Scenariusz zajęcia dla dzieci 4-5 letnich
ODNAJDYWANIE SPOSOBÓW PRZEZWYCIĘŻANIA SWOICH AGRESJI.
Przeprowadziła Marzena Nowak
Cel ogólny:
Rozwijanie umiejętności bezkonfliktowego rozwiązywania napotkanych problemów.
Kształcenie szacunku dla rodziców i osób dorosłych.
Cele szczegółowe:
potrafi opanować swoją złość,
poznaje skutki agresywnego zachowania,
odnajduje sposoby odreagowania swojej agresji,
odkrywa uciążliwości konstruktywnego zachowania w zabawach z podziałem na role,
wyraża w sposób plastyczny swój stan wewnętrzny,
odnajduje poprawne formy przezwyciężania swojej złości,
Środki dydaktyczne:
sylwety na tablicy,
rekwizyty wg potrzeb,
maskotki,
materiały papiernicze,
PRZEBIEG
1.Opowiadanie.
Chłopiec o którym chcę wam opowiedzieć nazywał się Paweł Porywczy. Porywczy znaczy szybki, gwałtowny, nieopanowany i taki właśnie był Paweł. Miał bardzo spokojnych rodziców, którzy spełniali natychmiast każde jego pragnienie.
W sklepie Paweł wrzucał do kosza wszystko to na co miał ochotę. Były tam: lody, naklejki, gumy, czekolady, ulubiony jogurt i wiele innych drobiazgów.
Kiedy mama chciała się sprzeciwić Paweł tupał nogami i czerwienił ze złości. Trwało to wiele dni, tygodni i miesięcy.
Któregoś dnia wracał ze szkoły do domu, dzwonił i dzwonił do drzwi, ale nikt mu nie otwierał. Ogarnęła go złość, zaczął uderzać rękami w szybę, bił pięściami, kopał nogami ze złości, aż nagle huknęło! - Szyba pękła, rozbiła się a odłamki szkła poraniły ramię chłopca.
Paweł został odwieziony do szpitala. Teraz miał dożo czasu na przemyślenie swojego zachowania
Po tym wydarzeniu, chłopiec bardzo się zmienił.
Zmienili się również jego rodzice. Jego mama dotychczas spokojna, spełniająca wszystkie jego zachcianki potrafiła się zdenerwować i odmówić, powiedziawszy NIE!
Jego tata bardzo opanowany, zrobił się surowy i kiedy Paweł nabroił wyciągał z jego zachowania konsekwencje.
To dobrze jak się ma tak silnych rodziców.
Po pewnym czasie z domu chłopca dało się słyszeć inne odgłosy. Paweł otrzymał od rodziców perkusje i jak dziki codziennie ćwiczył.
W taki sposób odreagowywał swoją złość.
2. Wykonanie scenek na podstawia opowiadania.
Nauczyciel dzieli dzieci na kilka grup, ustalając role. Dzieci odgrywają sceny wg powyższego opowiadania. Naśladują zachowanie Pawła i rodziców. Dozwolone są krzyki i awantury jakie Paweł odgrywał. Dzieci mogą odwołać się do swojej pomysłowości, włączyć zaobserwowane sytuacje z własnego życia.
3. „Maskota złości”
Przy pomocy pluszowego zwierzątka, dzieci wyrażają swoje uczucia i nastroje, swoje obawy i agresje, dzięki temu pracują nad ich przezwyciężaniem. Maskotce każą zrobić i powiedzieć takie rzeczy, do których same nigdy by się nie przyznały.
4. „Wyszywanie bez igły” – przeplatanka
wyciszenie
5. „Każdy może być wściekły”
Nauczycielka tłumaczy dzieciom, że negatywne uczucia takie jak złość, wściekłość należą do natury każdego człowieka, można jednak nauczyć się kontrolować je i przezwyciężać. Pytamy dzieci:
dlaczego się złościmy, co wówczas czujemy, co robimy by pozbyć się złości?
Dzieci wymieniają w jaki sposób pozbyć się złości:
jeździmy na rowerze, uderzamy w worek bokserski, głośno gwiżdżemy, biegamy w koło bloku, rzucamy z całej siły o ścianę, słuchamy muzyki, idziemy na spacer itd.
Ruchami naśladujemy wymienione czynności.
6 „Papierowa wojna”
Dzieci przygotowują sobie papierowe kule, dzielimy je na dwie grupy, które obrzucają się kulami. Grupa, która po zakończeniu starcia będzie miała mniej papierowych kul – zwycięża.
7. „Podróż do krainy fantazji”
Dzieci leżą na dywanie, nauczycielka zabiera wszystkich do Krainy Fantazji. Snuje opowiadanie o tym jak drzemiąca w nas złość zostaje odrzucona, a nasze wnętrze napełnia się spokojem. Podczas zabawy dzieci słuchają spokojnej muzyki relaksacyjnej.