Moje zabawy z poduchami. Scenariusz zajęć dla dzieci 6 - letnich

Bohater realny i fantastyczny. Improwizacje ruchowe inspirowane poezją. Synonimy.
Słuchanie ciszy. Poduszkowa wieża. Sławne wieże.

Kształtowanie umiejętności :
- uważne słuchanie czytanego tekstu
- koncentrowanie się na przedmiocie poznania
- improwizowanie tekstu za pomocą ruchu
- tworzenie wyobrażeń
- porównywanie wysokości
- liczenie i przeliczanie w zakresie 10
- utrwalenie liczebników porządkowych
- uogólnianie i wnioskowanie
- nazywanie czynności
- odróżnianie i nazywanie kolorów.

Materiały i środki dydaktyczne :
- wiersz D.Gellner “Poduchy”
- poduszki
- piórka
- ilustracje słynnych wieży
- klocki i różne drobne przedmioty.

Przebieg zajęć :

1. N- el czyta zagadkę:
Nie jestem ptakiem ani zwierzem,
Choć rogi mam, jak również pierze.
W łóżku pod głową mnie znajdziecie.
Czym jestem? Czy mi odpowiecie?
N-el informuje dzieci, że bohaterem dzisiejszych zajęć będzie poduszka.

2. Słuchanie wiersza D.Gellner “Poduchy”
Nauczyciel czyta wiersz. Dzieci siedzą na dywanie w kręgu. Każde trzyma przed sobą poduszkę. Improwizuje ruchem recytowany wiersz : trzepanie,naciąganie rogów, wstrząsanie pierza itp.
„Jak ptaki
w słoneczny ranek
wyfruwają poduchy
na ganek.
Każda świeżo wyśniona
od głowy do ogona,
od skrzydeł aż po dziób
pełna zaspanych nut.
Słońce łaskocze je w plecy,
wiatr im dmucha do ucha,
więc dobry humor ma
każda miękka poducha.”

3.Szukanie synonimów
Dzieci wyszukują synonimów słowa “poduszka”, podają zdrobnienia, nazwy samodzielnie wymyślone np. przytulanka, usypianka, poduszeczka, jasiek i inne.

4. Zabawa ruchowa “Poduszka jak...”
- plecak (nosimy na plecach)
- dzban na głowie (przenoszenie na głowie)
- taca (nosimy na dłoni)
- piłka (podrzucamy i łapiemy)
- szalik (otulamy się nim)
- jak ...(dzieci podają swoje propozycje)
Zabawę kończymy stwierdzeniem: “poduszka jak poduszka” - dzieci w dowolnym miejscu sali kładą głowę na poduszce.

5. Zabawa “Podsłuchiwanie poduszki”
Przy cichej, spokojnej muzyce n-el podpowiada dzieciom, aby podsłuchiwały swoją poduszkę, która może nam powie o czym marzy, może o tym, co jej się śniło, a może o tym zaśpiewa. Dzieci przez pewien czas “podsłuchują “ poduszki. Chętne dzieci wypowiadają się na zadany temat.

6.Budowanie “Poduszkowej wieży”
N-el dzieli zespół na grupy. Każda z nich buduje wieżę, układając poduszki jedną na drugiej. Grupy przeliczają poduszki (liczby pięter), używając liczebników porządkowych. Porównują ich wysokości.

7.Zabawa paluszkowa “Pajączek”
Dzieci naśladują pajączka (ćwiczenie manualne) wspinającego się na poduszkową wieżę, kontrolują jego wyczyny: wszedł na pierwsze piętro, drugie, trzecie itp. W ten sposób utrwalają liczebniki porządkowe.

8. Zabawa “Piórka”
Każde dziecko otrzymuje piórko. Dmuchając, starają się wydmuchać jak najwyżej, najdalej, najdłużej utrzymać w powietrzu... To ćwiczenie aparatu oddechowego można przeprowadzać w atmosferze rywalizacji.

9. To ciekawe
Dzieci rozmawiają na temat słynnych wież na świecie. Odwołują się do swoich informacji, oglądają ilustracje przedstawiające słynne wieże, np. Wieża Ratuszowa, Wieża Mariacka, Krzywa Wieża w Pizie, wieża Eiffela w Paryżu, mityczna Wieża Babel i inne. Porównywanie wyglądu, konstrukcji, wysokości, architektury.

10.Zabawa konstrukcyjna
N-el dzieli zespół na dwie grupy. Każda z nich buduje wieże z siebie - jakby pozowanie do zdjęcia. Grupy budują również wieże z klocków o różnorodnych drobnych przedmiotów - porównują wysokości wieży i ich atrakcyjność.