Szkolny System Wspierania Uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

SZKOLNY SYSTEM WSPIERANIA UCZNIÓW
ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI
W SZKOLE PODSTAWOWEJ W PRUSICKU

I. WSTĘP
CELE:
• Zdobycie możliwie kompetentnej wiedzy o możliwościach psychofizycznych i indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych ucznia.
• Określenie przyczyn niepowodzeń szkolnych Partyka Kasperkiewicza.
• Rozpoznanie ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się.
• Określenie predyspozycji i uzdolnień.

Na podstawie spostrzeżeń nauczycieli uczących w klasie I, nauczycieli dyżurujących na przerwach międzylekcyjnych oraz sugestii uzyskanych od rodziców, przeprowadzono diagnozę, zebrano dane, określono indywidualne potrzeby ucznia oraz opracowano działania zaradcze.

II. ROZPOZNANIE POTRZEB UCZNIA
Na poziomie diagnostycznym wychowawca oraz nauczyciele uczący w klasie I przeprowadzili w szkole rozpoznanie wstępne w celu zdobycia możliwie kompletnej wiedzy o możliwościach psychofizycznych i indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych ucznia. Systematycznie zbierali informacje, obserwowali, rozpoznawali warunki, przebieg i wyniki uczenia się ucznia. Stosowne procedury mają na celu określenie przyczyn niepowodzeń szkolnych dziecka, rozpoznanie ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także określenie predyspozycji i uzdolnień.

III. ZBIERANIE DANYCH
Ocena poziomu funkcjonowania ucznia dostarcza informacji o mocnych stronach ucznia, jego osiągnięciach rozwojowych, zainteresowaniach, w tym o poziomie wiedzy i umiejętności, jak też o trudnościach rozwojowych i edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych. Pozwala na określenie sposobu dostosowania otoczenia tak, aby uczeń mógł w nim funkcjonować, czyli rozwijać się i uczyć.
Ocena funkcjonowania jest dokonywana w toku zajęć obowiązkowych, dodatkowych i nadobowiązkowych. Przeprowadzana jest dwa razy w roku szkolnym
(arkusz obserwacji).
Rozpoznawanie przeprowadzane jest także każdorazowo w sytuacjach wymagających interwencji.

IV. OCENA POZIOMU FUNKCJONOWANIA UCZNIA dokonana przez zespół nauczycieli.
Karta indywidualnych potrzeb ucznia

Imię i nazwisko ucznia ................................
Klasa ................................
Posiadający:
- orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania nr
- opinię poradni ............................
- data wydania opinii .....................
- inne dokumenty o potrzebach ucznia ...............

Ocena poziomu funkcjonowania ucznia dokonana przez Zespół

Mocne strony rozwoju Słabe strony rozwoju
Zasób wiedzy ogólnej
Zainteresowania przyrodą i kosmosem
Dobra pamięć słuchowa
Liczenie w zakresie 10 Niska gotowość do nauki
Zniechęcenie
Ciągłe zmęczenie
Słaba znajomość liter
Problemy z czytaniem
Niski poziom graficzny pisma
Bardzo niski poziom rozwoju emocjonalno-społecznego

Po dokonaniu diagnozy i oceny funkcjonowania ucznia zespół stwierdził, że uczeń ........... wymaga objęcia pomocą psychologiczno- pedagogiczną ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne.

V. ZALECANE FORMY I SPOSOBY UDZIELANEJ POMOCY
Dla ucznia
1. Dodatkowe zajęcia w ramach zajęć wyrównawczych zarówno grupowych jak i indywidualnych.
2. Indywidualizacja zadań do samodzielnego wykonania.
3. Motywowanie ucznia do pracy.
4. Zajęcia rozwijające uzdolnienia.
5. Zajęcia terapii pedagogicznej – indywidualne, grupowe,
6. Zajęcia logopedyczne.
7. Gimnastyka korekcyjna.
8. Indywidualne nauczanie.
9. Indywidualne konsultacje psychologiczne.
10. Inne

Sposoby realizacji zalecanych form pracy
Okres, na jaki wskazane jest przyznanie danej formy pomocy
1.Dodatkowe zajęcia w ramach zajęć wyrównawczych zarówno grupowych jak i indywidualnych.
Uczeń może uczestniczyć w indywidualnych zajęciach wyrównawczych z języka polskiego i matematyki, a także w zajęciach z grupą dzieci klas I-III w celu rozwijania sprawności manualnej, graficznej i motoryki.

Do końca roku szkolnego 2010/2011,
a następnie w klasie II.
2.Indywidualizacja zadań do samodzielnego wykonania.
W pracy edukacyjno-wychowawczej nauczyciele bazują na mocnych stronach ucznia dobierając odpowiednie zadania do możliwości dziecka, aby mógł osiągnąć sukces. W drugim semestrze roku szkolnego 2010/2011.
W dalszym ciągu po uzyskaniu wskazówek poradni.
3. Motywowanie ucznia do pracy.
Zachęcanie do podejmowania zadań edukacyjnych poprzez stosowanie pochwał i nagród. W drugim semestrze roku szkolnego 2010/2011.
W dalszym ciągu po uzyskaniu wskazówek poradni.
4.Zajęcia rozwijające uzdolnienia.
Zachęcenie ucznia do udziału w zajęciach rozwijających zdolności artystyczne. W drugim semestrze roku szkolnego 2010/2011.

Dla rodziców
1. Bieżące informacje o pracy, zachowaniu i postępach syna.
2. Telefoniczna informacja o niestosownym zachowaniu edukacyjnym i wychowawczym dziecka w szkole.
3. Możliwość udziału w zajęciach syna jako obserwator.
4. Możliwość korzystania z opieki powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.
5. Indywidualne konsultacje z pedagogiem, psychologiem, pielęgniarką szkolną wspierające ich w wychowaniu i opiece nad dzieckiem.
6. Możliwość uczestniczenia rodziców w prelekcjach, pogadankach, warsztatach.

VI. WSPIERANIE
Praca z uczniem musi być prowadzona ze znajomością zasad działania odpowiadających charakterowi udzielanego wsparcia i uwzględnienia konkretnych potrzeb edukacyjnych ucznia.

VII. ZAKOŃCZENIE
Nauczyciel podejmując pracę z uczniem ustala wyznaczniki procesu edukacyjnego w indywidualnym przypadku. W zależności od charakteru specjalnych potrzeb ucznia określany jest zakres dostosowania programu edukacyjnego, uwarunkowania wynikające z diagnozy ucznia, cele edukacyjne, procedury osiągania celów edukacyjnych, zasady pracy i oceniania. Ustalenia te przekładają się na sposób prowadzenia zajęć obowiązkowych, dodatkowych i nadobowiązkowych.
W ramach zajęć nauczyciel ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi musi wykonać dodatkowe czynności i zastosować odpowiednie rozwiązania metodyczne mając na uwadze możliwości i potrzeby ucznia.