Spotkanie z Heniem, czyli jak zachować się wobec osób obcych - scenariusz zajęć dla klasy I

Temat: Spotkanie z Heniem, czyli jak zachować się wobec osób obcych.
Data: 30.11.2011
Czas: 60 min
Cele ogólne:
- zapoznanie z pojęciem „obcy” – kim jest obcy? Czy obcy znaczy niemiły?
- nauka prawidłowych zachowań w przypadku kontaktu z osobą obcą,
- kierowanie się zasadą ograniczonego zaufania w stosunku do osób nieznanych – bezwzględne przestrzeganie zakazu oddalania się z osobą obcą, wsiadania do samochodu osoby nieznajomej, brania od niej jakichkolwiek rzeczy oraz przekazywania jej informacji nt. adresu, numeru telefonu itd.,
- wyzwalanie krzyku,
- prawidłowe reagowanie na sygnał,
- utrwalanie umiejętności rozpoznawania osób obcych.

Cele operacyjne:
Uczeń:
- ogląda teatrzyk kukiełkowy,
- opowiada sytuację pokazaną w przedstawieniu,
- ocenia postępowanie bohaterów przedstawienia,
- wyjaśnia własnymi słowami, kim jest obcy,
- odpowiada na pytania prowadzącej: O czym było przedstawienie? Co się wydarzyło? Jak zachowywał się Henio? Czy był miły? Jak się zachował, gdy Krzyś mu odmówił? Co mogłoby się wydarzyć, gdyby Krzyś poszedł razem z Heniem? Jak należy się zachować w sytuacji, kiedy zaczepi nas obca osoba?
- wymienia charakterystyczne cechy w ubiorze i zachowaniu osoby obcej bezpiecznej i niebezpiecznej,
- wymienia zasady zachowania się podczas kontaktu z osobą obcą,
- wykonuje piramidę postaci,
- przykleja elementy piramidy w wyznaczonym miejscu,
- współpracuje z resztą klasy podczas tworzenia piramidy postaci,
- śpiewa piosenkę pt. „Gdy rodziców nie ma w domu” z pokazywaniem gestów.
Formy pracy:
- zbiorowa.

Metody pracy wg M. Kwiatowskiej:
1. Metody czynne:
• zadań stawianych dziecku
• ćwiczeń
• samodzielnych doświadczeń
2. Metody percepcyjne:
• przykładu
• obserwacji i pokazu
• uprzystępniania sztuki
3. Metody słowne:
• rozmowy, opowiadania, zagadki
• objaśnienia i instrukcje.

Środki dydaktyczne: tamburyno, grzechotka, kukiełki – kaczorek – Krzyś i niedźwiedź – Henio, arkusze papieru z narysowaną piramidą podzieloną na cztery części; elementy wycięte z kolorowych gazet; klej, płyta CD „Bezpieczny przedszkolak”.


Przebieg zajęć:
1. Powitanie okrzykiem:
„ I maluchy i starszaki to bezpieczne dzieciaki”

2. Zabawa: „Głośno – cicho”
Materiały: tamburyno, grzechotka
Dzieci chodzą po sali. Ich zadaniem jest prawidłowe zareagowanie na sygnał: dźwięk grzechotki – dzieci zachowują się najgłośniej jak potrafią, krzyczą, tupią nogami itp...; dźwięk tamburyna – dzieci stają się ciche, chodzą bezszelestnie na palcach, nic nie mówią.

3. Teatrzyk kukiełkowy:
Postacie: kaczorek – Krzyś; niedźwiedź – Henio

Krzyś: Cześć dzieciaki! Ja mam na imię Krzyś. Cały dzień spędziłem z kolegami na placu zabaw – zbudowaliśmy wielki tor wyścigowy dla samochodów. Wszyscy poszli już do domu na obiad, a ja zostałem sam. Pomyślałem, że może wy się ze mną pobawicie.
Henio: Cześć mały... ja się z tobą pobawię! Jak się nazywasz?
(K): Mam na imię Krzyś. Nie chcę się z Panem bawić... nie znam Pana. (miś stara się odejść, kaczka go zatrzymuje)
(H): Poczekaj ja nie jestem pan tylko Henryk (dla przyjaciół Henio) i tak samo jak ty bardzo lubię bawić się z dziećmi.
(K): Mama mi mówiła, że nie można rozmawiać z obcymi.
(H): Ale jakim ja jestem obcym, przecież wiesz jak mam na imię – Henio i już się zapoznaliśmy.
(K): No tak.... ale i tak powinienem już iść do domu.
(H): Tak? A co ty będziesz robił w domu z mamą?
(K): Mamy nie ma, będę sam.
(H): Ooooo to będzie ci smutno, będziesz się nudził sam w domu... zapraszam cię do siebie... ja przynajmniej mam w domu super nową grę komputerową. Pogramy, zjemy lody... Dzieci lubicie lody? (Henryk zwraca się do dzieci). No właśnie... będzie super zabawa i nie będziemy się nudzić. Co ty na to?
(K): Ja też lubię lody... i gry komputerowe, ale mama może się martwić, że mnie nie ma, kiedy wróci do domu.
(H): Nie martw się twoja mama już o wszystkim wie... dzwoniłem do niej i zgodziła się żebyś się trochę u mnie pobawił.
(K): Sam już nie wiem... poczekaj poradzę się dzieci. (Henio odchodzi na chwilę)
• Krzyś zbliża się do dzieci i szeptem pyta: Dzieci co mam zrobić? Czy mam iść z Heniem? (Dzieci odpowiadają) Henio wygląda na sympatycznego... czy na pewno mogę z nim iść? (Krzyś zadaje dzieciom tyle pytań, aż decydują, że nie powinien iść razem z Heniem)
• Słuchajcie dzieci wydaje mi się, że Henio jest bardzo uparty i tak łatwo się nie odczepi, dlatego musicie mi pomóc. Kiedy Henio zapyta mnie czy idę razem z nim, ja dam wam znak – powiem „TERAZ” i wszyscy głośno krzykniemy NIE. Dobrze? Uwaga – idzie Henio.
(H): No jak tam Krzyś, idziemy? Pewnie dzieci już ci poradziły, żebyś ze mną poszedł.
(K): TERAZ.
Dzieci i Krzyś głośno krzyczą NIE!!!!
(H): Przestańcie krzyczeć. Chodź Krzyś!!! (Henio zaczyna ciągnąć Krzysia)
(K): Dzieci TERAZ!
Dzieci ponownie krzyczą NIE!!!! Henio przestraszony ucieka.
(K): Dziękuję dzieci, żeście mnie obroniły i pomogły mi krzyczeć. Widzicie, Henio wcale nie był miły, dlatego nigdy nie warto rozmawiać z osobą obcą. Ja już biegnę do domu. Pa pa!!!

4. Rozmowa z dziećmi na temat przygody Krzysia. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:
- O czym było przedstawienie? Co się wydarzyło?
- Jak zachowywał się Henio? Czy był miły? Jak się zachował, gdy Krzyś mu odmówił?
- Co mogłoby się wydarzyć, gdyby Krzyś poszedł razem z Heniem?
- Jak należy się zachować w sytuacji, kiedy zaczepi nas obca osoba?

Prowadząca rozmawia z dziećmi na temat przygody Krzysia, uwypuklając charakterystyczne cechy zachowania osoby obcej – niebezpiecznej.

Mówi o złotych zasadach zachowania wobec osoby obcej:
1. Nie wdawaj się w rozmowę, grzecznie odmów i wracaj do domu.
2. Gdy obcy używa siły głośno krzycz, aby zwrócić na siebie uwagę innych i uciekaj.
3. O każdej takiej sytuacji opowiedz rodzicom.

5. Obcy – piramida postaci:
Materiały: arkusze papieru z narysowaną piramidą podzieloną na cztery części; elementy wycięte z kolorowych gazet; klej.

Dzieci otrzymują plakat z narysowanym trójkątem i oznaczonymi w nim kategoriami. Grupa kolejno wykonuje pojedyncze polecenia prowadzącej. Najpierw określamy wiek osoby, którą moglibyśmy uznać za obcą – prowadzący daje dzieciom wcześniej wycięte, na potrzeby tej kategorii, elementy. Dzieci wybierają te, które uważają za właściwe. Analogicznie posługując się kolorowymi elementami z gazet, wyklejamy wygląd zewnętrzny (ubrania, buty, torby itp.). Dalej wszystko to, czym obcy może „kusić” dziecko (cukierki, lizaki itp.), a na koniec całe postacie. Całości towarzyszy rozmowa i wspólne wyciąganie wniosków. Na koniec dzieci zawieszają pracę w widocznym miejscu w sali.

6. Nauka piosenki, śpiewanie piosenki z ruchami:
Mel: Kalosze
Gdy rodziców nie ma w domu,
Nie otwieraj drzwi nikomu!
Cichuteńko pobaw się
Mama wróci – powiedz jej.

Ona zawsze cię zrozumie,
Wytłumaczyć wszystko umie,
Gdy coś niepokoi cię –
Mama wróci – powiedz jej.

Tata także ci pomoże
We dnie, w nocy, w każdej porze.
Tata silny, czyli „strong”
I sprytniejszy niż James Bond.

7. Zakończenie zajęć okrzykiem:
„ I maluchy i starszaki to bezpieczne dzieciaki”