Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych i wychowawczych dotyczących ucznia

Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych i wychowawczych dotyczących ucznia


1.IDENTYFIKACJA PROBLEMU

Jednym z ważnych problemów współczesnej szkoły jest zagadnienie niepowodzeń szkolnych, które rozpatruje się wieloaspektowo zarówno od strony przyczyn , objawów , jak i możliwości ich przezwyciężania. W zależności od źródeł niepowodzeń szkolnych, a więc uwarunkowań środowiskowych, wychowawczych czy też tkwiących w samych uczniach, podejmuje się różne sposoby pracy w celu ich likwidacji. Chcąc prawidłowo kierować rozwojem dziecka i jego wychowaniem, doskonalić uzdolnienia i zalety, a zwalczać i usuwać braki należy przede wszystkim dokładnie poznać dziecko, obserwować jego zachowanie w różnych sytuacjach. W czasie pracy z innymi dziećmi obserwować czy zachowanie dziecka nie jest odmienne od pozostałych, wówczas w wyniku badań psychologicznych i pedagogicznych, może okazać się, że mamy do czynienia z dzieckiem, które ma obniżoną zdolność intelektualną. Rozumiemy przez to, iż tempo nabywania wiadomości i umiejętności jest niższe u większości rówieśników wychowujących się w tym środowisku.
Problem, który chciałabym rozwiązać dotyczy dziecka, które ma problemy w nauce spowodowane mózgowym porażeniem dziecięcym.

2.CHARAKTERYSTYKA BADANEGO DZIECKA - analiza orzeczenia z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej

W diagnozie medycznej stwierdzone zostało mózgowe porażenie dziecięce, padaczka oraz zespół nadpobudliwości psychoruchowej.
Kasia porusza się samodzielnie choć niezgrabnie. Dziewczyna jest bardzo pobudzona ruchowo, mająca zaburzenia uwagi, męczliwa.
W wyniku badania psychologicznego stwierdzono, że aktualny poziom rozwoju intelektualnego dziewczynki kształtuje się na poziomie poniżej przeciętnej. Rozwój cechuje się wewnętrznym zróżnicowaniem. Spostrzeganie wzrokowe oraz zdolność do myślenia przyczynowo-skutkowego ocenia się adekwatnie do wieku. Obniżona jest natomiast koordynacja wzrokowo-ruchowa. Możliwość uczenia się mechanicznych wzorców ruchowych kształtuje się u Kasi na bardzo niskim poziomie.
Kasia przeciętnie zna i rozumie reguły życia społecznego. Zakres pamięci trwałej jest obniżony przy istotnych deficytach pamięci świeżej.
Kasia ma trudności z klasyfikowaniem przedmiotów i zjawisk oraz definiowaniem prezentowanych jej pojęć. Istotnie obniżone są możliwości logicznego rozumowania arytmetycznego.
U Kasi obserwuje się opóźniony rozwój mowy, obniżoną sprawność aparatu artykulacyjnego oraz złożoną wadę wymowy pod postacią dyslalii wielorakiej złożonej. Wiele głosek dziewczynka realizuje w sposób zaburzony, upraszcza zbiegi spółgłoskowe, co czasami utrudnia zrozumienie jej spontanicznych wypowiedzi.
Kasia wykazuje znajomość wszystkich liter. Czyta w niskim tempie; krótkie, jednosylabowe wyrazy dziewczynka odczytuje całościowo, dłuższe, zawierające zbiegi spółgłoskowe literuje. Rozumienie samodzielnie odczytanego, krótkiego tekstu kształtuje się na poziomie przeciętnym.
Sprawność grafomotoryczna Kasi jest niska. Występuje nieprawidłowy uchwyt przyboru do pisania. Pismo dziewczynki jest duże, nierówne, nie mieści się w liniaturze, litery są niekształtne.
W dyktandzie popełnia liczne błędy typu słuchowego (ma trudności z analizą głoskową wyrazów, gubi pojedyncze litery i sylaby, myli głoski trzech szeregów oraz opozycyjne pod względem dźwięczności), popełnia błędy typowo ortograficzne.
Kasia odczytuje i porównuje liczby dwucyfrowe (czasami odczytuje je od strony prawej do lewej), dodaje i odejmuje w zakresie 30 oraz dziesiątkami w zakresie 100 w oparciu o konkret. Z pomocą mnoży i dzieli, wsparcia potrzebuje także podczas rozwiązywania prostych zadań z treścią.
Według mnie Kasia w małym stopniu opanowała materiał dydaktyczny objęty programem nauczania. Znaczącym utrudnieniem w procesie edukacyjnym dziewczynki są trudności z koncentracją uwagi, nadpobudliwość psychoruchowa oraz jej męczliwość. Kasia wymaga podczas zajęć szczególnej troski oraz indywidualnego podejścia i pomocy. Wykazuje się niskim poziomem samodzielności, niechętnie prezentuje się na forum klasy.

3. PROPOZYCJE ROZWIAZANIA PROBLEMU

Poradnia orzekła:
- indywidualne nauczanie w okresie I semestru szkolnego (6 godz.)
- terapię logopedyczną
- usprawnienie grafomotoryczne
- ćwiczenie elementarnych umiejętności matematycznych
- stymulację procesów poznawczych

4. WDRAŻANIE ROZWIĄZAŃ – ramowy, indywidualny program rewalidacji

ZAJĘCIA KOREKCYJNO-WYRÓWNAWCZE
1. Usprawnienie percepcji słuchowej
a) Ćwiczenia percepcji słuchowej:
- Analiza i synteza sylabowa: podawanie drugiej sylaby, dzielenie wyrazów na sylaby z jednoczesnym zaznaczeniem wypowiadanych sylab
- Analiza i synteza głoskowa: różnicowanie spółgłosek na końcu wyrazów, wybieranie obrazków, których nazwy kończą się określoną głoską, wyodrębnianie słuchowe dwuznaków „sz”, „cz”, „dz” na początku wyrazów

2. Usprawnienie percepcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej
a) ćwiczenia usprawniające percepcję wzrokową oraz koordynację wzrokowo-ruchową:
- dobierania par jednakowych obrazków (gra memory, domino obrazkowe)
- wskazywanie różnic i podobieństw między obrazkami
- zapamiętywanie jak największej liczby przedmiotów eksponowanych na obrazku
- układanie obrazków w szeregu wg kolejności w której były eksponowane
- układanie obrazków z części
- segregowanie obrazków wg cechy
- wzrokowe różnicowanie sylab
- przekształcanie wyrazów przez zmianę lub dostawianie liter
- uzupełnianie brakujących elementów w wyrazie lub zdaniu
- wykonanie ćwiczeń wg programu M. Frostig

3. Doskonalenie sprawności manualnej i grafomotorycznych
a) ćwiczenia sprawności manualnej i grafomotorycznej:
- modelowanie w plastelinie
- wykonanie prac plastycznych – wydzieranki, wyklejanki, wycinanki, kompozycje z kolorowych pasków i różnych form
- kolorowanie układów przestrzennych wskazanymi kolorami
- malowanie form falistych i kolistych
- nawlekanie korali
- haftowanie na tekturze z dziurkami
- rysowanie wzorów po śladzie wg Tymichowej
- pisanie liter w liniaturze zgodnie z kierunkiem kreślenia

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO-WYRÓWNAWCZE Z JĘZYKA POLSKIEGO

1. Doskonalenie umiejętności czytania i pisania sylab otwartych
a) ćwiczenie czytani i pisania sylab
- czytania i pisanie sylab o budowie: stała spółgłoska + zmienne samogłoski
2. Doskonalenie umiejętności czytania i pisania wyrazów na poziomie struktury I
a) ćwiczenie czytania i pisania wyrazów:
- czytanie i pisanie wyrazów o tej samej sylabie początkowej lub końcowej

3. Doskonalenie umiejętności czytania i pisania zdań ze słuchu lub pamięci na poziomie struktury I
b) ćwiczenie czytania i pisania zdań:
- czytania zdań
- pisanie zdań z pamięci i ze słuchu z jednoczesnym dzieleniem pisanych wyrazów na sylaby
- przepisywane tekstu
4. Doskonalenie umiejętności czytania ze zrozumieniem
a) ćwiczenie czytania ze zrozumieniem:
- dobieranie napisów do obrazków

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO-WYRÓWNAWCZE Z MATEMATYKI

1. Kształtowanie pojęć i umiejętności matematycznych:
a) ćwiczenia sprawności rachunkowej:
- dodawanie i odejmowanie w zakresie 100: uzupełnianie tabelek z zaznaczonymi rubrykami jedności, dziesiątek i setek
- mnożenie i dzielenie liczb w zakresie 100: rozwijanie logicznego myślenia poprzez rozwiązywanie zdań na porównywanie ilorazowe, zabawy i gry matematyczne
- rozwiązywanie zadań na osi liczbowej
- rozwiązywanie zadań za pomocą grafów

b) poznawanie konsekwencji logicznej szkolnych zadań tekstowych:
- układanie treści i sposobów rozwiązywania zadań
- przekształcanie sytuacji życiowych w zadania

LOGOPEDIA

1. Ćwiczenia logopedyczne: oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy, słuchu fonematycznego, autokontroli słuchowej
2. Ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wady wymowy: ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia narządów artykulacyjnych
- ćwiczenia emisyjno-głosowe
- wywołanie głoski w izolacji
- ćwiczenia utrwalające wywołaną głoskę
- automatyzacja poprawnej wymowy w mowie spontanicznej
- ćwiczenia ortofoniczne
- ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonematycznego


5. PROGNOZA
POZYTYWNA

Duże zainteresowanie mamy problemami córki , częsty i bardzo dobry kontakt z nauczycielem, dostosowanie wymagań do potrzeb dziecka w szkole, akceptacja Kasi przez koleżanki i kolegów, systematyczna praca na zajęciach rewalidacyjnych to istotne czynniki, które wspomagają dziewczynkę w jej zmaganiu się z problemami. Konsekwencja , cierpliwość i życzliwość z pewnością dadzą efekty:
• nastąpi poprawa koncentracji uwagi,
• dziewczynka z większą wytrwałością będzie zabierała się za zadania umysłowe,
• poprawi się tempo pracy,
• wzrośnie motywacja do kończenia rozpoczętych zadań,
• coraz lepiej będzie panował nad swoimi emocjami i zachowaniem,
• usprawni się technika, tempo i estetyka pisania i prac plastycznych,
• lepszego przystosowania do szkolnej pracy i realizacji obowiązujących w szkole zasad.

NEGATYWNA

W przypadku zaniechania oddziaływań, braku wsparcia i zrozumienia ze strony dorosłych i innych uczniów można prognozować, że:
• nastąpi pogorszenie wyników Kasi z zajęć dydaktycznych,
• nie opanuje odpowiedniego zakresu wiadomości i umiejętności niezbędnych do funkcjonowania na kolejnym szczeblu edukacyjnym,
• utraci motywację do nauki i wiarę we własne możliwości,
• spowolni się jeszcze bardziej tempo pracy,
• częściej będzie popadał w konflikty z rówieśnikami.


6. PRZEWIDYWANE EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ

W każdym działaniu liczy się przede wszystkim konsekwencja, systematyczność i życzliwość. Nieoceniona jest także właściwa współpraca z środowiskiem domowym ucznia. To właśnie zaowocowało zauważalnymi zmianami w zachowaniu Kasi. Złożoność problemów Kasi sprawia, że efekty intensywnej pracy nie są niestety bardzo widoczne. Dziewczynka wymaga dalszej indywidualnej pracy.
Wykazywane zrozumienie i wyrozumiałość do przejawianych trudności bardzo zbliżyło i otworzyło Kasię w stosunku do mnie. Jest częściej uśmiechnięta i zadowolona z efektów swojej pracy. Częste pochwały wzmocniły ją pozytywnie i zachęciły do większego wysiłku umysłowego.
Udało mi się osiągnąć to, iż Kasia zaczęła odnosić pewne sukcesy w czytaniu i pisaniu oraz to, że dziewczynka z wielką ochotą uczęszczała na zajęcia.
Mam nadzieję, że konsekwentnie pracując omawianymi metodami i przy dalszej bardzo dobrej współpracy z mamą problemy Kasi będą coraz mniej dotkliwe dla otoczenia i jej samej.