Cztery pory roku w zabawach integracyjnych

Scenariusze pochodzą z programu ,,Cztery pory roku w zabawach integracyjnych”, który jest realizowany w naszym Przedszkolu. Głównym celem opracowanego programu jest stymulowanie i wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju, wyzwalanie aktywności ruchowej poprzez tańce i zabawy przy muzyce oparte na naturalnej potrzebie ruchu dziecka w wieku przedszkolnym. Program przeznaczony jest do realizacji wspólnie z rodzicami; służy integracji rodzica, dziecka i nauczyciela. Program oparty na metodzie ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn, elementy zabaw z Klanzy, proste układy taneczne oraz zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej.
Wkrótce pojawią się scenariusze „Wiosna” i „Lato”.


,,Jesień’’

1. Cele ogólne:
- kształtowanie współpracy z współćwiczącymi (partnerem) i umiejętności integrowania się z nim,
- rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej,
- uświadomienie rodzicom obopólnych korzyści płynących ze wspólnej zabawy z dzieckiem.
- rozwijanie umiejętności wyrażania muzyki ruchem.

2. Cele szczegółowe:
- zaspokoi potrzebę ruchu,
- potrafi używać ciała i kontrolować je na wiele różnych sposobów,
- uczy się współdziałania i partnerstwa,
- zdobywa pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu,
- nawiąże kontakty przyjacielskie z rówieśnikami,
- dozna przyjemności i radości poprzez bliski kontakt z rodzicem,
- reaguje ruchem na zmiany tempa muzyki,
- zapamięta i powtórzy układy taneczne,
- wczuje się w rytm muzyki.

3. Metody:
- ruch rozwijający W.Sherborn
- zabawy Klanza

4. Formy:
- indywidualna,
- zespołowa,
- w parach

5. Przebieg zajęć:

I. Część wstępna:
• ,,Czarowanie’’
• Powitanie ,,Witamy się...’’ częściami ciała, głową, prawą ręką, lewą ręką, uchem, nosem, nogą lewą, nogą prawą,


II. Część właściwa:

1. Zabawa ruchowa ,,Podajmy sobie ręce....”
Podajmy sobie ręce i zróbmy kółka dwa, kółka dwa,
I brzuszek do brzuszka, i buźka do buźki,
I tak do białego dnia.
Więc bawmy się, więc bawmy się,
Zabawa nas nic nie kosztuje.
Masz rączki dwie, więc klaśnij w nie
Zabawa niechaj trwa, pa, pa.

2. Seria zabaw z wykorzystaniem metody W. Sherborn:
- ,,Lustro’’ - dzieci i rodzice siedzą na przeciwko siebie. Rodzic wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, a dziecko to naśladuje. Po chwili następuje zamiana ról
- ,,Dywanik’’ – dzieci kładą się ciasno na podłodze jedno obok drugiego, pierwsze dziecko kładzie się na dywanik i kula się po nim, aż do końca dywaniku, następnie kolejne dziecko itd.
- „Siłacze” – dziecko i rodzic siedzą na podłodze w siadzie prostym, opierają się plecami o siebie, dziecko pcha plecami rodzica- zmiana ról.

3. ,,Deszczyk’’ – taniec:
Uczestnicy stoją w dużym kole, prowadzący pokazuje gesty odpowiadające tekstowi piosenki:
„Pada deszczyk, pada deszczyk” – unosimy ręce wysoko do góry i poruszając palcami opuszczamy je powoli w dół.
„Wieje, wieje wiatr” – unosimy ręce wysoko do góry poruszając nimi mocno w prawo i w lewo.
„Błyskawica, grzmot” – na hasło; „błyskawica” – klaszczemy, na hasło: „grzmot” – tupiemy nogą.
„A na niebie kolorowa tęcza” – uniesione do góry ręce roztaczają duże półkola.

4. Zabawy Klanza z wykorzystaniem chusty animacyjnej (wszyscy stoją wokół chusty i trzymają ją za końce):
a/ Taniec liści na chuście – Rzucamy na chustę liście wykonane przez uczestników z kolorowych gazet /wydzieranka/. Uczestnicy poruszają chustą w górę i w dół tworząc lekki wietrzyk, dbają o to, aby liście nie spadły na podłogę.
b/ Jesienna wichura – Uczestnicy mocno poruszają chustą w górę i w dół starając się, aby nadal jak najmniej liści spadło.
c/ Zabawy z kasztanem:
- Jedna grupa chce, aby kasztan spadł, druga nie.
- Wszyscy uczestnicy chcą, aby kasztan wpadł w otwór chusty.
- Wszyscy uczestnicy chcą, aby kasztan nie wpadł w otwór chusty.
d/ Zabawa na hasło – Uczestnicy zabawy zmieniają się miejscami, prowadzący rzuca hasło: gruszki – jabłka, jabłka – śliwki, śliwki - gruszki.

5. „Jesienne zabawy” – taniec do słów piosenki. (Rymowana gimnastyka dla smyka płyta CD)


Dzieci starsze (dodatkowo):

6. Taniec „Bastringlo”(taniec wiewiórek):
Ustawienie: w rozsypce parami. Uczestnicy stają naprzeciwko siebie na lekko ugiętych nogach w kolanach:
- uderzają 5x naprzemian w kolana,
- 3x klaszczą w ręce partnera,
- "haczyki" obroty 8 krokami ze swoimi partnerami,
- obroty "haczykami" 8 krokami z nowymi partnerami.

7. Taniec „Specknerin” (taniec chmurek):
Ustawienie: w kole, ręce (prawa jak spodek, lewa jak przykrywka)
- 16 kroków w prawo
- 4 kroki do środka koła, ręce unosimy do góry,
- 4 kroki do tyłu, ręce opuszczamy.
- 4 kroki dostawne w prawo,
- 4 kroki dostawne w lewo.
- przeplatanka w prawo: prawa do boku, lewa przed prawą, prawa do boku, lewa za prawą + rytmiczny obrót,
- przeplatanka z obrotem w lewo.
- 8 kroków w miejscu i od początku.
- taniec powtarza się 3x.


III. Część końcowa:
• Zabawa relaksacyjna – dzieci leżą na podłodze z zamkniętymi oczami słuchając muzyki relaksacyjnej, powolne podnoszenie i opuszczanie nóg i rąk.
• ,,Iskiereczka’’ – na pożegnanie, stajemy w kręgu i trzymamy się za ręce, prowadzący mówi ,,Iskiereczkę puszczam w krąg niech powróci do mych rąk. Iskiereczka krąg zatoczyła i do mych rąk powróciła’’.


,,Zima’’

1. Cele ogólne:
- doznawanie przyjemności i radości poprzez bliski kontakt z rodzicem,
- rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej,
- uświadomienie rodzicom obopólnych korzyści płynących ze wspólnej zabawy z dzieckiem.

2. Cele szczegółowe – dziecko:
- zaspokoi potrzebę ruchu,
- zdobywa pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu,
- nawiąże kontakty przyjacielskie z rówieśnikami,
- zapamięta i powtórzy układy taneczne,
- wczuje się w rytm muzyki,
- potrafi używać ciała i kontrolować je na wiele różnych sposobów,
- uczy się współdziałania i partnerstwa,

3. Metody:
- ruch rozwijający W.Sherborn
- zabawy Klanza

4. Formy:
- indywidualna,
- zespołowa,
- w parach

5. Przebieg zajęć:

I. Część wstępna:

• Pląs na powitanie:
„Wszyscy są, witam was.
Zaczynami już czas.
Jestem ja, jesteś ty.
Raz, dwa, trzy”.

II. Część właściwa:

1. Pląs ,,Pingwin”

2. Zabawy Klanza z wykorzystaniem chusty animacyjnej (wszyscy stoją wokół chusty i trzymają ją za końce):
a/ „Zawierucha – lawina” – na chustę kładziemy kule z gazety wykonane wcześniej przez uczestników:
- jedną kulę z gazety toczymy po obwodzie koła
- jedną kulę trafiamy do dziury w środku koła
- wszystkie kule są na chuście, zawierucha zimowa - lawina (wszystkie kule staramy się wyrzucić poza obwód chusty),
b/ „Rzeźby” – 3-4 osoby pod chustą tworzą rzeźbę , pozostali odgadują jaka to rzeźba,
c/ „Kolorowa gwiazda” – wszyscy leżą na chuście z nogami zwróconymi do środka, a następnie wykonują polecenia: turlamy się 2 razy w prawo, 2 razy w lewo, trzymamy się za ręce i podnosimy je do góry, podnosimy nogi do góry, itp.

3. „Hej-ho...” na sanki ,by się szło , hej-ho, hej-ho, hej-ho – siedzimy w kręgu , każdy z uczestników ściąga 1 but i kładzie go przed sobą . Razem śpiewamy piosenkę, rytmicznie uderzając butami o podłogę /1x/ a za każdym następnym razem but przestawiamy o 1 osobę w prawo. Śpiewamy tak długo aż, każdy z uczestników otrzyma swój but.

4. Zabawa „Gimnastyczny blues” – taniec wg słów piosenki. (Rymowana gimnastyka dla smyka płyta CD)

5. Seria zabaw z wykorzystaniem metody W. Sherborn:
- „Skoki przez gwiazdkę” – rodzic kładzie się na podłodze, ręce i nogi ma mocno odwiedzione od tułowia, tworzy swym ciałem kształt gwiazdy. Dziecko wykonuje skoki ponad kończynami, tułowiem rodzica (obunóż, na jednej nodze). Zamiana ról.
- „Naleśnik” – dziecko leży na plecach na podłodze, rodzic „zwija go w naleśnik”, smaruje dżemem, posypuje cukrem, kroi i zjada. Zamiana ról.
- „Skoki przez śnieżne kul”’ – rodzic przyjmuje postawę żółwia, a dziecko stara się przez niego przeskoczyć. Zamiana ról.

6. ,,Magiczna liczba siedem”:
Uczestnicy tworzą koło, trzymając się za ręce, maszerują w prawą stronę śpiewając dwa razy pierwszy wers piosenki:
„Czy znasz, czy znasz, magiczną liczbę siedem?”
Dodając na końcu kolejno liczby od 1-7
„Tak jest jeden”
„Tak jest dwa” itd. ...- do : „Tak jest siedem” – wykonują pokazywane przez prowadzącego poszczególne czynności:
- tak jest jeden – tupiemy prawą nogą
- tak jest dwa – tupiemy lewą nogą
- tak jest trzy – klękamy na prawe kolano
- tak jest cztery – klękamy na lewe kolano
- tak jest pięć – podpieramy się prawym łokciem
- tak jest sześć – podpieramy się lewym łokciem
- tak jest siedem – podpieramy się dwoma łokciami pod brodę.

Grupy starsze (dodatkowo):

7. Taniec „Siedmiokroczek”
Siedem kroków najpierw w przód (zbliżamy się siedmioma krokami do środka koła)
Potem siedem kroków wstecz (wracamy na obwód koła)
Tra, la, la la, la, la i już każdy taniec zna. (wysuwamy na zmianę raz lewą, raz prawą nogę stawiając ją na pięcie, obrót wokół własnej osi)

Do kolegi odwróć się (odwracamy się do partnera)

Podaj rękę, albo dwie (podajemy najpierw prawą, potem lewą rękę)
hejże ha, hejże ha bis (obroty parami)
i już tańczysz, tak jak ja! (3 przytupy – pary ustawiają się tak, aby powstało zewnętrzne i wewnętrzne koło)

Potem ręce weź pod bok (opieramy ręce na biodrach)

Podskocz siedem razy hop (wykonujemy siedem podskoków)
hop, hop, hop, hop, hop, hop, bis (koła cwałem w prawą stronę, bis w lewą)
Jaki łatwy ten podskok (3 przytupy)

W kole stańmy wszyscy wraz (ustawiamy się w jedno koło)
I zatańczmy jeszcze raz (chwytamy się za ręce)

Tra, la, la, tra, la, la bis (podskokami krążymy w prawą stronę), bis
zabawa dalej trwa! (w lewą, 3 przytupy)

8. Taniec „Agadoo”
Ustawienie w parach naprzeciw siebie:
Trzy razy uderzamy o swoje kolana,
Trzy razy uderzamy o ręce partnera,

Jeden krok w lewą stroną (unosimy lewą rękę w górę)
Jeden krok w prawą stronę (unosimy prawą rękę w górę)
Powtarzamy dwa razy.

Łapiemy się w haczyki (pod boczki)trzy razy dookoła z partnerem.

Na zwrotce – wszyscy w jednym kole (robimy dwa-trzy kółeczka), później raz do środka koła i na zewnątrz, następnie pary odwracają się do siebie twarzami i tańczymy do refrenu.
(Płyta z muzyką ,,Przeboje Mini MIni'')

III. Część końcowa:
• Zabawa relaksacyjna – dzieci leżą na podłodze z zamkniętymi oczami słuchając muzyki relaksacyjnej, powolne podnoszenie i opuszczanie nóg i rąk.
• ,,Iskiereczka’’ – na pożegnanie, stajemy w kręgu i trzymamy się za ręce, prowadzący mówi ,,Iskiereczkę puszczam w krąg niech powróci do mych rąk. Iskiereczka krąg zatoczyła i do mych rąk powróciła’’.