Przyszła do nas wiosna

Prowadząca zajęcia: Marzena Grzegorczyk
SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat: Przyszła do nas wiosna.

Parametry grupy: dzieci z klas I,II,III w świetlicy szkolnej

Diagnoza: dzieci są mało zdyscyplinowane, nie wierzą w swoje możliwości, niektóre dzieci
uważają się za gorsze i nie chcą podejmować różnych działań

Cele:
• Uczeń kształtuje w sobie umiejętność słuchania, skupienia i wypowiadania się.
• Uczeń rozwija własne myślenie i umiejętność odgadywania.
• Uczeń uświadamia sobie, jak ważne są podczas pracy cierpliwość, dokładność, ostrożność.
• Uczeń poszerza swoje zdolności manualne.

Metody:
• Podająca – odczyt, instrukcja, pogadanka;
• Praktyczna, eksponująca – praca techniczna.

Formy:
• Indywidualna;
• Grupowa;
• Zbiorowa.

Pomoce dydaktyczne: tekst wiersza J. Brzechwy „Przyjście wiosny” i ilustracje, szary papier, kartki z bloku, ołówki, pastele, nożyczki, klej, dowcipy o wiośnie.

Przebieg zajęć:

I. Część wstępna.

1. Zaproszenie dzieci do zajęcia miejsc w kręgu.
2. Przywitanie uczniów i zapoznanie z tematyką zajęć.
3. Krótka rozmowa z dziećmi o wiośnie: Przywitaliśmy przyjemną porę roku - wiosnę. Czy naprawdę przyszła do nas wiosna? Jak ona to zrobiła? Co kojarzy się Wam z wiosną? Zimą jeździliście na nartach i sankach, a wiosną jak można spędzać wolny czas? (Nauczyciel zwraca uwagę na sposób i jakość rozmowy).

II. Część zasadnicza.

1. Za oknem naszej wiosny nie widać. Przed chwilą rozmawialiśmy, w jaki sposób wiosna przychodzi, a teraz posłuchajcie, co różne zwierzęta w wierszu J. Brzechwy p.t. „Przyjście wiosny” mówią o tym.
Nauczyciel odczytuje wiersz pokazując jednocześnie przygotowane ilustracje, a następnie zadaje pytanie: Jaka jest prawda o wiośnie, w jaki sposób przychodzi?

Jan Brzechwa
Przyjście wiosny

Naplotkowała sosna,
że już zbliża się wiosna
Kret skrzywił się ponuro:
przyjedzie pewno furą...
jeż się najeżył srodze
Raczej na hulajnodze.
Wąż sykną
- ja nie wierzę,
przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął:
Wiem coś o tym,
przyleci samolotem.
Skąd znowu
- rzekła sroka
ja jej nie spuszczam z oka
i w zeszłym roku w maju
widziałam ja w tramwaju.
Nieprawda wiosna zwykle
przyjeżdża motocyklem.
A ja wam to dowiodę
że właśnie samochodem.
Nieprawda bo w karecie!
W karecie, co pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
że płynie właśnie łódką!
A wiosna przyszła pieszo
Już kwiaty z nią się śpieszą,
już trawy przed nią rosną i szumią
Witaj wiosno.

2. Nauczyciel: Jedną z oznak wiosny jak wspomnieliście są „bazie kotki”. Ja teraz chciałabym z Wami wykonać takie kotki, jednak będą one troszkę nietypowe, tak jak rozmowy zwierząt.
Podzielimy się na cztery grupy. (Stworzenie grup i przygotowanie miejsc pracy).
Każda grupa otrzyma ode mnie szary papier i kartki białego papieru. Waszym zadaniem będzie na szarym papierze narysowanie pastelami dużego drzewa, następnie na małych białych kartkach każdy członek grupy narysuje ołówkiem prawdziwego kota, pokoloruje go i wytnie. Ostatnim elementem pracy będzie przyklejenie na grupowym drzewie każdego kotka.

3. Wykonywanie pracy przez dzieci. (Nauczyciel obserwuje każdą grupę, jeśli są jakieś trudności – wspomaga a wszystkie prawidłowe zachowania stara się zauważyć i powiedzieć o nich. Powoli to na zwiększenie wiary we własne możliwości.)

III. Część końcowa.
1. Porządkowanie miejsc pracy.
2. Prezentacja grupowych drzew z kotkami, omówienie wyglądu prac i działania poszczególnych grup, nagrodzenie za pracę.
3. Nauczyciel na zakończenie odczytuje 3 dowcipy:

Biedronka, żuk i stonoga umówili się na naradę na starym dębie.
Biedronka i żuczek przyszli punktualnie. Stonoga spóźnia się.
Minęły już dwie godziny. Biedronka zdenerwowana chce już iść do domu.
Otwiera drzwi, a tu stonoga.
- Gdzie się podziewałaś?! - pyta żuk.
- Nad drzwiami jest napisane, aby wytrzeć nogi...

****

Mucha spotyka stonogę:
- Dlaczego nie byłaś na lodowisku?
- Bo zanim założyłam łyżwy przyszła wiosna.

***

Idzie ślimak pod górkę i śpiewa:
- Za rok, może dwa...
Z górki schodzi inny, stary i śpiewa:
- Czterdzieści lat minęło...

4. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.