Temat: Pomyśl nieraz o czasie!
Cel główny:
-zapoznanie uczniów z problematyką czasu i jego wszechobecnością;
Cele operacyjne:
Uczeń:
-wie czym jest czas;
-wie w jaki sposób odmierzamy czas;
-wie dlaczego i po co człowiek odmierza czas;
-potrafi powiedzieć o znaczeniu i funkcjonowaniu człowieka w "czasie";
Metody nauczania:
-podające(pogadanka);
-eksponujące;
-dyskusja;
Formy pracy:
-indywidualna;
-zbiorowa;
Środki dydaktyczne: zegar,klepsydra, Księga przysłów, Jednostki miar-leksykon, felieton Ewy Woydyłło pt: "Zaprzyjaźnij się z czasem", kartka, długopis;
I. Część wstępna
Powitanie uczniów i zapoznanie ich z tematem zajęć.
II. Część właściwa
Nauczyciel prosi uczniów o zdefiniowanie "czasu" swoimi słowami.
Wysłuchawszy wypowiedzi uczniów mówi o tym, że przyroda dostarcza nam wyróżniających się jednostek odstępu czasu: doby, miesiąca księżycowego i roku - związanych odpowiednio z obiegiem Ziemi wokół Słońca. Jednostki te można zdefiniować odpowiednio jako odstępy czasu między kolejnymi pełniami Księżyca i kolejnymi środkami lata. Na podstawie tych trzech pozornie niezmiennych odstępów ludzie tworzyli kalendarze i inne systemy rachuby czasu.
III. Na co najbardziej człowiek narzeka w swoim życiu?
-chyba na brak pieniędzy i czasu.
I tak sposobem na pieniądze jest albo ograniczenie swoich potrzeb i zachcianek albo np.:trafienie dużej wygranej w totolotka. Wydaje się to trudne do realizacji.
Trochę łatwiej rozwiązać jest brak czasu (uczniowie podają różne rozwiązania).
Dlaczego brak czasu łatwiej jest rozwiązać?
Myślę, że dzieje się tak dlatego, że każdy z nas jest tylko użytkownikiem czasu, dysponentem jego. Czas tez nie jest niczyją własnością i jest ogólnodostępny. Nikt go nie produkuje więc nikomu nie możemy go zabrać, ani tez dać. Czas jest bytem wiecznym i można go tylko spożytkować mądrze lub głupio. Bo jedna godzina tyle samo trwa w Krakowie, co i w Krasocinie, czy gdzieś tam indziej.
Zatem ważne jest to co zrobiliśmy, co robimy i co będziemy robić w życiu. Zwłaszcza młodzi ludzie tacy jak wy powinniście mieć na uwadze fakt, że niektóre rzeczy można robić szybko w "czasie" .
Jakie czynności można robić szybko? (uczniowie wymieniają)
-sprzątanie, gotowanie, budowanie, oglądanie telewizji (przeskakując z kanału na kanał)itp.
Czego nie możemy zrobić szybko? ( uczniowie odpowiadają)
-zaprzyjaźnić się, stworzyć poczucie więzi między osobami, wychować dziecko itp.
Dlaczego nie możemy zrobić tego szybko?
Bo są na świecie rzeczy, których szybko nie da się wykonać, a uczucia i potrzeby emocjonalne są procesami trwającymi w czasie. Zatem kłania nam się hierarchia ważności, która powinna być wyjściem do tego jak będziemy żyli.
IV. Korzystając z "Księgi przysłów" każdy z uczniów losuje sobie jedno przysłowie dotyczące czasu i dyskutujemy nad jego interpretacją.
*Czas- doktor najlepszy;
*Czas daje, czas wykrada;
*Czas i śmierć nigdy się uprosić nie dają;
*Czas leczy rany;
*Czas to pieniądz;
*Czas płynie jak woda;
*Czas wszystko przynosi, z czasem wszystko ginie;
*Czas utracony nigdy nie wróci;
*Czego rozum nie może to często czas leczy;
V. Nauczyciel podsumowując zajęcia czyta uczniom strofy wiersza Wisławy Szymborskiej, którego tytuł mają odgadnąć (jako kontynuację następnych zajęć świetlicowych).
"...
Żaden dzień się nie powtórzy,
Nie ma dwóch podobnych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
..."
VI. Nauczyciel dziękuje uczniom za aktywny udział w zajęciach.