Scenariusz zajęć Metodą Ruchu Rozwijającego

PRZEBIEG ZAJĘĆ
ZESTAW ĆWICZEŃ

Powitanie

- dzieci siedzą w kręgu, witają się piosenką „Witaj”

Witaj, ... (imię), witaj, .... (imię).
Jak się masz, jak się masz?
Wszyscy Cię witamy, wszyscy Cię witamy.
Bądź wśród nas, bądź wśród nas!

- dzieci swobodnie spacerują po sali i witają się częściami ciała wymienionymi przez wychowawcę.


Schemat ciała i Przestrzeń

- „Budzenie własnego ciała” – dzieci dobierają w się w pary i po kolei budzą różne części ciała kolegi, pocierając, masując i poklepując je.

- „Lustro” – dzieci dobierają się parami i siadają twarzami do siebie w siadzie skrzyżnym. Jedna osoba robi różne miny, druga je naśladuje. Następnie zmiana ról.

- „Wstukiwanie rytmu” – wszyscy leżą w rozsypce na podłodze. Jedna osoba wystukuje dowolny rytm wybraną przez siebie częścią ciała (może to być klaskanie, uderzanie piętą o podłogę, pstrykanie palcami, uderzanie dłońmi o uda), a pozostałe osoby ją naśladują. Ćwiczenie kontynuuje się, zmieniając osobę wystukującą rytm.

- „Pełzanie” – wszyscy leżą „w rozsypce” na podłodze (na brzuchu lub na plecach) i poruszają się po podłodze w przód i w tył (pełzanie) – ruch wykonywany za pomocą rąk.

- „Raczkowanie” – dzieci poruszają się po sali, opierając się na dłoniach i kolanach.

- „Czworakowanie” – dzieci wykonują koci grzbiet i poruszają się na czworakach, naśladując ruchy
i głosy zwierząt, początkowo każde samo, potem w parach, kładąc jedną dłoń na dłoni partnera.

- „Turlanie się” – wszyscy leżą na podłodze i turlają się w kierunku wskazanym przez nauczyciela.

- „Wagoniki – Pociąg” – wszyscy siedzą na podłodze (każdy osobno). Dzieci „jeżdżą” niczym wagoniki po podłodze, odpychając się nogami i rękami , witają się z osobami, które spotykają po drodze w dowolny sposób. Po chwili takiej zabawy dzieci zaczynają łączyć się w pary, tworząc – „foteliki – wagoniki” i w ten sposób poruszają się po sali, następnie pary łączą się w czwórki, a z nich powstaje „pociąg”. Wszyscy poruszają się raz do przodu, raz do tyłu, kołyszą się w boki, a na końcu przewracają się na plecy lub na bok (wykolejają się).

- Zabawa „Ogonki” – wszystkie dzieci mają ogonki (szarfy zaczepione o spodenki) i luźno biegają po sali. Każde dziecko stara się zebrać jak najwięcej ogonków.

- „Plażowanie” – wszyscy leżą na brzuchu w kręgu na podłodze. Machają nogami w górę i w dół, na przemian uginają i prostują nogi w kolanach, podnoszą i opuszczają złączone nogi, „bicie braw” stopami.


Ćwiczenia oparte na relacji „z”

- „Na kocu - pod kocem” - jedna osoba rozkłada koc na podłodze. Kilkoro dzieci siada lub kładzie się na kocu (dzieci siedzą na kocu jak na plaży lub kładą się na nim próbując zająć jak najwięcej miejsca). Na prośbę dorosłego dzieci wchodzą pod koc i chowają się tak, by nie było widać żadnej części ich ciała.

- „Podróże na kocu I” – prowadzący trzyma za brzeg koca. 1 – 2 dzieci siedzi lub leży na kocu. Dorosły ciągnie po ziemi siedzące na kocu dzieci. Potem wprowadzamy zmianę: kilkoro dzieci może ciągnąć jednego dorosłego.

- „Podróże na kocu II” – prowadzący trzyma za jeden brzeg koca. 1-2 dzieci. Dorosły ciągnie po ziemi trzymające się koca dzieci.

- „Ścieżki” – Prowadzące asekurują ćwiczące dzieci. Dzieci ustawiają się przy leżącej na podłodze (prosto a następnie zygzakiem) zrolowanym kocu. Dzieci przechodzą po kocu najpierw z otwartymi, a następnie z zamkniętymi oczami: najpierw prowadzone za rękę przez dorosłych, później przez inne dzieci, a na koniec każde dziecko idzie samodzielnie.

- Zabawa ruchowa „ Rybak i rybki” – sala stanowi „jezioro”. Dwoje dzieci jest „rybakami”, pozostałe dzieci są „rybkami”. Rybacy trzymają w rękach koc i próbują w wyznaczonym czasie złapać jak najwięcej rybek.


Ćwiczenia relaksacyjne

- „Masaż”

- rozgrzewamy dłonie” – wszyscy zacierają dłonie,
- pada drobny deszczyk – wszyscy lekko opukują paluszkami plecy, pośladki i nogi leżącego,
- deszcz lekko zacina – lekko uderzają kantami dłoni,
- pada grad – lekko uderzają leżącego pięściami,
- pada śnieg – całymi dłońmi z rozsuniętymi palcami opłukują leżącego,
- wycieramy leżącego ręcznikiem – kilkakrotne przesunięcie dłoni po osobie leżącej (od głowy do stóp) i „otrzepanie” ich w powietrzu,
- przykrywamy leżącego kocykiem – położenie dłoni na osobie leżącej, „przykrywając” jak największa powierzchnię,
- odkrywamy leżącego – uniesienie dłoni do góry, lekko rozluźniając je.


Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”

- „Przetaczanie” – jedno dziecko klęczy obok drugiego – leżącego na plecach na podłodze. Klęczące dziecko próbuje przetoczyć leżące dziecko na brzuch i z powrotem na plecy. Później następuje zmiana ról.

- „Ciągnięcie” – dorosły leży na plecach na podłodze, z nogami i rękoma rozłożonymi swobodnie na boki. 2-3 dzieci stoi obok leżącego na podłodze dorosłego. Dzieci chwytają leżącego na podłodze dorosłego za dowolną kończynę i próbują jednocześnie przeciągnąć go w inne miejsce.

- „Paczka” – prowadzący klęczą za plecami dzieci. Wszystkie dzieci siedzą w kręgu, mocno trzymają się za ręce i nogi, przypominając dużą paczkę. Dorośli próbują „rozpakować paczkę”, oddzielając dzieci od siebie. Raz odłączona od grupy ręka i noga, nie może do niej powrócić.

- „Twierdza I” – grupa stoi z zwartym kręgu, trzymając się pod ręce – tworzą „twierdzę”. 1-2 dzieci siedzi wewnątrz „twierdzy”. Na sygnał dany przez prowadzącego dzieci próbują się wydostać na zewnątrz.

- „Kula u nogi” – Prowadzący stoi w lekkim rozkroku. Dziecko siada przy nodze partnera, obejmuje ją rękoma i nogami, mocno się jej trzyma. Dorosły próbuje poruszać się po sali z dzieckiem „u nogi”

- zabawa ruchowa „Kangury” – dzieci ustawiają się pod ścianą. Między uda wkładają butelki plastikowe. Na znak nauczyciela podskakują obunóż w kierunku przeciwległej ściany starając się nie upuścić butelki. Po dobiegnięciu do ściany, chwytają butelkę w rękę i biegną z powrotem. Wygrywa pierwszy, który dobiegnie do miejsca startu.


Ćwiczenia relaksacyjne

- „Masaż grupowy” - prowadzący leżą na brzuchu, na podłodze. Dzieci dzielą się na dwie grupy, każda z grup masuje jednego prowadzącego


Ćwiczenia oparte na relacji „razem”

- „Piłowanie drewna” – jedno dziecko siedzi w rozkroku, zwrócony przodem do dziecka drugiego, trzymając je za dłonie. Dzieci siedzą w rozkroki i na przemian kładą się na plecach na podłodze, cały czas trzymając się za ręce.

- „Rowerek” – dzieci leżą na podłodze z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi w kolanach, opierają stopy o stopy. Wykonują tzw. rowerek.

- - „Hamak” – prowadzący i kilkoro dzieci Kleczą w parach zwróceni przodem do siebie, trzymając się za przedramiona (para przy parze) – tworząc na podłodze z własnych rąk „hamak”. Jedno dziecko ustawia się po jednej stronie klęczących. Dziecko najpierw przechodzi pod rękoma klęczących, a następnie kładzie się na nich i odpoczywa. Klęczący delikatnie kołyszą leżącym dzieckiem. Na koniec delikatnym ruchem kołyszącym kładą je na podłodze.

- „Razem w kole I” – wszyscy siedzą w kole , trzymając się za ręce. Cała grupa porusza się na zewnątrz koła (następnie do wewnątrz w prawo i w lewo).

- „Razem w kole II” – wszyscy siedzą w kole odwróceni do siebie plecami, trzymając się za ręce. Grupa porusza się w jednym kierunku np. w prawo cały czas trzymając się za ręce.

- „Rzeźby” – prowadzący trzymają krańce koca , tworząc z niego kurtynę. Dzieci w szeregu ustawiają się po obu stronach koca. Prowadzący ustala, z której strony koca znajdują się „rzeźby”, a z której
„materiał na rzeźby”. Kiedy „kurtyna” zostaje podniesiona, dzieci „rzeźby” przybierają skomplikowane pozy. Dzieci – „materiał na rzeźbę” przyglądają się tym pozom. „Kurtyna” opada, dzieci „materiał na rzeźbę” starają się przybrać taką samą pozę. Po podniesieniu się „kurtyny”, prowadzący porównują czy rzeźby mają takie same pozy.


Ćwiczenia relaksacyjne

Zabawa „Śpiące kurczaczki” – dzieci naśladują śpiące kurczaczki. Jedno „kurczątko” wyznaczone przez nauczyciela nie śpi i piszczy cichutko. Kwoka stara się odnaleźć to kurczątko.


Pożegnanie

Wszyscy siedzą w kręgu, dzielą się wrażeniami z zajęć. Na pożegnanie prowadzący „wysyła iskierkę”.