Program autorski
„Ja tworzę świat w którym żyję – wzorce osobowe nastolatków”
Rok szkolny 2011/2012
Opracowanie: mgr J.Brzóskiewicz
Podstawowym sposobem nauki każdego człowieka jest wzorowanie się: na kimś, na czymś. Młodzież znajduje wzorce do naśladowania wśród: gwiazd muzycznych, gwiazd filmowych sportowców, czy też mnie znanych osób. Dla niektórych z ich wzorcem do na naśladowania, choć to rzadkość, jest ktoś z rodziny.
Jednakże młodzi ludzie coraz rzadziej naśladują te cechy, które winny być kontynuowane w społeczeństwie. Pomijają w swym wartościowaniu:
- wartości patriotyczne;
- ogólno przyjęte wartości moralne, społeczne;
- altruizm, a nawet pomoc koleżeńską.
Społeczeństwo młodzieży jest wyidealizowane, a najważniejszą osobą na „całym świecie” jestem Ja, jako obywatel, uczeń, wychowanek.
Historia Polski i świata dysponuje przykładami osobowości, charakterów i postępowania, które warto naśladować, bądź przynajmniej poznać.
Program „Ja tworzę świat w którym naśladuję – wzorce osobowe nastolatków” ma na celu uzmysłowienie jego uczestnikom, że obok tych pozytywnych wzorców osobowościowych wokół młodych ludzi pełno jest niebezpieczeństw, związanych z przejęciem wzorów złych, szkodliwych.
CEL GŁÓWNY
Poznawanie i utożsamienie się z pozytywnymi wzorcami osobowościowymi. Unikanie społecznie nieakceptowanych zachowań, negatywnych wzorców postępowania.
CELE OPERACYJNE
Uczestnik:
- pozna przykłady pozytywnych i negatywnych zachowań na przykładzie wybranych osobowości (muzyków, sportowców, polityków);
- będzie umiał dokonać oceny postepowania;
- będzie umiał wysunąć wysnuć wniosek;
- pozna znaczenie terminów: wartości, altruizm, poświęcenie;
- będzie przewidywał skutki złego postepowania;
- będzie umiał podjąć decyzję.
METODY
- słowna;
- aktywizująca.
FORMY PRACY
- indywidualna;
- zbiorowa.
SPOSÓB REALIZACJI
Zajęcia w ramach programu „Ja tworzę świat w którym żyję - ...” realizowane będą w pierwszą i trzecią środę miesiąca, a także na bieżąco wg potrzeb. Pojęcie wzorca kształtuje się bowiem nie tylko na podstawie zaplanowanego cyklu działań. Sytuacje z życia codziennego młodzieży, materiał szkolny bogate są w sytuacje, które należy poddać dyskusji.
W ramach autorskiego programu pracy realizowane będą zajęcia, zgrupowane w określone bloki tematyczne / miesięczne.
ZAŁOŻENIA:
Wrzesień 2011: pojęcie utożsamiane z pojęciem wzorzec (metoda aktywizacji: burz mózgów), uzupełnienie wiedzy teoretyczno – praktycznej;
Październik 2011: „Wzorzec osobowy mojego życia” – dyskusja na forum grupy;
Listopad 2011: „Ponadczasowy wzór postepowania – podróż przez lata historii Polski”;
Grudzień 2011/ Styczeń 2012: „Nie – akceptowane wzorce postępowań, prawda, czy fałsz.”
W II półroczu program będzie realizowany w oparciu o założenia i cel główny programu wg. następujących założeń:
Luty: „Przemoc i agresja nieodzowne elementy życia młodzieży – czy można żyć bez ich użycia”;
Marzec: „Moje miejsce w społeczeństwie – hierarchia moich wartości”;
Kwiecień: „ Niepełnosprawni – moja tolerancja na innych”;
Maj / Czerwiec: zajęcia podsumowujące oparte na wymianie zgromadzonych informacji, próba odpowiedzi na pytania „Co ja wyniosłem z tych zajęć dla siebie; Czy chciałbym być inny; Czy warto kultywować wzorzec idealnej osobowości ?”
UCZESTNICY ZAJĘĆ:
Uczestnicy zajęć to młodzież gimnazjalna pochodząca z rodzin dysfunkcyjnych, która powinna poznać wartościowe wzorce osobowe obecne w historii Polski. Często bowiem dzieci te mają zaburzone pojęcie : norm i wartości społecznych poprzez wychowanie w takim środowisku rodzinnym.
Zajęcia w ramach tego programu zamierzam połączyć z Biblioterapią. Stosunek uczestników do książki, jako lektury, źródła wiedzy, nadal jest niezadawalający.
Dlatego wykorzystam Biblioterapię, jako metodę pracy nad własnym, pozytywnym wzorcem i odszukania go w literaturze.
SPODZIEWANE EFEKTY REALIZACJI PROGRAMU W I SEMESTRZE ROKU SZKOLNEGO 2011/2012
- poszerzenie światopoglądu społecznego poprzez określenie terminów: wartości i postaw społecznie akceptowanych i nieakceptowanych;
- wybór należy do mnie: praca nad umiejętnością dokonywania prawidłowych wyborów;
- poznanie i wzbogacenie wiedzy nt. historii Polski i wielkich osobowości;
- wykształcenie umiejętności dyskusji;
- poszerzenie światopoglądów literackich.