni” Wielkim Polakom.

Uczeń: Grudzień to miesiąc kojarzący się nam z Mikołajkami, Świętami Bożego Narodzenia. Należy jednak pamiętać, że jest to miesiąc przyznawania nagród za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości. 10 grudnia odbywa się uroczysta Ceremonia Wręczenia Nagrody Nobla.

Uczeń: W listopadzie odbyło się głosowanie, dzięki któremu wyłoniono zwycięzców w 6 różnych kategoriach.

Uczeń: Pierwsza kategoria to: Wielki wśród wielkich muzyków. Kandydatami nominowanymi byli:
Stanisław Moniuszko – kompozytor, dyrygent, zwany „ojcem polskiej pieśni artystycznej;
Fryderyk Chopin – kompozytor, wybitny pianista;
Krzysztof Penderecki – współczesny, polski kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny;
Henryk Wieniawski – polski kompozytor, nazywany „poetą skrzypiec”;

Uczeń: Zwycięzcą tegorocznych „Złotych Dłoni” zostaje wybitny kompozytor, człowiek o którym można powiedzieć, że czaruje dźwiękami. Nazwisko tego słynnego kompozytora znane jest na całym świecie. W wieku sześciu lat rozpoczyna naukę gry na fortepianie. Już jako siedmiolatek komponuje swój pierwszy utwór, który zapisuje ojciec, jest to „Polonez B-dur”. Szybko zostaje uznany jako cudowne dziecko.
Uczeń: Zawsze był on wierny jednemu instrumentowi. To twórca arcydzieł polskiej i światowej muzyki. Dorobek muzyczny to utwory duchem i dźwiękiem przepełnione polskością. Co pięć lat od jego nazwiska odbywa się Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny. Wykonywanie jego utworów wymaga od wykonawcy żmudnej pracy. Poeta Cyprian Kamil Norwid powiedział o nim Rodem Warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel.
Czy już znany jest zwycięzca?

Uczeń: Tak, oczywiście to Pan Fryderyk Chopin. Prosimy o gromkie brawa i zapraszamy do nas na scenę.

Chopin: Dziękuję bardzo moi mili. Jestem niezmiernie poruszony za wyróżnienie. Cieszy się ogromnie moje serce, że moja twórczość Was zaciekawiła. Chciałbym, aby muzyka towarzyszyła Wam każdego dnia i napełniała Wasze serca dobrocią i miłością.

Uczeń: Panie Fryderyku Chopinie, to my uczniowie chcemy podziękować Panu tak jak umiemy najpiękniej. Proszę zasiąść na krześle z Wielkiego Polaka.

Brzmi początkowy fragment cz. 2 Koncertu fortepianowego f- moll op. 21, F. Chopina; na scenę
wchodzą recytatorzy:

Uczeń:
Sen o Chopinie
Tomasz Apanasiuk (dop. red)
Źródło: http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/sen-chopinie-171818

Uchwycił słuch mój dźwięki klawiszy
Co po pokoju z wiatrem hulały.
Wśród nut niebiańskich beztroskiej ciszy
Chopina palce dzień przywitały.

I tańczyć zaczęły nuty po ścianie,
Powietrze jakby nagle zgęstniało.
I znowu cisza – wyczekiwanie.
I znów uderzenie ciszę przerwało.

W takt Poloneza każde do pary
Hordy anielskie kroczyć zaczęły.
Wtedy stanęły wszystkie zegary,
Cudowne wizje na mnie spłynęły.

Nagle, przeniosłem się do tych czasów
Gdzie księżyc świadkiem niedoli bywał.
Wśród kampinoskich zielonych lasów,
Mały Fryderyk Mazurki grywał.

Ujrzałem mistrza przy fortepianie
Jak palce swoje zgrabnie układał.
I znowu cisza – wyczekiwanie.
W myślach gdzieś błądził, wzrokiem coś badał.

I tu – uderzył w klawisze białe,
Aż dech zaparło, serce westchnęło,
A dźwięki płyną jak oszalałe,
Przecież dopiero co się zaczęło.

I znowu cisza – chwila oddechu.
Mistrz swoje nuty jeszcze raz zbadał.
Najpierw powoli, tak bez pośpiechu
Tej głuchej ciszy cios wielki zadał.

I odpłynęły w niebiańskie strony
Pierwsze etiudy, skoczne Mazurki.
Z każdego dźwięku anielskie tony
Pieściły białe kłębiaste chmurki.

Potem oklaski, wielkie owacje,
Rodzice za nim w salonie stali.
Były uściski i gratulacje,
Dla syna swego przyszłość wybrali.

Aż zaszumiało, aż się ściemniło
I trafił promień jasnego gromu.
Choć słońce nadal pięknie świeciło
Ja już znalazłem się w swoim domu.

Leżałem w łóżku w wielkim skupieniu,
Pokój falował w ostatnim tonie.
Myśli krążyły gdzieś w oddaleniu
Po tamtym dworku i po salonie.

Za oknem ptaków pierwsze ćwierkanie,
Bo już na wschodzie słońce stanęło.
I znowu cisza – wyczekiwanie,
Żeby się znowu wszystko zaczęło.

Uczniowie tańczą poloneza;

Uczeń: Kolejna kategorią jest Wielki wśród wielkich pisarzy. Nominowane osoby to:
Jan Brzechwa – polski poeta, autor wielu znanych bajek i wierszy dla dzieci;
Maria Konopnicka – poetka, krytyk literacki i tłumaczka;
Julian Tuwim – polski poeta, pisarz związany z Łodzią, autor tekstów piosenek;
Ignacy Krasicki – poeta, prozaik, dramatopisarz, zwany „księciem poetów polskich”;

Uczeń: Zwycięzcą jest...
Na okładce jednej z jej książek jest mała dziewczynka, białe gąski i śmieszny krasnoludek. Autorka ta pisała nie tylko dla dzieci, ale również dla dorosłych. Ukochała biedny lud i była wrażliwa na jego niedolę. Ciężko pracowała, aby utrzymać swe dzieci. Sama je uczyła i wychowywała w wielkiej miłości do ojczyzny.
Kto to jest?

Uczeń: To Maria Konopnicka, autorka baśni „O krasnoludkach i sierotce Marysi”, „Janka Wędrowniczka, autorka książki „Na jagody”, autorka pięknych wierszy o naszej ziemi ojczystej. Serdecznie zapraszamy do nas.

Uczeń: Za piękne wiersze, za śliczne pieśni, za gorąca miłość do dzieci – dziękujemy.

Uczeń recytuje wiersz Marii Konopnickiej pt. „Zamiary Stasia”

Nieraz sobie myślę o tem,
Czym ja będę, jak urosnę?
Czy kuć będę w kuźni młotem,
Czy obrabiać piłą sosnę?
Czy też może własną grzędę
Orać przyjdzie sochą krzywą?
Czy na tratwach flisem będę
Wisłą spławiał złote żniwo?

Czy zapadłszy w puszcze, w knieje,
Dzielnym stanę się leśnikiem,
Co to nigdy nie blednieje,
Choć się spotka z wilkiem, z dzikiem?
Albo może będę badał,
Het, na niebie księżyc złoty,
Ludziom dziwy opowiadał
I tłumaczył gwiazd obroty?
Może w księgach się zagrzebię
Aż po uszy, aż do brody!
I jak pszczoła zgubię siebie,
Słodkie braciom ciągnąc miody.
O to jedno proszę Boga,
Niech mnie darzy szczęściem takiem:
Jak bądź pójdzie moja droga,
Żebym nie był złym, próżniakiem!
Uczeń: Kolejna kategorią jest Wielki wśród uczonych. Nominowani w tej kategorii są: Mikołaj Kopernik – astronom, który wstrzymał Słonce, ruszył Ziemię;
Maria Skłodowska – Curie – polska fizyczka i chemiczka;
Jan Heweliusz – astronom, studiowała ruchy komet i skatalogował gwiazdy;
Henryk Arctowski – naukowiec, oceanograf, badacz Antarktydy;
Zwycięzcą jest....

Uczeń: W jej rodzinie nauka odgrywała ważną rolę. Ojciec jej – nauczyciel matematyki i fizyki oraz matka – właścicielka najlepszej szkoły dla dziewcząt w Warszawie przywiązywali dużą wagę do wykształcenia. Jedna z pierwszych kobiet - studentek paryskiej Sorbony. Jako pierwsza kobieta na świecie uzyskała tytuł doktora nauk ścisłych. Dwukrotnie otrzymała Nagrodę Nobla w 1903 roku w dziedzinie fizyki i w 1911 roku w dziedzinie chemii za odkrycie radu i polonu. Rad okazał się później pomocny w leczeniu nowotworów. Doświadczenia prowadziła w starej szopie, przerobionej na laboratorium.
Kto to? Maria Skłodowska – Curie. Zapraszamy do nas.

Maria Skłodowska-Curie: W nauce jest jeszcze wiele do odkrycia. Może ktoś z Was zdecyduje się pójść w moje ślady! Może wśród Was znajdzie się przyszły naukowiec.

Uczniowie: Podziwiamy Panią za wytrwałość, pracowitość i skromność. Za wspaniałe odkrycia, które wykorzystywane są dzisiaj w geologii, meteorologii, medycynie i innych dziedzinach nauki, my przyszli naukowcy, dziękujemy!

Uczeń: Następna kategoria to Wielki wśród wielkich sportowców i podróżników. Nominowanymi są:
Adam Małysz – najbardziej utytułowany polski skoczek narciarski, pierwszy skok oddał w wieku 6 lat;
Zbigniew Boniek – piłkarz, trener;
Irena Szewińska – lekkoatletka, wielokrotna medalistka igrzysk olimpijskich;
Marek Kamiński – podróżnik, polarnik, żeglarz;

Uczeń: Zwycięzcą zostaje... pierwszą wyprawę odbył do Afryki i Maroka w wieku 14 lat. Człowiek, ten jako pierwszy i jedyny na świecie zdobył oba bieguny Ziemi w ciągu jednego roku 1400 km w ciągu 53 dni. 23 maja 1995 roku zdobył biegun północny, a 27 grudnia 1995 roku zdobył biegun południowy. W 2004 roku ponownie odbył wyprawę na oba bieguny, tym razem wraz z niepełnosprawnym Jankiem Melą.

Uczeń: Rozpoznajecie tę osobę: to Marek Kamiński. Zapraszamy do nas.

Marek Kamiński: Niezmiernie mi miło odebrać tak piękną nagrodę. Niech ja i Jaś będziemy przykładem, że w życiu można osiągnąć bardzo wiele. Znajdźcie cel i dążcie do niego. Nie poddawajcie się mimo napotykanych trudności. Niech porażki i niepowodzenia mobilizują Was do dalszej pracy. Trzymam kciuki!

Uczniowie: Panie Marku Kamiński uświadomił nam Pan, że w życiu bardzo ważne są takie cechy jak: rzetelność, wytrwałość, pracowitość, odwaga, bohaterstwo, stanowczość, rozważność, samodzielność, obowiązkowość, odpowiedzialność. Dziękujemy Panu za śpiewem na ustach.

Uczniowie śpiewają piosenkę zespołu 2+1 pt. Iść w stronę słońca

Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
iść ciągle iść tak bez końca
Witać jeden przebudzony właśnie dzień
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak

Iść ciągle być w tej podróży
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą
Iść, ciągle iść jak najdłużej
Za plecami mieć nadciągającą noc
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest

Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem trawy ślad
Być sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres.

Uczeń: Następna kategoria to Wielki wśród wielkich osób publicznych. Nominowanymi są:
Jerzy Owsiak – polski dziennikarz radiowy i telewizyjny, założyciel Fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy;
Janusz Korczak – polski pedagog, pisarz i lekarz;
Irena Sendler – działaczka społeczna, pomagała dzieciom żydowskim;

Uczeń: Zwycięzcą w tej kategorii zostaje osoba, dla której bardzo ważne były dzieci. Po ukończeniu medycyny pracował w warszawskim szpitalu dziecięcym. Był prekursorem walki o prawa dziecka. Domagał się uznania dziecka za pełnowartościowego człowieka, które ma prawo być sobą i ma prawo do szacunku.To autor wielu książek dla dzieci i młodzieży m.in. „Król Maciuś I”. Prowadził audycje dla dzieci w radio. Pracował i żył z dziećmi i dla dzieci. Do końca swoich dni nie opuścił dzieci.

Uczeń: O kim mowa, to Pan Janusz Korczak.

Uczniowie: My dzieci dziękujemy panu i cenimy pana jako wielkiego pedagoga. Oprócz „Złotej Dłoni” proszę przyjąć od nas wielkie czerwone serce, gdyż Pan miał zawsze wielkie serce, pełne miłości i ciepła do dzieci.

O JANUSZU KORCZAKU

Gdyby wziąć wszystkie uśmiech dziecięce,
Uśmiechy kwiatów i uśmiechy ptaków,
Uśmiech poety i uśmiech lekarza -
Powstałby wiersz o Januszu Korczaku
Wiersz o człowieku co w czasach ciemności
Na obłąkanym z nienawiści świecie
Miał jasne serce i miał jasne myśli,
Wiersz o człowieku co ukochał dzieci.

Uczeń: Ostatnia kategorią jest kategoria Wielki wśród wielkich Noblistów.
Nominowanymi są;
Lech Wałęsa – założyciel „Solidarności”, prezydent, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1983 roku;
Czesław Miłosz – poeta, historyk literatury, tłumacz. Otrzymał Nagrodę Nobla z dziedziny literatury w 1980 roku;
Henryk Sienkiewicz – pisarz, laureat Literackiej Nagrody Nobla w 1905 roku;
Wisława Szymborska – poetka, krytyk literacki. Otrzymała Literacką Nagrodę Nobla w 1996 roku.

Uczeń: Zwycięzcą zostaje... to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością. Jego dzieła należą do kanonu lektur szkolnych.
Posłuchajcie przeglądu jego postaci:
Staś Tarkowski
"W pustyni i w puszczy"
Ten chłopak zupełnie bez mamy i taty
przemierzał kontynent, daleko od chaty
i chociaż się lękał, odważną miał minkę,
bo przecież ochraniał maleńką dziewczynkę.
Gdy został porwany w słonecznej Afryce,
przejechał wielbłądem na wskroś piaskownicę.
Z upałem i z zimnem tam walczyć się starał
bo ta piaskownica się zowie Sahara...
A potem uciekał, przez wydmy i chaszcze,
i zwierząt królowi zaglądał raz w paszczę...
Przedzierał się dzielnie przez krzaki i knieje
i wrócić do domu miał ciągle nadzieję.
I wrócił, i wytrwał, i mu się udało,
choć czasem nie wszystko się dobrze składało.
A teraz właściwe wyciągnij już wnioski:
Kto wszystko to przeżył? To Stasiu Tarkowski!

Nel Rawlison
"W pustyni i w puszczy"
Odważna i dzielna, co tu kryć!   
Choć czasem szeptała: ja chcę pić!
Do zwierząt szczęśliwą miała dłoń.
I przyznać to musiał nawet słoń!
To ona pokazała każdej polskiej dziewczynie,
jak chodzić należy, żeby przejść przez pustynie...
To ona osiągnęła w końcu bardzo ważny cel -
odnalazła swego tatę śliczna, mała, dzielna Nel...
Dziewczynka, dziewczynka, każdy wie,
maleńka ślicznotka, Nel się zwie!

Uczeń: Już wiadomo, że nasz zwycięzca to Henryk Sienkiewicz. Zapraszamy do nas.
Henryk Sienkiewicz: Dziękuję bardzo za uznanie i pamiętajcie, że książki to największy skarb. Czytajcie, czytajcie a będziecie mądrzy.

Uczniowie śpiewają piosenkę pt. „Rzeka marzeń”

Ostatni oddech słońca przynosi wiatr
Pod złotą łunę, pod świata płonący dach
Znad rzeki wspomnień obraz unosi się
Dom Twój daleki zgubiony dawno gdzieś

Z dala od bliskich tak nagle rzucił los
W gwarze tajemnic brzmi nowy nieznany głos
Znad rzeki wspomnień obłok podnosi się
Dom Twój daleki zgubiony dawno gdzieś

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej nocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą Cię jak ptak
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej nocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą Cię jak ptak

I wtedy czujesz jak dobrze może być
Kiedy bezpiecznym snom już nie zagraża nic
Znad rzeki wspomnień Księżyc odsuwa mgłę
Dom Twój daleki znowu odpływa gdzieś

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej nocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą Cię jak ptak
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złej nocy cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
Z powrotem niosą Cię jak ptak


Uczeń: Przyznaliśmy Wam Złote Dłonie to znaczy, że na pięć, a w naszych sercach na zawsze. Uważam, że wielu Wielkich zasługuje na nagrody. Może i my kiedyś...kto wie?

Uczeń recytuje wiersz
„Przed pomnikiem Wielkiego Człowieka”
I. Nie wiadomo ...., nie wiadomo wcale...,
co w życiu ciebie czeka....
I ty możesz wyrosnąć
na wielkiego Człowieka!
II. Może tak się w twoim życiu stanie,
może z tobą tak się w życiu zdarzy,
że ty zrobisz to, że ty to zdobędziesz,
o czym tyle ludzi próżno marzy....
III. Może twoje serce będzie tak gorące ...,
może ty mieć będziesz tyle siły...,
że obronisz słabych i skrzywdzonych,
że świat zmienisz na dobry i miły.
IV. Może twojej matce będą błogosławić,
że dzielnego wychowała syna
... Nie wiadomo, ... nie wiadomo wcale,
jak się Wielkość w życiu rozpoczyna.
Ewa Szelburg – Zarembina
Na zakończenie uczniowie śpiewają piosenkę pt. „Taki ja, taki Ty może wielkim być”