Katarzyna Małek
Scenariusz zajęć
DZIECI 4- LETNIE
TEMAT: „Już wiosna!”- zabawy językowe i ruchowe.
CELE OGÓLNE:
• poznanie oznak wiosny –ptasich zwiastunów
• zachęcanie do obserwowania przyrody
• rozwijanie umiejętności plastycznych i wokalnych
• zapoznanie z sylwetami niektórych ptaków, powracających do nas wiosną (jaskółka, bocian, skowronek)
• wdrażanie do uważnego słuchania
• kształcenie umiejętności wypowiadania się pełnym zdaniami
• wdrażanie do wyodrębniania głosek w nagłosie i czytania globalnego
ŚRODKI DYDAKTYCZNE :
Odtwarzacz CD, płyta CD – Vivaldi – „Cztery pory roku” –Wiosna, sylwety do wiersza, magnetofon, paski kolorowej bibuły karbowanej ,niebieskie kartki, żółty i czarny papier, klej, pędzle, obrusy, wianek wiosny, napis „jaskółka”.
METODY PRACY:
-opowieść ruchowa met. Thulina
-rozmowa kierowana
-teatrzyk sylwet
-improwizacja ruchowa
-ekspresja plastyczna
-pedagogika zabawy
FORMY PRACY:
Praca zbiorowa i indywidualna.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1.Inscenizacja wiersza J. Brzechwy „Przyjście wiosny”- teatrzyk sylwet
2. „Wiosna”- opowieść ruchowa przy muzyce A. Vivaldiego z wykorzystaniem długich kolorowych pasków bibuły karbowanej.
3.Rozmowa o pierwszych oznakach wiosny w oparciu o wiersz.
* O co kłóciły się zwierzęta?
* Które zwierzęta się kłóciły?
* W jaki sposób pojawiła się wiosna?
* Jakie ptaki są zwiastunami wiosny?
* Kto rozpoznaje tego ptaka? – czytanie globalne słowa „jaskółka”, wyodrębnienie głosek w nagłosie, podział wyrazu na sylaby z jednoczesnym klaskaniem (ustnie).
4.Zabawa ze śpiewem „Już wiosna idzie do nas”.
5.Rytmizowanie tekstu „Wiosno, wołamy”
Wiosno, wiosno, wołamy!
Wiosno, wiosno, czekamy!
Przybądź już!
6.Zabawa ruchowa „Jaskółki”
Dzieci robią „wiatraczki”, odchylają ręce do tyłu, jak jaskółki i „latają” po sali. Na dźwięk dzwoneczka stają i robią sobie gniazdo.
7.Praca przy stolikach – wydzieranka
Dzieci wyklejają wydzieranką kontury jaskółki oraz samodzielnie wydzierają i przyklejają słońce. Gotowe prace zostają na stolikach.
8. „Korowód pani Wiosny” – dzieci idą gęsiego za panią -Wiosną wokół stolików, oglądają prace i oceniają je brawami.