Dobry przyjaciel to skarb. Scenariusz zajęć w grupie dzieci 5- letnich z zakresu uwrażliwiania na potrzeby innych

Scenariusz zajęć w grupie dzieci 5-letnich z zakresu uwrażliwiania na potrzeby drugiego człowieka.
Temat: Dobry przyjaciel to skarb.
Treści programowe:
- rozwijanie empatycznych zachowań;
- okazywanie pozytywnych emocji drugiej osobie.
cele ogólne:
- dostrzeganie i rozumienie wartości dobroci i koleżeństwa;
- podkreślenie wartości przyjaźni w życiu codziennym;
cele szczegółowe: ( dziecko...)
- czerpie radość z zabaw wpływających na jedność grupy;
- skupia uwagę na prezentowanym przez nauczyciela teatrzyku sylwet;
- odpowiada na pytania dotyczące wysłuchanego utworu;
- potrafi myśleć nie tylko o sobie, ale i o pragnieniach, potrzebach innych;
- opowie, co oznacza „prawdziwy przyjaciel”;
- jest opiekuńcze, wrażliwe i odpowiedzialne za innych;
- zaspokaja naturalną potrzebę ruchu;
- maluje portret kolegi, ukazując charakterystyczne cechy jego wyglądu;
- prezentuje swoją pracę na forum grupy;
- porządkuje miejsce pracy;
Metody pracy:
- czynne: ekspresja ruchowa i manualna;
- słowne: rozmowa, objaśnienia zabaw i zadań, swobodne wypowiedzi dzieci;
- oglądowe: oglądanie wystawki prac.
Formy pracy:
indywidualna i grupowa.
Środki dydaktyczne:
sylwety do teatrzyku (zajączek, dwie sowy, wiewiórka z zielem w łapkach, dwie kuropatwy z zieloną oziminą, króliczek (niekoniecznie), karteczka- telegram z napisem „Wyzdrowienia życzę!”, farby akwarelowe, pędzelki, kubeczki na wodę, kartki papieru.

Przebieg zajęcia:

1. Zabawa wprowadzająca: „Iskierka przyjaźni”-
„Iskierką przyjaźni puszczam w krąg,
niech powróci do mych rąk” .
2. Oglądanie teatrzyku ilustrowanego sylwetami do utworu L. Wiszniewskiego „Przyjaciele”. Uważne słuchanie utworu i udzielanie odpowiedzi na pytania nauczyciela dotyczące treści:
- co przydarzyło się zajączkowi?
- do kogo wysłał list?
- co zrobili przyjaciele zajączka?
- czy zajączek miał prawdziwych przyjaciół?
- czy wy macie prawdziwych przyjaciół?
- kogo można nazwać „prawdziwym przyjacielem? ( dzieci mogą opowiedzieć, kogo bardzo lubią w grupie i dlaczego).
3. Zabawa w kole: „Mam koleżankę... /mam kolegę... podaruję jej... / podaruję mu...” Dzieci kolejno wymieniają imiona swoich ulubionych kolegów i na głoskę, na którą zaczyna się jej/jego imię mówią czym ich obdarują.
4. Zabawa z elementem ruchu, wspierająca jedność grupy: „Myjnia samochodowa”- dzieci stoją w rzędzie jedno za drugim i patrzą w tym samym kierunku. Jedno dziecko z końca „ogonka” czołga się i udaje samochód, który wjeżdża do myjni. Gdy „auto” przejeżdża między nóżkami dzieci, one delikatnie drapią, ale tak, aby „autko” nie miało żadnych zadrapań. W ten sposób każde dziecko, przyczyni się do tego, że „autko” wyjedzie z „myjni” czyste i wypolerowane.
5. Praca plastyczna: malowanie farbami akwarelowymi nt. „Mój przyjaciel”- odzwierciedlenie w formie plastycznej charakterystycznych cech wyglądu.
Porządkowanie miejsca pracy. Podpisywanie i urządzenie wystawki prac dzieci.
6. Zabawa rozładowująca napięcie dzieci dzięki automatycznie wywołanemu uśmiechowi pt. „Poduszka pod głowę”- dzieci układają się na podłodze, na plecach, głowę kładą miękko na brzuchu dziecka, które leży obok.

Bibliografia:
1.W. Generowicz, L. Różewicz, M. Witosławska, S. Wruk „Program oddziaływań wychowawczych dla dzieci 3-6 letnich” , wyd. „IWANOWSKI”, Płock, 2004;