Nasze prawa, ważna sprawa - scenariusz przedstawienia

Scenariusz przedstawienia dla dzieci

Temat: ”Nasze prawa – ważna sprawa...”

Osoby odpowiedzialne – B.Gzyl, E.Ostrowska, K.Ramza, B.Kubara

Cel główny:
- zapoznanie (utrwalenie) z prawami i obowiązkami dzieci na podstawie Konwencji Praw Dziecka.
- Stwarzanie sytuacji edukacyjnych do poznawania przez dzieci swoich praw

Podstawa programowa:
7/2; 8/1; 15/5

Powitanie wszystkich zebranych i zaproszenie na przedstawienie w wykonaniu dzieci z grup „Wiewiórki”, „Słoneczka” i „Misie”

Miłe dzieci, czy wy wiecie,
Że każdy ma prawa na świecie?
Mamy prawo do zabawy.
Latem, zimą czy na wiosnę,
Dla nas prawa są radosne.
Nikt zabronić nam nie może
do przedszkola iść w humorze,
tam się uczyć, bawić, śpiewać,
i za piłką szybko biegać.
Mamy prawo do pisania, rysowania,
I do bajek oglądania.
Od rodziców mamy prawo do miłości,
Chociaż to co robimy, czasem ich złości.
Jesienią liście zbierać możemy,
A zimą w śniegu chętnie figlujemy,
Lepimy bałwana, na nartach jeździmy,
My mamy prawa, więc się nie nudzimy,
I praw takich, wszystkim dzieciom na świecie życzymy.


Dziś w przedszkolu nasza pani powiedziała,
Że już mamy obowiązki,
Żebym pamiętała:
O sprzątaniu swych zabawek,
I o byciu grzeczną,
Posłuszeństwo i szacunek są rzeczą konieczną,
Ale potem nasza pani,
Wszystkim powiedziała, że też mamy swoje prawa,
Żebym pamiętała,
Że mi wolno, tak otwarcie,
Mówić co mnie boli,
Czy mi smutno, czy wesoło,
Co mnie zadowoli,
Mogę wszystkim opowiedzieć,
Co bym chciała robić,
W co się bawić, stać czy siedzieć,
Jakie miny stroić,
Nikt mnie nigdy nie uderzy,
Nie będzie poniżać,
Gdyby krzywda mnie spotkała,
mogę pomoc wzywać,
mogę także w mej kieszeni,
mieć swój skarbiec wielki,
w nim korale i bursztynki,
kasztanki, muszelki,
To są wszystko moje skarby,
To jest wszystko moje,
Nikt mi tego nie zabierze,
Ja już się nie boję.

Piosenka „Każde dziecko chce tak samo”


Dziś przyszedłem do przedszkola,
A tu: Kaja, Filip, Ola,
Bardzo chętnie się bawimy,
I wesoło zatańczymy,
Tańczy Filip, tańczy Ola,
uśmiechnięta skacze Pola,
Tańczę w kółku razem z nimi,
Wspólnie bawić się lubimy,
Potem klocki rozkładamy,
I roboty układamy,
Robot czarny, robot biały,
Każdy robot jest wspaniały,
Już roboty ożywiają,
Do zabawy zapraszają,
Jeden lata, drugi pływa,
Trzeci do nas się odzywa,
Nas nurtuje taka sprawa,
Czy wy macie jakieś prawa?
Mamy, mamy, swoje prawa,
Najważniejsza to zabawa,
Więc to prawda, dziękujemy,
Wkrótce znowu przybędziemy

.
Mamy prawo do miłości,
Do opieki, do czułości,
Do kochania całym sercem,
Czy ktoś tego chce, czy nie chce,

Mamy prawo pomarudzić,
W złym humorze się obudzić,
Pogrymasić i popłakać,
Czasem nawet tupnąć butem,


Mamy prawo śpiewać, tańczyć,
Nie rodzeństwo ciągle niańczyć,
Mamy brawo bawić się,
Śmiać się cieszyć – to się wie,

Mamy prawo do nauki,
By nikt nie pozostał głupim,
Mamy prawo do pomyłek,
Do namysłu mamy chwilę,

Mamy prawo do wyboru,
Fryzur, mody i koloru,
Przyjaciela wybrać chcemy,
Choć rodzice są skłóceni

Mamy prawo zachorować,
Chciej się dzieckiem opiekować,
Do bajeczek mamy prawo,
Więc poczytaj tato, mamo!

Chcemy własne zdanie mieć,
Nawet, gdy nie chcemy jeść,
Posłuchajcie czasem dzieci,
Najmądrzejsze są na świecie!

Każdy swe imię ma,
Tata, mama i nawet ja,
I nazwisko wspólne mamy,
Bo takie prawo posiadamy,
Mam prawo do nazwiska,
Mam prawo do imienia,
I to na świecie ludzi,
Rozróżnia i odmienia.

Piosenka „Każdy ma swe imię”


Ponoć dzieci i ryby głosu nie mają,
Lecz one się uparcie swych praw domagają,
Do opieki, beztroski, rodzicielskiej miłości,
I uwagi z ich strony, jako oznaka czułości,
Akceptacji humorków, rozbrykania bądź dąsów,
Ciągłych pragnień słodyczy, wspólnych zabaw i pląsów,
Dziecko przecież ma prawo do radości i śmiechu,
Myśli często naiwnych, odpowiednich do wieku,
Dobrze, zatem się stało, że znalazły Rzecznika,
Który Praw Dziecka broni, trudnych spraw nie unika.


Kto Praw Dziecka nie przestrzega,
Czeka go na starość bieda,
Co źle czyni dziecku swemu,
Obróci się przeciw niemu.

Mały człowiek – duża sprawa,
Mały człowiek, ma swe prawa,
Strzegąc praw tych należycie,
Układamy dziecku życie.

Każdy człowiek mały, duży,
Wie, do czego prawo służy,
Starszy tego uczyć się nie musi,
Młody dojść do tego musi,
Świat dorosłych przykład daje,
Jak przestrzegać obyczaje,
Jak stosować wszelkie prawa,
Bo to nie jest wszak zabawa.

Na podwórku, w piaskownicy,
Różnych dzieci jest tam wiele,
To ja sam zadecyduje,
Kim są moi przyjaciele.

Mam swe wielkie tajemnice,
Nie powierzam ich nikomu,
Wiem – mam prawo na ich temat,
Milczeć nawet w moim domu.

Gdy dorośli snują przy nas,
Wielkie opowieści,
To maluchy mają prawo,
Na komentowanie treści,

Za pomyłki, przewinienia,
oczekuję upomnienia,
Dobrej rady i zasady,
A nie wrzasków, krzyków, lania,
Wiem, mam prawo do poszanowania.

Chociaż jestem jeszcze mały,
Uczę się z upływem lat,
To już dzisiaj mam świadomość,
Korzystania z wielu praw !

Prawa dziecka spisano,
By o wszystkie dzieci dbano,
By im się krzywda nie działa,
Czy to nastolatek, czy dziecina mała,
By dzieci bezpiecznie żyły,
Śmiały się i bawiły,
By smutku ich buzia nie kryła,
Ale radosna była,
By nie brakowało dzieciom miłości,
I rodziców troskliwości,
Przez te prawa dzieci są chronione
Tak zostało postanowione,
Dzieci więc swe prawa mają,
Lecz niech o jednym nie zapominają,
Że inni te prawa też posiadają
I je przestrzegają.

Piosenka „Nasze prawa”

Zaproszenie dzieci do wysłuchania kilku krótkich opowiadań, zadaniem dzieci będzie ocenić emocje bohaterów występujących w opowiadaniach poprzez uniesienie do góry szablonów wyrażających smutek lub radość.
- Przeczytam wam teraz krótką opowiadanie. Chciałabym, abyście w momencie , gdy będę zadawała pytania, podnosili, do góry „buzie” wyrażające smutek lub radość, czyli uczucia, które przeżywają bohaterowie.
Nauczycielka obserwuje czy dzieci prawidłowo rozpoznają uczucia i wiedzą jak połączyć je z mimiką.
„ Jasio przyszedł do przedszkola z mamą. Wszedł do klasy i już miał zostać i zacząć bawić się z dziećmi, ale postanowił jeszcze raz pocałować mamę i pożegnać się. Przytulił się więc mocno i wtedy zrobiło mu się smutno, że mama z nim nie zostanie.”
- Jak czuł się Jasio ? Proszę podnieście rysunek twarzy wyrażającej jego uczucia.
„ Po krótkiej chwili Jasio pożegnał się z mamą i podszedł do bawiących się kolegów, którzy budowali zamek z klocków. Chłopczyk zaczął bawić się razem z nimi. Wspólnie zbudowali ogromną wieżę zamkową. Jasio bardzo się ucieszył, że jest taka wysoka. Ciociu – zobacz jaką wielką wieżę z klocków razem zbudowaliśmy – krzyczał z radości na cały głos.”
- Pokażcie rysunek twarzy, który wyraża uczucia Jasia, a następnie rysunek twarzy odpowiadający temu, jak czułby się każdy z was.
„Jasio zmęczył się trochę zabawą i usiadł z boku. Siedział sam bo inni byli zajęci różnymi zabawami i wtedy przypomniał sobie mamę, że bardzo chciałby teraz z nią być. Zaczął płakać. Ciocia Kasia podeszła do Jasia, przytuliła i zapytała co się stało, dlaczego płacze ? Chcę do mamy – powiedział Jaś.”
- Podnieście teraz rysunek twarzy, który wyraża jak czuł się Jasio ? Pomyślcie czy Wy też tak się kiedyś czuliście.
„Ciocia mocno przytuliła chłopczyka i powiedziała, że mama wkrótce po niego przyjdzie. Koledzy zachęcali Jasia do zabawy z nimi. Zaczęli więc budować ulicę dla samochodów i można było fajnie się bawić. Jaś pomyślał, że już niedługo zobaczy mamę, a czekając na nią może się pobawić z kolegami. Wziął więc samochodzik i jeździł nim po zbudowanej ulicy. Był bardzo zadowolony. Zabawa mu się podobała. Cieszył się, że może bawić się razem z innymi”
- A jak teraz czuł się Jasio ? Podnieście właściwy rysunek twarzy wyrażającej uczucia. Widzicie, że w różnych sytuacjach, przeżywamy różne uczucia i każdy z Was ma prawo być wesoły, smutny, uśmiechnięty, radosny.
Piosenka „Recepta na przyjaźń”

Zebrano i opracowano na podstawie książki „Prawa i obowiązki dzieci – scenariusze przedstawień i zajęć” Wydawnictwo PEDAGOG